به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، جلسه دفاع از پایان نامه کبری محمدی بردبری، با عنوان «بررسی آرایه های ادبی سوره‌های ق، ذاریات، طور، نجم و قمر با محوریت تفسیر المیزان»، با راهنمایی دکتر ولی الله جعفری و داوری حجت الاسلام حسین شیر افکن، بصورت برخط در تالار پژوهشی موسسه آموزش عالی فاطمة الزهرا (س) اصفهان برگزار شد.
محمدی در دفاع از پایان نامه خود گفت: نزول قرآن کریم، زمینه‌ساز تحول بزرگی در علم ادبیات به ویژه در حوزه علوم بلاغی شد. برای شناخت و فهم هر چه بیشتر آیات نورانی قرآن دانستن علومی همچون علم لغت، صرف و نحو و بلاغت ضروری به نظر می‌رسد از میان این علوم، آرایه‌های ادبی که خود شامل علم معانی، بیان و بدیع است در فهم قرآن نقش بسزایی دارد.
وی ادامه داد: علم معانی، علم مربوط به ساختار و ترتیب کلام است و عبارت است از تتبع ویژگی های ترکیب‌های سخن و کلام در افاده معانی و آنچه به آن پیوند می‌خورد از استحسان و ... تا با دانستن این علم از خطای در مطابقت کلام با مقتضای حال احتراز شود.، که حالات کلام عربی را می‌شناساند، و علمی که به تشبیه و مجاز و کنایه و یا هیأت کلام مربوط می‌شود علم بیان است و علمی که به شناخت ظرافت های کلام می‌پرداززد علم بدیع می‌باشد، که استفاده هر یک از آنها در جایگاه خود باعث می‌گردد تا زوایای کلام بهتر درک شود و گوینده مقصود مورد نظر خود را آن‌گونه که هست به مخاطب انتقال دهد.
طلبه سطح سه موسسه آموزش عالی فاطمه الزهرا(س) اصفهان با بیان اینکه در این پژوهش مباحث بلاغی در زمینه علم معانی، بیان و بدیع، ذیل سوره‌های ق، ذاریات، طور، نجم و قمر با محوریت تفسیر المیزان بررسی شده است گفت: از جمله مفسرانی که از شواهد بلاغی در تفسیر خود استفاده کرده‌اند و گام‌هایی مؤثر در این زمینه برداشته‌اند علامه طباطبایی است.
وی هدف از انتخاب موضوع پایان نامه را رسیدن به شگفتی‌ها و تأثیر علم بلاغت بر درک معانی قرآن و رسیدن به عمق کلام سخن الهی عنوان کرد و افزود: فصل‌بندی این تحقیق بر اساس کتاب جواهر البلاغه احمد هاشمی می‌باشد و شواهد بلاغی طبق این کتاب ذیل عناوین خود قرار گرفته‌اند.
گفتنی است، این پژوهش با روش توصیفی-کتابخانه‌ای- تحلیلی است و محقق سعی کرده نکات بلاغی که در تفسیر المیزان به کار رفته را استخراج و عنوان‌گذاری کند تا کاربرد علم بلاغت در تفسیر به خوبی نمایش داده شود و ارزش و جایگاه علم بلاغت برای همگان آشکار شود. با توجه به استخراج شواهد بلاغی این سوره‌ها می‌توان آن را شاهدی برای فهم مطالب بلاغی به کار بست و زمینه وصول به مراد خداوندی و مقاصد هدایتی قرآن کریم را فراهم گرداند.
انتهای پیام
