به گزارش خبرگزاری حوزه، چند روز دیگر و همزمان با ایام الله دهه مبارک فجر، با برگزاری جشنواره فیلم فجر و اکران فیلم‌ها در پایتخت و شهرستان‌ها، بار دیگر اخبار مرتبط با هنر هفتم وطنی بیش از سایر ایام سال در رسانه‌ها و فضای مجازی منتشر شده و انعکاس می‌یابد.
در خصوص حال و هوای سینمای ایران در سال‌های اخیر به خصوص پس از شیوع ویروس منحوس کرونا، بسیار صحبت شده و گزارش‌ها و خبرهای بسیاری نیز البته منتشر شده، اما آنچه همچنان قابل توجه است لزوم توجه به مشکلات زیرساختی و مبنایی این "هنر- صنعت- رسانه" است و اینکه سینما و محصولات آن تا چه حد توانسته به لحاظ فرمی و محتوایی، ضمن توجه به ذائقه و نیازهای مخاطب در مسیر اهداف و آرمان‌های انقلاب اسلامی گام بردارد به خصوص در رابطه با جشنواره فیلم فجر که به هر حال می‌بایست نشانی از فجر و انقلاب با خود به همراه داشته باشد.
متأسفانه در سال‌های اخیر آن طور که باید و شاید، فیلم‌های به نمایش درآمده در جشنواره فجر، رنگ و بوی آرمان گرایی ملت ایران و رویکرد انقلابی چنین مردم بصیر و عزیزی نداشته، هر چند که معدود آثاری هم بوده‌اند که انصافاً نشانگر این ارزش‌ها بوده‌اند، اما به هر حال به یک جریان در قالب برگزاری یک جشنواره ملی و انقلابی تبدیل نشده است.
ان شاءالله در ایام دهه فجر و به بهانه جشنواره، بیشتر در این باره صحبت خواهیم کرد اما اجمالاً توجه مخاطبین عزیز را به یک نقل قول جلب می‌کنیم؛
چندی پیش سیدضیاء هاشمی از تهیه کنندگان سینما در گفتگویی به صراحت بیان داشت که سینمای ایران بر اساس حساب و کتاب اقتصادی و نبود زیرساخت‌های لازم سال‌ها است که دچار ورشکستگی شده است.
جالب اینکه حتی میانه‌ی سال ۹۸ و پیش از شیوع ویروس کرونا اعلام شد که چیزی در حدود ۵۰ فیلم ورشکسته هستند!
بخش جالب‌تر ماجرا اینجاست، در شرایطی که واقعیت‌های اقتصادی و مالی حکایت از ورشکستگی می‌کنند، اما تولید در سینمای ایران بی‌وقفه ادامه دارد، دستمزدهای نجومی همچنان به برخی از بازیگران پرداخت می‌شود و کمتر تهیه‌کننده‌ای است که به دلیل شکست اقتصادی فیلم‌هایش توان ادامه فعالیت را از دست داده باشد.
منصور لشگری قوچانی، از دیگر تهیه کنندگان سینما نیز اخیراً ابراز داشته است: " اگر قانون و ضوابطی برای اقتصاد سینما گذاشته نشود، سینمای ایران در بلند مدت از بین می‌رود. سینما متشکل از هنر، صنعت و رسانه است که مهم‌ترین بخش آن یعنی صنعت در سینمای ایران بسیار مهجور واقع شده است. هر صنعتی گردش مالی مشخصی دارد، سینما نیز البته از این قاعده مستثنی نیست، اما به دلیل اینکه سینما در کشور ما به سمت صنعتی شدن حرکت نکرده، هیچ‌وقت شاهد گردش مالی استانداردی نبوده است"
حتی اگر مدعی بدبینانه بودن این قبیل اظهارنظرها و موضع گیری ها باشیم، نمی‌توانیم این واقعیت را کتمان کرد که سینمای کشور ما با مشکلات جدی روبروست و حتی فراتر از مباحث ملی و زیرساختی از حیث محتوایی دچار مسائلی است که نمی‌توان نسبت به آنها بی تفاوت و کم تفاوت بود.
