به گزارش خبرگزاری حوزه، "کسی برای مراسم پیاده روی اربعین، برنامه ریزی نکرده. کسی هم برایش بیانیه نداده. شاید اگر برنامه ریزی می کردیم و بیانیه می دادیم، این قدر تمیز نمی شد. اینجا یکی از جاهایی است که دولت های تویش هیچ کاره اند. سیاست تویش نیست. اینجا زخم های مشترک آدم هاست که آن ها را به هم نزدیک می کند.
درد مشترک همه این ها داغی است که از سال ۶۱ هجری به دل بشر مانده است. مگر نفرموده اند در دل های مؤمنین حرارتی برای حسین بن علی(ع) است که هرگز خاموش نمی شود؟ خُب این حرارت به یک معنا، داغ به دل ماندن است. داغ مشترک، هدف مشترک هم به وجود می آورد. همه یک مقصد مشترک دارند. این است که به آدم ها آرامش می دهد. این که یک درد و داغی دارند که از دردهای دنیایی خودشان بزرگ تر است. اصلاً بقیه دردها و داغ ها در کنار آن دردی ندارد..."
جملات فوق بخشی از گفته های از دل برآمده ی مجری توانمند تلویزیون، سید شهرام شکیباست که چند سال پیش در گفت و گویی در جاده نجف به کربلا بیان شده و اینک مفصل آن در یکی از روایت های کتاب خواندنی" پادشاهان پیاده" نوشته آقایان بهزاد دانشگر و محمدعلی جعفری جا خوش کرده است.
آن چه مسلم است این که سفر معنوی اربعین، قابل قیاس با هیچ سفر دیگری نیست و آنانی که توفیق الهی یارشان بوده و همسفر جاده عشق شده اند، بر این ادعا، بی درنگ صحه می گذارند.
گرچه دو سالی است که شیوع ویروس نحس کرونا، خیلی از ما را محروم کرده از حضور در این سفر معنوی و بی مثال اما واقعیت آن است که حضور ده ها میلیونی عاشقان خون خدا در پیاده روی اربعین، حضور بسیار معناداری است که هم واجد ارزش بالای معنوی است آن هم به خاطر بروز و ظهور فوق تصور عشق و ارادت مردم به سید و سالار شهیدان و نیز البته واجد ارزش بالای سیاسی و بین المللی است از این حیث که نشانه ای است از ظلم ستیزی و استکبارستیزی شیعیان و محبان سیدالشهدا(ع).
از همین روست که اعتقاد ما بر این است که یکی از رموز اعجاز امام حسین(ع) در این عصر و زمانه، همین پیاده روی اربعین است که جدای از آن که یکی از مناسک مهم شیعی و اسلامی با محوریت محبت به خاندان رسول الله(ص) به شمار می رود، خودش بالاترین مانور اقتدار و عظمت جامعه شیعی و اسلامی در برابر دشمنان است.
چند سال پیش که با یکی از اساتید شاخص حوزه در باب اهمیت و عظمت اربعین گفت و گو می کردم، نکته مهمی را مورد تأکید قرار داد: "بنده به شدت معتقدم هر کسی که به زیارت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در ایام اربعین می رود، مورد عنایت خاصه خدای متعال و حضرات معصومین(ع) و شخص حضرت ولی عصر(عج) است".
عاشقان و دلدادگان ارباب بی کفن در چنین ایامی نشان داده اند که عشق و ارادتشان در این مسیر نورانی، فراتر از رنگ و نژاد و مذهب و ملیت است، چه آن که پیاده روی اربعین، صرفاً سفری در جغرافیا نیست، کما این که حرکتی پرمعنا در دل تاریخ است؛ آن هم نه به گذشته که به آینده به این جهت که آنچه به این سفر به ظاهر جغرافیایی، عمق و معنای تاریخی بخشیده، تحولی است که در شناخت، معرفت و بصیرت راهپیمایان پدید آمده و این تازه آغاز ماجرای عصر پیش از ظهور منجی موعود(عج) است.
سیدمحمد مهدی موسوی
