به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، جمعی از زنان صوفی تیجانی مسلک نیجریه موسوم به جمعیه الذکریات با شیخ ابراهیم زکزاکی رهبر جنبش شیعیان نیجریه دیدار و گفت‌وگو کردند.
در این نشست، بانوان مسلمان به شرح فعالیت‌های خود و مشکلاتی که با آن در جامعه مواجه هستند، اشاره کردند.
در ادامه شیخ ابراهیم زکزاکی ضمن اشاره به جایگاه بانوان در اسلام از منظر قران کریم و همچنین نقش محوری بانوان در محیط خانه و اجتماع اظهار داشت: رسالت شما بانوان مسلمان در دنیای امروز این است که نسبت به مسئولیت های فردی و اجتماعی خود براساس معارف اسلامی آگاه باشید و با برقراری ارتباط، الگوی یک بانوی مسلمان را در سطح جهان معرفی و آن را نشر و گسترش دهید.
لازم به ذکر است، جمعیة الذکریات جمعیتی متشکل از زنان تیجانی مذهب است که از سال ۲۰۱۶ در نیجریه تشکیل شد و هدف خود را تقویت و ساماندهی فعالیت های دینی و فرهنگی در بین زنان این کشور اعلام کرد.
* آشنایی با طریقت تیجانیه
گفتنی است تیجانیّه، یکی از طریقه‌های رایج تصوف در آفریقای مرکزی و غربی است که به وسیله احمد بن محمد تیجانی در قرن هجری قمری ایجاد گردید.
بنیان‌گذار طریقه تیجانیه بر آن باور بود که ارتباط معنوی انسان با خداوند می‌تواند به واسطۀ اولیای الهی صورت پذیرد. از این‌رو، پیامبر اسلام (ص) در مرکز توجه این طریقه قرار دارد و ذکر صلوات بسیار مهم است. به همین ترتیب، اهل بیت (ع) و اصحاب پیامبر (ص) نیز بسیار مورد احترام و محبت‌اند.
یکی از دیگر ارکان مهم طریقۀ تیجانیه، «ورد» (اذکار خاص) است. محتوای کلی اوراد را بیش‌تر تهلیل، استغفار و گونه خاصی از صلوات بر پیامبر (ص) به نام «صلاة الفاتح» تشکیل می‌دهد که شمار آنها بنا بر زمان ذکر متفاوت است.
یکی از جنبه‌های مهم عبادت این گروه که در تشکیلات آنها نقش اساسی دارد، اجتماع آنها بلافاصله پس از ادای فریضه نماز مغرب است که به دور یک پارچه سفید رنگ می‌نشینند و با تسبیح به ذکر و دعا مشغول می‌شوند و اینکار را براساس تعلیمات شیخ احمد تیجانی که معتقد بود آن را از پیامبر اسلام(ص) در خواب آموخته، انجام می‌دهند. هر عضو فرقه وظیفه دارد این عمل را به صورت انفرادی یا گروهی بعد از نماز انجام دهد.
احمد تجانی خود ظاهراً در فقه مالکی صاحب‌نظر بود و بر همین مبنا بسیاری از مریدان او نیز مالکی مذهب هستند، اما قاعده‌ای در این طریقه وجود دارد که براساس آن تبعیت مطلق از یکی از مذاهب چهارگانۀ اهل سنت لازم نیست و فرد در پذیرش هرکدام از این مذاهب فقهی آزاد است.
