به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام اکبر مظفری در کانال خود به انتشار مطالبی با عنوان «الو سلام حاج آقا» پرداخته که تقدیم نگاه شما خواهد شد.
- سلام بفرمایید.
+ حاج آقا هنوز هم برخی‌ها در منابر از خوارج سخن می‌گویند، اعمال و افکار آنها رو بررسی می‌کنند. وقتی خوارجی وجود ندارد، چه نیازی به این بحث‌های بی‌فایده است؟
- فرقه مذهبی خوارج هرچند به شکل صدر اسلام وجود خارجی ندارد، اما افکارشون هنوز زنده است.
+ چطور زنده است؟
- درست است که مذهب خوارج منقرض شده، اما روحاً نمرده است. بعضی از مذاهب ممکن است از نظر شعار بمیرند، اما از نظر روح زنده باشند، برعکس مسلکی هم ممکن است از نظر شعار زنده باشد، اما از نظر روح بمیرد.
+ یعنی روح خوارج هنوز زنده است؟
- بله، روح خارجی‌گری در جان برخی مسلمین ریشه دوانده و آنها را ندانسته حامل روحیات و افکار خوارج کرده است. چه بسا افرادی به لحاظ شعار تابع یک مذهب باشند، اما از روح آن مذهب پیروی نکنند و چه بسا افرادی که از پذیرش شعارهای یک مذهب امتناع کنند، اما تابع روح آن مذهب باشند.
+ با این وصف خوارج از تیپ و شخصیتی خاصی برخوردار بودند؟
- آنها مردمی عابد، زاهد، تنگ نظر، خشکه مقدس، ظاهربین، کج‌فهم، نادان، ناآشنا به روح فرهنگ اسلامی، خشن، عصبی و عبوس، متحجر و جامدالفکر، ساده‌لوح و شمشیری در دست منافقان زیرک بودند.
+ و لابد ضررهای زیادی هم به اسلام زدند؟
- بله. بزرگترین گناه آنها ایجاد انحراف در جهان اسلام و گرفتن امام علی (ع) از اولاد بنی‌آدم بود. علی (ع) در ظاهر با شمشیر عبدالرحمن ابن ملجم به شهادت رسید؛ اما در باطن توسط جمود، خشک مغزی و خشکه مقدسی شهید شد.
+ با این وصف سخن گفتن از خوارج، روحیات و افکار آنها نه تنها بی‌فایده نیست، بلکه ضروری و لازم است.
- سخن گفتن از خوارج به عنوان یک موضوع مذهبی، بحثی فاقد اثر و بی‌ارزش است، چون مذهب خارجی‌گری دیگر وجود ندارد؛ اما بحث درباره روحیات و افکار پیروان خوارج آموزنده است، چراکه روح خوارج بر خلاف مذهب‌شان منقرض نشده و در جان برخی از مسلمین حلول کرده و زنده است.
+ ممنون حاج آقا
برداشتی از کتاب: جاذبه و دافعه علی علیه‌السلام (پیدایش خوارج)، تالیف: متفکر شهید استاد مرتضی مطهری (ره)
