خبرگزاری حوزه | مختصر می‌نویسم و ان‌شاءالله مفید؛

حماسه ۱۳ مهر تهران، حماسه ای بود پرشکوه به معنای واقعی کلمه؛ زن و مرد، پیر و جوان، دختر و پسر، با حجاب و بدحجاب، تهرانی و غیر تهرانی، ایرانی و غیر ایرانی و ... همه آمده بودند؛ با هر شکل و ظاهری، با هر تیپ و قیافه ای، با هر تفکر و گفتمانی؛ واقعا همه آمده بودند.

از غیر ایرانی ها بگویم؛ به همراه بخشی از طلاب جامعه المصطفی العالمیه عازم تهران شدیم و پرشور و پرذوق، برای دیدن آقایی که مثل همیشه اقتدار ایران و ایرانی را به رخ جهانیان کشید، سر از پا نمی شناختند؛ دائم ذهن شان درگیر بود که آیا می توانند خود را به داخل مصلای تهران برسانند یا نه؛ دلشوره ندیدن چهره نائب حضرت ولی عصر (عج) در صورت آنان پدیدار بود.

جمعیت میلیونی نماز جمعه سیزدهم مهرماه تهران اجازه نداد مهمانان غیرایرانی ما به آرزوی خود برسند؛ اما همین که خود را به این سیل خروشان رسانده بودند، برای آنان رضایت بخش بود.

ساعت ۶ صبح روز جمعه، خود را آماده حرکت از آشیانه اهل بیت (ع) شهر مقدس قم کرده بودند تا به دیدار نائب المهدی نائل شوند و قریب به ساعت ۱۰ صبح بود که خیابان شهید مطهری (ره) تهران، ایستگاه پایانی و آغاز مسیر پیاده روی طلاب غیرایرانی برای رسیدن به مصلای امام خمینی (ره) تهران بود و البته در مسیر پیاده روی، شاهد ناملایماتی به خاطر مباحث این روزهای اتباع خارجی بودند؛ اما به روی خود نیاورند و به شوق دیدار امام مقتدر و شجاع خود، تمام ناملایمتی ها را به جان خریدند.

بعد از ورود به فضای مصلای تهران، امکان حضور در فضای اصلی نبود و همانند سایر مردم عزیز ایران، زیر آفتاب سوزان نشستند تا نائب الإمام طلوع کند و صدای ایشان را به صورت زنده بشنوند؛ شاید هم برای سیاهی لشگر آمده بودند و همین که گوشه ای از این سیل جمعیت باشند، برای آنان راضی کننده بود تا مشت محکمی بر دهانِ یاوه گویِ سران رژیم منحوس صهیونیستی باشند؛ کما اینکه خیلی ها با همین نیت آمده بودند که فقط با حضور خود، اقتدار ایران اسلامی به فرماندهی فرمانده کل قوا را به رخ استکبار جهانی بکشند.

خودم از بغل دستی ام شنیدم که می گفت: من به نیت سیاهی لشگر بودن به تهران آمدم؛ دیگری می گفت دیشب از مشهد مقدس راه افتادم تا خود را به نماز جمعه تهران به امامت ولی أمر مسلمین جهان برسانم؛ واقعا یک ایران کوچک در مصلای تهران دور هم جمع شده بودند؛ از اقصی نقاط ایران خود را به این نماز رساندند تا تجدید بیعتی با رهبر معظم انقلاب داشته و خشم و انزجار خود را از اسرائیل پلید نمایان کنند.

صدای اذان ظهر به گوش رسید؛ اتمام اذان با «بسم الله الرحمن الرحیم» رهبر معظم انقلاب همراه شد که واکنش مردم به شروع سخنان ولی امر مسلمین جهان دیدنی بود؛ به یکباره همه قیام کرده و با شعار «حیدر حیدر»، «ای رهبر آزاده، آماده ایم آماده»، «خونی که در رگ ماست، هدیه به رهبر ماست» از ایشان استقبال کردند.

خطبه رهبر معظم انقلاب با توصیه به پیوند و پیوستگی و همبستگی امت مسلمان آغاز شد و این توصیه را سیاست قرآنی اعلام کردند و در ادامه به اقسام گوناگون توطئه دشمنان اشاره نمودند؛ اما این نکته ایشان قابل تأمل بود که تفاوتی بین دشمن ملت ایران، عراق، سوریه، یمن، لبنان، فلسطین و مصر نیست و تمام دستورات از یک اتاق فرمان صادر می شود.

ایشان ضمن تقدیر از نیروهای نظامی جمهوری اسلامی ایران در عملیات وعده صادق دو، وظیفه جمهوری اسلامی را مقابله پرقدرت و با صلابت با رژیم صهیونیستی اعلام نموده و «عدم تعلل» و «عدم شتاب زدگی» را دیپلماسی نظامی ایران مقتدر در برابر رژیم صهیونیستی دانستند.

خطبه عربی امام خامنه ای در حمایت کامل از مردم مظلوم فلسطین و لبنان و أدای احترام پرمعنا به سید مقاومت، سید حسن نصرالله نیز از دیگر جاذبه های نماز جمعه این هفته تهران بود.

سخن کوتاه کنم؛ خطبه و نماز جمعه این هفته تهران تمام شد؛ اما مشاهده این جمعیت در حمایت از ولی فقیه و تقابل با اسرائیل غاصب، واقعا شگفت انگیز بود و البته غیر از این هم متصور نبود.

شاید گاهی پمپاژهای خبری رسانه های بیگانه سبب شود که خیال کنیم مردم ما از انقلاب و رهبری فاصله گرفته اند؛ اما این نماز جمعه ها، ۲۲ بهمن ها، روز قدس ها و ۱۳ آبان هاست که نشانگر مردم واقعی ایران اسلامی است که سر بزنگاه، کف میدان حضور داشته و فدایی نظام، انقلاب و رهبر خود هستند.

مردم ما به خوبی نشان دادند که اگر سید مقاومت رفت؛ ولی أمر مسلمین جهان هنوز مقتدر و سرو قامت ایستاده و همگان پای او ایستاده اند.

به امید نابودی اسرائیل و انتشار این تیتر در رسانه های جهان: «عزرائیل در اسرائیل».

محمد رسول صفری عربی