به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، حجت‌الاسلام مرتضی وافی، درباره فلسفه و چرایی عظمت عرفه، اظهار کرد: عرفه که برآمده از معرفت و عرفان است، از چند جهت می‌تواند مورد توجه قرار بگیرد، نخست آنکه انسان در درگاه الهی معرفت می‌یابد که باید دست نیاز به‌سوی خدا دراز کند و به فقر خود و غنی بودن خدای متعال، معرفتی بیش‌ازپیش بیابد و چه‌بسا در چنین روزی و در محضر دعای و نیایش در آن، این معرفت بیش از گذشته هم شود.

رئیس بنیاد بین‌المللی صحیفه سجادیه ادامه داد: معنای دوم برای روز عرفه آن است که انسان در چنین روزی این اجازه را می‌یابد که اعتراف کند، یعنی انسان جز درِ خانه خدا حق ندارد درد دل و اسرار خویش را فاش کند و اظهار نداری و نیاز و شکوه‌ به دیگران کند؛ خدای متعال در عرفه فرصتی را ایجاد کرده تا راه اعتراف برای بندگان باز باشد و به فقر خود اعم از مالی، جسمی، روحی و ... و غنای الهی معترف شوند: « ... أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَی اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ».

وی تصریح کرد: این اعتراف به درگاه الهی مدح و تحسین‌شده است. چنان‌که در آیات قرآن آمده وقتی بنی‌اسرائیل به سرزمین مقدس رسیدند به آن‌ها امر شد از دروازه‌ای خاص (باب حطه) وارد ارض مقدس شوند، چون ورود از آن باب سبکی و دوری از گناه را به همراه داشت. روز عرفه مصداق باب حطه است که ما را به آرامش و سبکی می‌رساند. البته امام باقر(ع) می‌فرمایند: باب حطه ما اهل‌بیت(ع) هستیم.

حجت‌الاسلام وافی در ادامه بیان کرد: سوم آنکه عرفه روزی است که اگر انسان به در خانه خدا برود، دست‌خالی بازنمی‌گردد، چنان‌که امام سجاد(ع) وقتی در روز عرفه شخصی را مشغول گدایی دیدند، فرمودند: امروز از در خانه خدا بخواه که در این روز امید می‌رود جنین در شکم مادر از رحمت خدا بهره‌مند شود. اگر این‌چنین در روز عرفه به درگاه خدا برویم، فقط خدا می‌داند چه برکاتی نصیبمان می‌شود به قول حافظ: «گدایی درِ میخانه طُرفه اکسیری ست/ گر این عمل بِکُنی خاک زر توانی کرد».

این خطیب و کارشناس مذهبی تأکید کرد: این سؤال از درگاه خدا در عرفه چنین برکات و آثاری دارد. البته ما به‌ عنوان شیعیان اهل‌بیت(ع) باید در این روز در کنار مناجات باخدا، متوسل به ائمه اطهار(ع) نیز بشویم. چنان‌که مرحوم ملکی تبریزی می‌فرماید: همچون شب قدر، وقتی همه اعمالت را انجام دادی در خانه اهل‌بیت(ع) متوسل شوید... روز عرفه با معارفی از اهل‌بیت(ع) گره‌ خورده است که نباید از آن‌ها غفلت کنیم.

وی با اشاره به معارف دعای عرفه امام حسین(ع)، بیان کرد: دعای عرفه، یک سیر کامل است چون روز عرفه برای آن است که انسان پروبال بگیرد، گویا عرفه از موقعیت‌هایی است که بال پرواز به آدمی می‌دهد در چنین روزی امام معصوم که انسان کامل و بنده خاص خدا است، دانسته چه بگوید و چه اذکاری را به کار بگیرد، دعای عرفه به یک معنا سیر کاملی دارد که از توجه به نعمت‌های الهی و شکر این نعمت‌ها آغازشده و با تحمید و تحسین حضرت حق و بعد بیان درخواست‌ها و حوائج و .. ادامه می‌یابد.

رئیس بنیاد بین‌المللی صحیفه سجادیه ابراز کرد: ازجمله مهم‌ترین درس‌های دعای عرفه امام حسین(ع)، توجه به نعمت‌ها و شکر نعمت‌ها و اظهار رضایتمندی در زندگی نسبت به حکمت و مقدرات الهی است، هرقدر سیدالشهدا(ع) از رفتارهای انسانی گلایه دارند، صدها برابر آن به تدبیر و حکمت و مصلحت و علم و قدرت حضرت حق اقرار، اعتراف و اظهار می‌کنند. در دنیای امروز از مهم‌ترین آثار و عوامل خوشبختی و سلامت معنوی در انسان که سلامت در دیگر ابعاد را تأمین می‌کند، همین احساس رضایتمندی است.

وی اضافه کرد: امام حسین(ع) نعمت‌هایی را تک‌به‌تک ذکر می‌کنند که گاه به آن‌ها توجه نداریم و یا قدر و شکر آن نعمات را بیان نمی‌کنیم؛ اینکه انسان نعمت‌ها را بشناسد بسیار اهمیت دارد. حضرت سیدالشهدا(ع) درجایی عرضه می‌دارند: خدایا! اگر بخواهم همین‌طور بشمارم از پس شمارش و شکر این نعمت‌ها برنمی‌آیم! ... این روحیه شکر گذاری بالاترین پیام دعای عرفه سیدالشهدا(ع) است.

حجت‌الاسلام وافی درباره راه بهره‌مندی حداکثری از ظرفیت و برکات دعای عرفه، خاطرنشان کرد: به کسانی که خدای متعال به آن‌ها توفیق داده و آن‌ها را پای سفره دعای عرفه امام حسین(ع) نشانده است و جمع متمایز و متفاوتی از مردم در ظاهر اعم از پیر و جوان، کودک و بزرگ، فقیر و غنی، کم آشنا و ناآشنا با معارف دینی و ... را تشکیل می‌دهند، سفارش می‌کنم حتماً نگاهی به دعای چهل و هفتم صحیفه سجادیه یعنی دعای امام سجاد(ع) در روز عرفه بیندازند، این دعا نکاتی دارد شاید مهم‌ترین نکته همان تعبیر رهبری معظم انقلاب است که این دعا را شرحی بر دعای عرفه امام حسین(ع) می‌دانند. علاوه بر این، زیارت سیدالشهدا(ع) نیز در روز عرفه مورد اهتمام قرار بگیرد.

انتهای پیام/