به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، دکتر عبدالحسین کلانتری، معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در دیدار با حجت الاسلام سیدناصر میرمحمدیان و برخی دیگر از مسئولان بنیاد هدایت، تمرکز بر روی مساجد و کارکردهای آن را وجدآور توصیف کرد و اظهار داشت: مساجد بنا به دلایلی و یا برخی سیاست‌هایی که بعضاً عامدانه بودند، کارکردهای چندجانبه خود را از دست داده‌اند.
معاون فرهنگی، اجتماعی وزارت علوم، نمونه این سیاست‌ها را توسعه فرهنگسراها دانست و با نگاهی آسیب شناسانه به این مسئله، گفت: فرهنگسراها در ظاهر برای این منظور طراحی شدند تا افرادی را که به مسجد نمی‌رفتند را پوشش دهد؛ اما در نهایت اینگونه شد که برخی از اهل مسجد نیز جذب فرهنگسراها شدند و از مسجد فاصله گرفتند.
وی با اشاره به موضوع محله محوری تصریح کرد: آنچه اهمیت دارد این است که ادبیات جهانی دوباره در حال بازگشت به سمت محله محوری است و پلیس محله، روابط همسایگی و نظایر این ها نمودی از این بازگشت است و بخش عظیمی از متفکران حل معضلات جامعه مدرن را در احیای چارچوب محله می‌دانند.
جمع گرایی، ایثار و سایر مفاهیم انسانی در مساجد احیا می‌شود
کلانتری گفت: در ادبیات و تمدن ما مسجد جایگاه ویژه‌ای دارد و حل و فصل کننده بسیاری از مسائل و مشکلات است. مسائلی نظیر فردگرایی و خودخواهی وقتی در چارچوب محله و مسجد قرار می‌گیرد، رنگ می‌بازد. آخرین سنگر نهادین حفاظت از انسانیت مسجد است و آنجاست که روحیه جمع گرایی، از خودگذشتگی و ایثار و دیگر مفاهیم انسانی و دینی احیا می‌شود.
معاون فرهنگی، اجتماعی وزارت علوم بیان کرد: خوشبختانه ما هنوز آن تجربه تلخ غرب یعنی فردگرایی مفرط را نداریم. بهره گیری از مسجد در این خصوص ذی‌قیمت است و می‌توان از آن به عنوان یک میان‌بُر بهره برد و بدون اینکه به مرحله فردگرایی وارد شویم با بهره گیری از جمع‌ها و محیط‌های جمعی به مسیر خود ادامه دهیم.
وی پیوند زدن موضوع مسجد محوری و محله محوری و جریان دانشجویی را مهم ارزیابی کرد و افزود: ما نزدیک به ۲۰ هزار کانون فرهنگی، هنری، تشکل دانشجویی و انجمن علمی در سطح کشور داریم که در این عرصه می‌توانند ورود پیدا کنند.
کلانتری گفت: اصل ماجرا، اتصال جریان دانشجویی به اتفاق بزرگی به نام مسجد محوری است. در خلال فعالیت‌های انقلابی و پس از آن و در جریان دفاع مقدس جریان دانشجویی از طریق مساجد بسیج می‌شدند. هرچند ممکن است سویه هایی وجود داشته باشد که نشان دهد این دو با هم سازگاری ندارند، اما تجربه تاریخی حاکی از این است که همسازی خوبی بین جریان دانشجویی و مسجد وجود دارد و برکات خوبی را نیز به همراه دارد.
وی ادامه داد: این پیوند در حال حاضر نیز ادامه دارد و ما شاهدیم که در برخی از مناطق محروم، مساجد پایگاهی است برای برگزاری تدریس فوق برنامه برای دانش آموزان کم بضاعت که از جانب دانشجویان شکل می‌گیرد. امید است که بتوانیم ارتباط بین دانشجویان، امامان محله و مساجد را پایدار کنیم.
مهارت حل مسئله؛ پیش‌نیاز امامت محله
در ابتدای این دیدار حجت الاسلام سید ناصر میرمحمدیان، مدیرعامل بنیاد هدایت، ضمن تشریح موضوع مسجد محوری اظهار داشت: برای اینکه بتوانیم فضای جامعه را حداقل در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی مدیریت کنیم باید مجموعه بزرگ کشور را به مجموعه‌های کوچک‌تری تبدیل کنیم.
مدیرعامل بنیاد هدایت ادامه داد: به همین منظور به مدل سازماندهی مکان پایه رسیدیم و پس از این مرحله اگر فرد با مفاهیم دینی آشنا باشد به سرعت به مسجد محوری خواهد رسید. اما برای ما مهم‌تر از مسجد محوری، امام محوری است و اگر مسجد امام قوی نداشته باشد نمی‌تواند امور محله را به عهده بگیرد.
وی خاطرنشان کرد: یکی از وظایف امام محله، حل مسائل مردم و تقویت پیوندهای اجتماعی است و سه پیوند مؤمنین، خانواده و همسایه را ما در نظر داریم که این ها سه پیوند ولایی جامعه است و هرکسی با هریک از این گروه‌ها پیوندی برقرار کند در حقیقت ولایت الهی را جاری کرده است. تقویت این پیوندها تقویت جریان ولایت عرضی است که منجر به تقویت انسجام اجتماعی و حرکت توحیدی اجتماع کوچک محله می‌شود و توحید جمعی را رشد می‌دهد.
حجت الاسلام میرمحمدیان افزود: این پیوندها در حول خانه خدا شکل می‌گیرد و جنس آن‌ها محبت است و تنها در ابراز محبت کلامی خلاصه نمی‌شود. خدمت رسانی نمودی از ابراز محبت است.
مدیرعامل بنیاد هدایت عنوان کرد: خروجی این خدمت رسانی حل مسئله است. امام اگر بخواهد در محله امامت کند حتماً باید به حل مسئله بپردازد و لازمه این کار تقویت امامان و یادگیری حل مسئله است.
انتهای پیام /
