خبرگزاری حوزه - دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان «اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنان خدایا، در این ماه درهای بهشت‌هایت را به رویم بگشا»
چه زیبا فرمود مولای متقیان و امیرمومنان علیه‌السلام: (ای بندگان خدا)، بهای شما بهشت است، خود را به کمتر از آن نفروشید. نهج‌البلاغه
خداوند متعال ما را خلق فرمود تا در کوره دنیا آب‌دیده شویم و با تلاش فراوان به کمال برسیم و سپس ما را به سعادت ابدی که رسیدن به بهشت است، مشایعتمان بفرماید...
و چه بهشتی، چقدر شورانگیز و چقدر دل‌نواز!؟
باغهایی است جاودانی که خداوندرحمان، بندگانش را به آن وعده داده‌است، هر چند آن را ندیده‌اند، وعده خدا حتما تحقق یافتنی است. آنها هرگز در آنجا گفتار لغو و بیهوده‌ای نمی‌شنوند و جز سلام در آنجا سخنی نیست و هر صبح و شام روزی آنها در بهشت مقرراست. این همان بهشتی است که ما به ارث به بندگان پرهیزگار می‌دهیم. سوره مریم
ای کریم، من به بهشتی که در قرآنت وصف آن را فرمودی، سخت طمع کرده‌ام و بسیار مشتاق حضور در آن جایگاه پر از نشاط و شور هستم...
ای رئوف، به من نفرما که برای ورود به جنتت باید بهای آن را بپردازم، چرا که من سخت فقیرم و توشه‌ای جز عشق و ارادت به تو و خاندان پیامبرت ندارم...
پس تصدقی کن و از فضلت مرا در بهشت‌برینت منزلی عنایت فرما...
یَاأَیُّهَاالْعَزِیزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ وتَصَدَّقْ عَلَیْنَا؛ ای عزیز به ما و خانواده ما آسیب رسیده‌است و سرمایه‌ای ناچیز آورده‌ایم بنابراین پیمانه ما را تمام بده و بر ما تصدق کن. سوره یوسف
چه لحظه باشکوهی خواهدبود، آن لحظه‌ای که خسته از محنت سال‌ها زندگی در دنیا همراه با درد، فقر، بی‌چارگی و محرومیت، روح از جسم فرسوده‌ام خارج شود و چشم جان بگشایم و بشنوم این ندای فرشتگان را که؛ سَلامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِیم؛ سلام برشماباد، این سلامی است از پروردگارمهربان به شما بهشتیان.
و برای رسیدن به این منزلگاه امن، چاره‌ای جز این نیست که چشم از لذت‌های زودگذر این دنیای فانی ببندم و باامید به رحمت واسعه‌ات خویش را برای سفر ابدی محیا کنم.
«واغْلِقْ عَنّی فیهِ أبوابَ النّیرانِ
و در این ماه درهای آتش دوزخ را به رویم ببند»
بار خدایا؛ چگونه میشود که چون تویی، امیدم را ناامید کنی و حُسن نظرم به خودت را نادیده بگیری و مرا به خاطر کوتاهی‌ها و غفلت‌هایم مواخذه کنی؟
چقدر سخت و دردناک است، فریاد دوزخیان در قعر آتش غضب تو؛
و أَعْتَدْنا لِمَنْ کَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِیرا و إِذا أُلْقُوا مِنْها مَکانا ضَیِّقا مُقَرَّنِینَ دَعَوْا هُنالِکَ ثُبُورا لا تَدْعُوا الْیَوْمَ ثُبُورا واحِدا و ادْعُوا ثُبُورا کَثِیرا؛ وما برای کسی که قیامت را انکار کند آتش سوزانی مهیا کرده‌ایم. و هنگامی که در مکان تنگ و محدودی از آن افکنده می‌شوند، در حالی که در غل و زنجیرند، فریاد واویلای آنها بلند میشود! (به آنها گفته‌می‌شود) امروز یکبار واویلا نگوئید، بلکه بسیار واویلا سردهید. سوره فرقان
یا سریع‌الرضا، من از خشم، غضب و آتشت به تو پناه می‌برم و با تمام بار گناهم از تو طلب رضوان و مغفرت دارم
و چه زیباست این فراز از مناجات شعبانیه؛
الهی إن اَخَذْتَنی بِجُرمی اَخذْتُکَ بِعَفْوِک و إن اَخَذْتَنی بِذُنُوبی اَخَذْتُکَ بِمَغْفِرَتِک؛ خدایا! اگرمرا به جرمم بگیری من از عفو تو سخن می‌گویم و اگر گناهانم را بشماری، دست به دامان آمرزشت می‌شوم
الهی! إن أدْخَلْتَنِی النّارَ أَعْلَمْتُ أهْلَها انّی اُحِبُّک؛ ای خدای من! اگر مرا وارد آتش جهنم کنی به اهل آنجا هم می‌گویم که من تو را دوست دارم
«وَ وَفّقْنی فیهِ لِتِلاوَةِ القرآنِ
و در این ماه به تلاوت قرآن توفیقم ده»
بسیاری از کلمات در محاوره به جای یکدیگر به کار رفته و ما به اشتباه آنها را «هم معنا» می‌دانیم، اما با کمی دقت و ژرف‌نگری و با مراجعه به کتب لغت در می‌یابیم که بین آنها تفاوت‌های مهمی وجود دارد
یکی از این کلمات تلاوت قرآن است که گمان میشود با قرائت قرآن مترادف است
اما تلاوت به خواندن قرآن همراه با تامل و تدببر و عمل به امر و نهی آیات الهی گفته میشود، طوری که گویا خداوند مستقیم با تلاوت کننده قرآن سخن میگوید، اما قرائت صرفا خواندن الفاظ و عبارات کلام‌الله مجید است
در این فراز از دعای روز بیستم، نبی‌مکرم اسلام، ازخداوند توفیق تلاوت قرآن را مسئلت دارد و در حقیقت گامی فراتر از روخوانی صرف است که لازم است به آن توجه شود
«یا مُنَزّلِ السّکینةِ فی قُلوبِ المؤمِنین
ای نازل کننده آرامش در دلهای مؤمنان»
در همه غم‌ها و سختی‌های دنیا، آن کشتی آرامی که آدمی را به سرمنزل مقصود می‌رساند و در ساحل امن پهلو میگیرد، نام و ذکر توست، که خود فرمودی؛ الا بذکر الله تطمئن القلوب
محمدصادق‌ناطقی
