به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از تهران، ششمین نشست از سلسله نشست های فلسفه و زیستن در شهر هزار حکیم، به همت انجمن علمی فلسفه اسلامی حوزه دفتر تهران و با همکاری پژوهشکده حوزوی فقه و علوم انسانی امام رضا علیه السلام در مدرسه علمیه امام رضا علیه السلام برگزار شد.
در ابتدای این نشست حجت الاسلام فرهاد داودی پور مدیر پژوهشکده حوزوی فقه و علوم انسانی امام رضا علیه السلام با بیان ویژگی اندیشه فلسفی شیعه بیان داشت: انتظار ظهور که در بن مایه اندیشه شیعی خانه دارد، فلسفیدن روشنی در گفتمان آینده پژوهی زیست جهان و بشریت است. این اندیشه رقیب تفکر فیلسوفان بدبین تمدن غرب همچون مالتوس است. در نگاه فیلسوفان بدبین، رشد منابع با الگوی تصاعد حسابی رخ می دهد و جمعیت به مانند تصاعد هندسی رشد می نماید.
وی ادامه داد: طبق این نظریه جمعیت بر منابع فزونی می یابد و دوران تاریک و جنگ، زیست بشر را تهدید خواهد نمود. رشد تکنولوژی هر چند بخشی از کاستی های منابع را جبران خواهد کرد اما خود به ابزاری برای سلطه اقل بر اکثر و استثمار مالکان تکنولوژی بر جوامع کم برخوردار از فناوری و تکنولوژی منجر خواهد شد. اما در نگاه فیلسوف تاریخ شیعی، انسان دارای کرانی شگرف و روشن از زیست جهان است.
مدیر پژوهشکده حوزوی فقه و علوم انسانی امام رضا علیه السلام افزود: یکپارچگی هستی در نگاه فلسفه اسلامی و گستردگی بی کران هستی در اندیشه فلسفه اسلامی، بی کرانی در مطلوبیت زیست را نوید می دهد. نگاه پسینی به ضرورت منجی، که استمرار فلسفه اسلامی در فلسفه تاریخ است، اشتیاق را همراه انتظار می جوید. به ناهمسانی رویکرد اثبات پیشینی کلامی به ضرورت پایه برای ظهور استدلال می نماید.
در ادامه این نشست حجت الاسلام جعفری، رئیس انجمن مهدویت و عضو هیئت علمی پژوهشکده مهدویت به تفاوت نگاه نهیلیسیت ها و اسلام از منظر هستی شناسی پرداخت و ابراز داشت: برخلاف دیدگاههای پوچ گرایانه که جهان را تصادفی پنداشتهاند و به مانند ساعتی کوک و رها شده تلقی می کنند؛ در جهان شناسی اسلامی، هستی هدفمند است. همه اجزاء و عناصر آن برای هدف خاصی خلق شده است. از طرفی بر جهان قانون عمل و عکس العمل حکم فرما است و به تبع آن تجسم اعمال استوار است و این قانون ما را به مزرعه بودن دنیا برای آخرت رهنمون می کند.
عضو هیئت علمی پژوهشکده مهدویت در ادامه با بیان تکامل انسان در سنت انتظار شیعی پرداخت و اظهار داشت: انسان برای آماده کردن مزرعه دنیا برای آخرت مسئول خود و افراد دیگر و جهان است. بنابراین نسبت به سعادت خود و دیگران وظیفه دارد. اما سعادت نیز به عنوان یک معلول در این عالم محتاج به علت است که یکی از اجزای مهم آن محیط مناسب رشد است.
وی در پایان با بیان بهترین محیط برای رشد ابراز داشت: از منظر دینی بهترین محیط رشد آن است که تحت مدیریت خلیفه الله باشد. بنابراین چنین انسانی اولا خود و ثانیا جامعه را باید به زمینه سازی محیطی با مدیریت انسان کامل، که همان ولایت ظاهری انبیاء و اوصیاء است تبدیل کند و این همان معنای دقیق انتظار از منظر دین است. در واقع انسان با قرار گرفتن در مسیر انتظار انسان کامل، هم خود به سمت تبدیل شدن به انسان کامل سیر میکند وهم جامعه را به سمت تبدیل شدن به مدینه فاضله هدایت میکند.
نظر شما