خبرگزاری حوزه | بر اساس تأکیدات روایی مختلف به طور عام یا خاص که سفارش به زیارت امامزادگان و صلحا از دوستان اهل‌بیت علیهم‌السلام شده، ارتکاز و سیره عموم متشرعه نیز در طول تاریخ بر لزوم این امر شکل گرفته است.
این مناط و ملاک و معیار و منطقی که در سفارش به زیارت امامزادگان بزرگی همچون حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام هست عیناً در زیارت و تکریم حضرت امام خمینی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه هم وجود دارد.
اولاً انتساب به خاندان رسالت و سیادت ایشان، که بحکم آیه مودت ذی‌القربی لزوم تکریم و احترام ایشان را می‌رساند.
ثانیاً فقیه و عالم دین و حامل معارف اهل‌بیت علیهم‌السلام بودن که وجه اشتراک ایشان با امثال حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام است.
ثالثاً مجاهد در راه خدا بودن و تلاش برای اقامه دین خدا و احکام الهی در جامعه و مبارزه با طاغوت زمان.
رابعاً ولایتمداری و مطیع امام زمان خویش بودن.
خامساً منسوب بودن از طرف اهل‌بیت علیهم‌السلام به عنوان مرجعیت دینی و ولایت عامه مردم، چه به نصب خاص چه به نصب عام.
وقتی مناط و ملاک در لزوم تکریم و زیارت مراقد و مشاهد این بزرگان علی‌السویه وجود دارد، قدیمی یا تازه بودن تاریخ شهادت یا وفات ایشان در این امر تاثیری ندارد.
بنابراین شاید بتوان گفت:
همان امام معصومی که قرن سوم فرموند: «من زار العبدالعظیم بری، کمن زار الحسین بکربلا» با همان ملاک اگر قرن پانزدهم هم بودند می‌فرموند: «من زار الخمینی بری، کمن زار الحسین بکربلا».
قربان یاسبلاغی
