به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین سید ریاض حکیم، فرزند آیت الله العظمی سید محمد سعید حکیم در مراسم گرامیداشت مقام مرجعیت و یادبود ۳۵ تن از اساتید مرحوم در ایام کرونا با حضور استادان سطوح عالی حوزه در مسجد امام حسن عسکری (ع) برگزار شد، اظهار داشت: خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: «یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ» خدا [رتبه] کسانی از شما را که گرویده و کسانی را که دانشمندند [بر حسب] درجات بلند گرداند. (مجادله: ۱۱)
وی افزود: در ابتدا از دست اندرکاران این برنامه تشکر می کنم که به این ابتکار عنایت داشتند برای تجلیل از مراجع، اساتید و طلابی که در این سال های اخیر به رحمت الهی شتافتند. البته برای بنده سخت است که درباره پدر مطالبی را عرض کنم؛ اما از باب انجام وظیفه به چند نکته اشاره می کنم.
حجت الاسلام والمسلمین حکیم در ادامه بیان کرد: یکی از نکاتی که در سیره مرحوم حکیم بود، مسأله درس بوده است. ایشان بر اهتمام درس و کم شدن تعطیلات تأکید داشتند و در این راه حتی در شرایط سخت زندان صدام هم درس را رها نکردند.
وی ادامه داد: علاوه بر شرایط سخت و طاقت فرسای زندان صدام، قانونی را برقرار کرده بودند بدین قرار که حکم هر فعالیت دینی و فرهنگی در زندان، اعدام بوده است با وجود چنین شرایط سختی، باز ایشان بر درس تأکید می کردند و با کمک گرفتن از حافظه خودشان، مطالبی را در اصول فقه به نگارش در آوردند. برخی از کتاب هایشان را در زندان نوشتند. بعدها که شرایط مساعدتر شد، به تدریس هم اقدام کردند.
این استاد حوزه بیان کرد: مرحوم پدر از حکیم بزرگ حکایت می کردند که وقتی قصد مقابله با نفوذ کمونیست ها در عراق را داشت، اساتید و علمای حوزه نجف را دعوت کردند و به آنها سفارش کردند که وقتی ما به مقابله با کمونیست ها مشغول می شویم، نمی خواهم سطح حوزه افت کند؛ از این رو فعالیت های حوزه باید ادامه پیدا کند و به هیچ وجه حوزه را تعطیل نکنید.
حجت الاسلام والمسلمین حکیم خاطرنشان کرد: نکته دوم که از نکات برجسته در سیره مرحوم پدر بود، «ایثار و از خود گذشتگی» بوده است؛ در شرایط سخت و پیچیده دوران پس از سقوط صدام، ایشان توانست حرف مرجعیت را یکی کند. با آیت الله العظمی سیستانی هماهنگی ایجاد کردند که ایشان تصدی کنند و به آیت الله العظمی سیستانی وعده دادند که من در مواردی که نظرم با نظر شما موافق باشد، مؤید می شوم و در مواردی که نظر مخالف داشته باشم، به هیچ وجه اعلام نظر نمی کنم. این موضع گیری در اوضاع عراق و در جایگاه حوزه نجف در عراق و در سطح جهان تشیع، بسیار اثرگذار بوده است.
وی افزود: زمانی که بعد از ارتحال مرحوم پدر به محضر آیت الله العظمی سیستانی رسیدیم، ایشان فرمودند: ضایعه ارتحال ایشان، قبل از آنکه برای شما باشد، برای من بوده است.
این استاد حوزه ابراز داشت: نکته سوم در سیره مرحوم پدر آن بوده است که عنایت خاص به مؤمنین و محتاجین داشته اند. هر روز اقشار مختلف مردم از طبقات مختلف را استقبال می کردند. حتی ایشان مؤسسه ای به نام «مؤسسة الیتیم» تأسیس کردند که بیش از صد هزار یتیم با خانواده آنها را تحت تکفل خود قرار داد. این امر، در کنار کمک های زیادی بود که به مردم کشورهای دیگر ارائه می دادند.
سخنران این گرامیداشت افزود: حتی با وجود وضع مزاجی سختی که داشتند، به این امر عنایت داشتند که به پشت بام بروند و یک زیارت نیابتی انجام بدهند از طرف مؤمنینی که رغبت به زیارت دارند زیارت کنند اما شرایط جسمی زیاد به ایشان چنین اجازه ای نمی داد.
حجت الاسلام والمسلمین حکیم خاطرنشان کرد: نکته چهارم در سیره مرحوم پدر، نگاه ایشان به حوزه های علمیه بوده است. ما در زندان به سر می بردیم و شرایط در حوزه نجف بسیار سخت بود. مدرسه دار الحکمه مرحوم حکیم، در آن بنای قبلی، که در آن زمان تازه بهترین مدرسه نجف بود، ۱۶۸ اتاق داشت. در سال ۱۳۶۱ شمسی این مدرسه با ۱۶۸ اتاق، یک طلبه داشت. شرایط اینگونه بود.
وی افزود: حوزه نجف، ضربه سختی خورده بود؛ ما زندان بودیم؛ ایشان فرمود: «من با علاقه خاصی که به حوزه نجف دارم، اما خوشحالم که خداوند تبارک و تعالی حوزه علمیه قم را برای جوان های شیعه باز کرد. که ان شاء الله این حوزه بتواند این خلأ را پر کند.» یک مرجع که خودش اهل نجف است، با آن رابطه خاصی که به حوزه دارد، نگاه خاص ایشان به حوزه ها هم بر همین اساس بوده است. این نگاه ان شاء الله یک نگاه عام باشد که حوزه ها همدیگر را تکمیل کنند و به سمت هدف مشترک حرکت نمایند. از این رو ایشان همیشه از مسئولین و اساتید حوزه استقبال می کردند و شرایط حوزه ها را پیگیری می کردند.
این استاد حوزه بیان کرد: از جمله نکاتی که مورد تأکید ایشان بوده است، مسأله معرفی فرهنگ اهل بیت علیهم السلام به جهان بوده است. از این رو ما به سفارش ایشان و زیر نظر ایشان، مرکزی را به نام «مرکز الکلمه للحوار المتعالی» را تشکیل دادیم؛ و در آن، ارتباطات متعدد با کشورهای مختلف و با گرایش های مختلف داشتیم.
وی اضافه کرد: از چیزهای عجیبی که ملاحظه کردیم آن بود که آنها اطلاعات کافی از فرهنگ شیعه و اهل بیت ندارند؛ چون ما معمولا در بعد رسانه ای ضعیف هستیم. همچنین وقتی آنها به نجف می رسیدند و به خدمت حاج آقا مشرف می شدند، متحول می گردیدند و شیعه می شدند؛ به ما نمی گفتند؛ بعد از مدتی با خبر می شدیم که فلان شخصیت، شیعه شده است.
حجت الاسلام والمسلمین حکیم خاطرنشان کرد: ان شاء الله این حرکت نیز ادامه پیدا کند و به توفیق الهی و زیر سایه امام زمان علیه السلام، همه حوزه ها بتوانند وظیفه خود را به نحو احسن انجام بدهند و ان شاء الله خداوند متعال ما را در انجام این وظیفه هدایت بفرماید.
