1. اسم 18 وزیر را نوشته و آقای صالحی امیری وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را جا انداخته‌اید. 2. ترتیب نوشتن اسامی از هیچ نظم مرسومی پیروی نمی‌کند. یعنی طبق معمول باید بر اساس حروف الفبا و به ترتیب از وزارت آموزش و پرورش آغاز و تا وزارت ورزش و جوانان نوشته شود یا مثلاً به ترتیب میزان آرای کسب شده وزرا از امیر عزیز نصیرزاده وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با 281 رأی (که رکورد آرای وزرا در تاریخ جمهوری اسلامی را شکست و فقط 7 رأی مخالف یا ممتنع داشت) آغاز و به دکتر محمدرضا ظفرقندی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با 163 رأی ختم شود. این نحوه درج اسامی در خبر شما که با کمترین رأی شروع کردید، حرفه‌ای نیست. بیشتر نشان‌دهنده این است که گویا نویسنده این خبر عصبانی بوده و خواسته بگوید ایهاالناس ببینید! وزیر 163 رأیی هم داشتیم! در حالی‌که میانگین آرای وزرا بالغ بر 230 رأی بوده و در تاریخ انقلاب اسلامی رکورد محسوب می‌شود. 3. در دهه‌های 1360 و 70 معمولاً کابینه‌های معرفی شده موفق به کسب رأی اعتماد حداکثری می‌شدند و آخرین‌بار آقای خاتمی در سال 1380 و از مجلس ششم که با ایشان همسو بود، برای همه وزرا رأی موافق گرفت. این‌که بعداز 23 سال، دکتر پزشکیان توانسته با سعه صدر و توافق‌سازی در ارکان حاکمیت، از مجلسی متفاوت با تفکر و سلیقه خود، برای همه وزرا رأی اعتماد بگیرد، نشان می‌دهد که راه توفیق و تعالی کشور از مسیر همدلی، صمیمیت و مدارا در عین تفاوت آرا و سلایق، می‌گذرد. این دستاورد بزرگ انتخابات اخیر را نباید دست‌کم گرفت. نکات زیادی در این رابطه می‌توان گفت و نوشت که که این‌جا مجالش نیست.