یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۹ شوال ۱۴۴۵ | Apr 28, 2024
شهید سلیمانی

حوزه/ سرداری که به دنبال دیده شدن نبود اما نام و یادش به خواست حضرت حق در قلب و ضمیر مردم حک و سمبلی از اقتدار و رأفتِ توأمان و تمثیلی عینی از «أَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم» شد.

به گزارش خبرگزاری حوزه، سردار سعید منتظرالمهدی معاون فرهنگی اجتماعی فراجا در یادداشتی به مناسبت فرارسیدن سالگرد شهادت سردار دلها در یادداشتی آورده است: ساعت «یک و بیست دقیقه بامداد روز جمعه ۱۳ دی ماه ۱۳۹۸» ساعت صفرِ عاشقی هشتاد میلیون ایرانی و چندین و چند میلیون مبارز علیه بیدادگران است. خبیثان روزگار با نقشه‌ای شوم، سردار سلیمانی آن بزرگ مرد ایرانی را که خواب بر چشم دشمنان حرام کرده بود، به شهادت رساندند؛ تاریخ، صحنه‌های ظلم و جور کم ندارد، از ابتدای خلقت همواره حق و باطل، زشت و زیبا و راست و دروغ در مقابل همدیگر بودند، اما تاریخ چند ده ساله این سرزمین را می‌توان در کفه‌ای جداگانه از ترازوی عدالت خواهی و حق طلبی گذاشت؛ ایرانی که همواره با دشمنان روبه رو و خنجر به دستانِ از پشت کمین کرده، در حال جنگ است، این بار ملجأ کشورهای درد کشیده‌ای شده که می‌خواهند مقاومت را تجربه کرده و طعم شیرین استقلال و آزادی واقعی را بچشند؛ در این مسیر راهبری می‌خواهند که تمام قد این مقاومت مقدس را درک کرده باشد، چه کسی بهتر از «حاج قاسم سلیمانی» که هم سختی‌های راه انقلاب را دیده، هم کوله باری از خِبرگی در دوران جنگ را به همراه دارد و هم پیش از «شهید شدن، شهید بودن» را به کمال، زیسته است.

او به یاری «ابن سبیل ها»، شتافت تا با توانایی خویش و همراهی همرزمانش راه دراز مقاومت را به سرعت بپیماید، دست اغیار را از منطقه کوتاه کند و به مستکبران بفهماند که به واقع مستضعفان جهان، وارثان به حق زمینند و این که «کافران می‌خواهند نور خدا را با دهانشان (به نَفَس تیره و گفتار جاهلانه) خاموش کنند» هرگز شدنی نیست چراکه «خدا نگذارد، هر چند کافران ناراضی و مخالف باشند».

در پی شهادت دویدن و البته موثر بودن در هر منصب و جایگاهی و گرفتار نشدن در مثلث زر و زور وتزویر، آنچنان حاج قاسم را در پیش چشم همگان متفاوت کرده که یکی از صحنه‌های به یادگار مانده در سرگذشت این مرز و بوم، اشک رهبر انقلاب و پیچیدن صدای «اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خَیْرا» ایشان، در گوش تاریخ پر فراز و نشیب ایران اسلامی است؛ سرداری که به دنبال دیده شدن نبود، اما نام و یادش به خواست حضرت حق، در قلب و ضمیر مردم حک و سمبلی از اقتدار و رأفتِ توأمان و تمثیلی عینی از «أَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم» شد.

شهادت حاج قاسم، آن «رفیق خوشبخت» همه ما نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران است، مرز مشخص کننده «گام دوم انقلاب» که مقام معظم رهبری آن را تبیین نمودند؛ وصف مجاهدت‌های وی نه در واژه‌ها می‌گنجد و نه ذهن محدود شده ما و مغروق در دنیا، می‌تواند بفهمد که حاج قاسم سلیمانی در تهجدهایش چه چیز خواست و چه گفت که اینطور عزیز ملتی شد، شهید زیست و شهید رفت.

انتهای پیام

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha