حجت الاسلام والمسلمین محمدجواد قائمی، مدیر حوزه علمیه خواهران مازندران، در یادداشتی با عنوان مکتب حیات بخش سلیمانی در زیست الهی آورده است: تاریخ پرگهر این سرزمین کهن، شاهد روزهای سخت سکوت و به خاک غلطیدن فرزندان خود، از فراهانی و امیرکبیر و دلواری‌ها تا شیخ فضل الله و میرزا کوچک خان و شهید مدرس‌ها بوده که همگی یک ایده را در سر می‌پروراندند و آن حفظ عظمت و عزت تمدنی و مذهبی ایران اسلامی با کوتاه کردن دست اجانب از مردم و منافع این سرزمین بوده است که هرگز وجودشان توسط استعمارگران و خود فروختگان اجانب پرست تحمل نشد و تاریخ برای آنان پایانی جز شهادت در اوج مظلومیت ثبت ننموده است و وجه مشترک همه این پرچم‌داران بزرگ عزت و سربلندی ایران اسلامی، مظلومیت در دوران حیات و بعد از شهادت بوده که یقیناً ۱۳ دیماه سال ۱۳۹۸ و شهادت سردار نامی ایران زمین و بلکه تعبیر بسیار شیوای مقام معظم رهبری به سید شهدای مقاومت از همین روزها است که غم فراق و دوری او نه یک شهر و استان و کشور را بلکه یک امت و یک گفتمان حق خواهی را از شرق تا غرب عالم هستی به سوگ و ماتم نشانده است.
سرداری که نه تنها در هشت سال دفاع مقدس خواب را از چشمان پر طمع اشغالگران این سرزمین ربود و نه تنها توانست خطر اشرار شرق را از ریشه بخشکاند بلکه توانست خطر افراط گرایی را از سر جامعه انسانی و تمدن تاریخ بشریت دفع کند و با نابودی داعش نه تنها امنیت را بر مرزهای عراق و سوریه و لبنان بازگرداند بلکه با نابودی داعش که قدرت خود را مبتنی بر ایجاد وحشت بر افکار عمومی داشته بودند، یک آرامش روانی را به جامعه انسانی هدیه داده است، لذا این مظلومیت این شهید بزرگوار خواهد بود که بخواهیم او را منحصر در قهرمان ملی یا اسلامی در حوزه نظامی گری بدانیم بلکه حاج قاسم سلیمانی به تنهایی مبلغ و الهام بخش یک مکتب انسانی و الهی برای نجات و آرامش انسان‌های عالم بوده که تمام توان خود را مصروف حمایت از مظلوم و مبارزه با ظلم داشته بودند و مصداق عینی آیه اشداء علی الکفار و رحماء بینهم در توصیف یاران و همراهان پیامبر در آیه ۲۹ سوره فتح بوده است.
لذا جا دارد تک تک جامعه انسانی در این روز بزرگ در کنار همه یادمان‌ها در سوگ از دست دادن این عصاره انسانیت به مؤلفه‌های زیست انسانی در مکتب حاج قاسم از عبدالله بودن تا ولایتمداری را و از مردمی بودن و گرفتار تشریفات عنوانی و مقامی نبودن تا بصیرت در کوتاه نیامدن از آرمان‌های الهی انسانی در برابر ظلم و نیرنگ ستمگران را بیاموزیم و چهار اصل مهم بندگی، ولایت مداری، مردمی بودن و بصیرت را در زندگی فردی و اجتماعی خویش به عنوان عوامل سعادت و ماندگاری، سرلوحه رفتاری خویش قرار دهیم.
انتهای پیام ۳۱۳/۴۸
