به گزارش خبرگزاری حوزه از تبریز، آیت الله غلامحسین تبریزی معروف به شیخ غلامحسین ترک در سال ۱۳۰۳ - ۱۲۶۰ در خانواده‌ای مذهبی در یکی از شهرهای شهرستان شبستر به نام وایقان چشم به جهان گشود.
وی در مدرسه طالبیه تبریز به تحصیل پرداخت. در این مقطع، شیخ محمد خیابانی هم حجره وی بود و سید احمد کسروی نیز هم دوره او.
آیت الله غلامحسین تبریزی پس از گذراندن دروس سطح، برای ادامه تحصیل، به حوزه علمیه نجف هجرت نمود و از درس استادان آن‌جا بهره‌مند شد که عبارتند از: آخوند خراسانی، سید محمدکاظم یزدی، محمدحسین غروی اصفهانی، شریعت اصفهانی، میرزا ابوالحسن انگجی.
او برای مقابله با افکار کمونیسم، در میان مردم و جوانان جلسات تفسیر قرآن و سخنرانی راه‌اندازی کرد. سال ۱۳۴۳ اقدام به تأسیس جمعیت دیانتی کرد تا مردم تبریز را در مقابل تبلیغات سوء افرادی که آنها را عوامل بیگانه و روشنفکران غرب‌زده می‌دانست، قدرتمند سازد.
وی همچنین نشریه‌ای به نام «تذکرات دیانتی» را چاپ و به شهرهای مختلف ایران می‌فرستاد. متن نشریه فوق هم اکنون در بخش مطبوعات قدیمی سایت کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس موجود است.
تبریزی اعزام مسیونرها مبلغان مسیحی را توطئه و سیاست بیگانگان می‌دانست. در هفدهم دی ۱۳۱۴ که رضا شاه رسماً اعلام کشف حجاب کرد، او در مشهد بود؛ زیرا بعد از قیام مردم و روحانیت تبریز، به مشهد تبعید شده و در همان‌جا ماندگار گردید.
او در یکی از شبستان‌های مسجد گوهرشاد نماز جماعت اقامه می‌کرد. فردی به نام سینا واحد، نام ۳۱ نفر از عالمانی را که در قیام مردم در مسجد گوهرشاد شرکت داشتند را می‌آورد که نام او نیز جزو آنان است. در مشهد شاخه‌ای از فداییان اسلام تشکیل گردید که در رأس آن غلامحسین تبریزی قرار داشت.
وی، نشریه «خداپرستی» را به درخواست اعضای این حزب به زبان ساده منتشر کرد و به درخواست آقایان: محمدتقی شریعتی، مهذب، صعودی و چند نفر از مدیران و فرهنگیان عصرهای جمعه جلسه تفسیر برقرار کرد. وی در جریان انجمن‌های ایالتی و ولایتی، نامه‌ها و تلگراف‌هایی در حمایت از نهضت امام خمینی ارسال کرد. در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی ایران، بیانیه‌ای درباره اهمیت تشکیل حکومت اسلامی صادر کرد.
او اقامه نماز جمعه را واجب می‌دانست؛ به همین جهت از سال ۱۳۲۸ تا اوایل سال ۱۳۵۹ در مسجد گوهرشاد، نماز جمعه اقامه می‌کرد. در تبریز و مشهد عصرهای جمعه برای مردم، تفسیر قرآن می‌گفت و سالیان متمادی در منزل خود خارج اصول و سطح را تدریس می‌نمود.
وی علاوه بر مجموعه نشریه‌های «تذکرات دیانتی»، «راحت»، «ندای حق»، «خداپرستی»، حدود هفتاد جلد کتاب به نگارش درآورده است که بعضی از آنها عبارتند از: نکت اعتقادیة، راهنمای سعادت، رهبر حقیقت، مجموعه الدروس الدینیة، الانوار اللامعة، الدرر الثمینة، اصول مهذبة، ترجمه کتاب اعتقادات شیخ مفید، ترجمه «وجوه اعجاز قرآن» علامه بلاغی و ندای راستی در رد مردوخ کردستانی.
آثار علمی زیادی از مرحوم آیت الله حاج شیخ غلامحسین تبریزی بر جای مانده است. راهنمای حقیقت، اصول مهذبه، الدروس الدینیه در ۹ جلد، گوهرهای درخشان، ندای راستی، انوار لامعه، الدرر الثمینه، ترجمه اعتقادات مفید و ترجمه وجوه اعجاز قرآن علامه بلاغی در شمار آثار قلمی ایشان هستند.
او به کمک آیت الله سید جواد خامنه‌ای (ره)، در مشهد مدرسه دارالتعلیم دینی تأسیس کرد. او مدرسه علمیه جعفریه را برای طلاب ساخت و ۲۵ سال بیمه پزشکی و بهداشت طلاب مشهد را بر عهده گرفت.
آیت الله غلامحسین تبریزی ۲۴ خرداد سال ۱۳۵۹ برابر با اول شعبان سال ۱۴۰۰ در سن ۹۷ سالگی در مشهد چشم از جهان فروبست و در حرم علی بن موسی‌الرضا (ع) در کنار شهید هاشمی‌نژاد به خاک سپرده شد.
انتهای پیام
