به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین وحیدپور به ارائه احکام و مسائل شرعی ماه مبارک رمضان پرداخته که تقدیم نگاه شما می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
روز هفدهم ماه مبارک رمضان مصادف با جنگ بدر است؛ این جنگ، اولین جنگ مسلمانان است که در کمال سختی و عسرت، پیامبر اسلام(ص) را یاری کردند و شهدای جنگ بدر پیشتاز و السابقون بودند و در این جنگ، سه هزار و سه فضیلت برای أمیرالمؤمنین(ع) ثبت شده است؛ در شبی که بسیار شب سختی بود و حضرت برای تهیه آب تلاش کردند که داستان آن را مرحوم محدث قمی در مفاتیح الجنان آورده است.
سلام و درود خود را به ارواح طیبه شهدای جنگ بدر و تمام شهدا، خاصه شهدای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی می فرستیم.
و اما احکام؛
برخی سوال می کنند چه چیزی باید کفاره بدهیم؟ که سؤال بسیار مهمی است.
برخی مؤسسه های خیریه، کمیته امداد، بهزیستی و ... پول هایی را برای کفاره جمع کرده و گاهی به دلیل جهل به مسئله، اشتباهاتی را مرتکب می شوند.
باید دقت کنیم که کفاره با فطریه عید فطر کاملا متفاوت است.
در فطریه عید فطر، می توان به فقیر پول داد؛ به عنوان مثال اگر بناست برای هر نفر سه کیلو گندم فطریه بدهیم، می توانیم قیمت این سه کیلو را به دست آورده و پول آن را به فقیر بدهیم و فقیر می تواند هر چیزی با آن تهیه کند؛ اما کفاره اینجور نیست؛ کفاره محدودیت دارد و حتما باید همان جنس تحویل فقیر داده شود؛ در فطریه یا پول است یا جنس؛ اما در کفاره باید جنس پرداخت شود.
حال سؤال بعدی این است که چه جنسی و چه مقدار باید باشد؟
همه عزیزان؛ مخصوصا مؤسسات خیریه اگر صدای ما را می شنوند، به این مسئله توجه کنند.
جنس توسط شخص پرداخت کننده کفاره باید مشخص شود؛ اگر می خواهد برنج بدهد، باید همان را بدهد و یا اگر می خواهد کفاره ارزان قیمت مثل نان، آرد، گندم، ماکارونی و... بدهد، باید همان چیزی را که انتخاب کرده، به فقیر بدهد.
وقتی جنس را انتخاب کردید، وزن ملاک است و برای هر روز بنابر فتوای اکثر فقها ۷۵۰ گرم و بنابر فتوای برخی از مراجع دیگر، ۹۰۰ گرم باید پرداخت کند.
اگر کسی بخواهد برای یک ماه کفاره پرداخت کند، وزن آن ۲۲ کیلو و نیم بر اساس ۷۵۰ گرم و تقریبا ۳۰ کیلو بنابر ۹۰۰ گرم خواهد شد که نمی توان پول را به فقیر داد؛ بلکه باید جنس داد.
اگر هم نمی توانیم مستقیم به فقرا جنس را برسانیم، پول آن را به نانوا باید بسپاریم که به این مقدار پول، به فقیر نان بدهد.
اگر پول را به فقیر بدهیم، شاید برود جنس دیگری با آن خریداری کند که کفاره خریداری نشده است.
فقط در یک صورت می توان پول را به فقیر داد که مطمئن باشیم جنس مورد نظر ما را به آن مقدار لازم تهیه می کند؛ یعنی به او بگوییم که این پول برای نان است و فقط نان خود را با این پول تهیه کن.
اشتباه مؤسسات خیریه این است که پول را از شخص می گیرند؛ مثلا بنده برای یک ماه کفاره، ۱۰۰ هزار تومان می دهم که ۳۰ روز کفاره گندم باشد؛ مؤسسه خیریه می گوید من که نمی توانم آرد و گندم به فقیر بدهم، ۱۰۰ هزار تومان را یک بسته ده کیلویی برنج غیرایرانی می خرد و به فقیر می دهد که به جای ۳۰ کیلو، ۱۰ کیلو به فقیر داده است؛ با این کار، هم شخص پرداخت کننده گرفتار شده که واجب او انجام نشده و هم به گردن مؤسسه خیریه است.
کفاره باید غذا باشد؛ مثل برنج، ماکارونی، آرد، گندم، نان، خرما و ...؛ نمی توان به جای این موارد گوشت، حبوبات و ... تهیه کرد و این موارد جزو کفاره نیستند.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
