به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، جلسه نشست تبیینی با موضوع «در جست و جوی قطره آبی عدالت ...! آب هست...! اما نه برای زاینده رود» ظهر امروز به همت انجمن دانشجویان مستقل در دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان برگزار شد.
دانشگاه در حل بحران آب نقشآفرین خواهد بود
اکبر پیرستانی معاون فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان، اظهار داشت: این دانشگاه با بهرهگیری از ظرفیتهای علمی و پژوهشی اساتید و دانشجویان در راستای کمک به مسئولین برای حل معضل آب تلاش خواهد کرد.
وی تاکید کرد: آب، موهبت الهی و سرمایهای ملی است، بنابراین دیدگاه مسئولین باید فراتر از نگاه استانی و بهصورت ملی و کشوری باشد تا مشکلات موجود حل شود.
معاون فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان، ابراز کرد: دانشگاه آزاد اسلامی آماده است تا در کنار مسئولین کشور نقش حمایتی و علمی خود را ایفا کند.
وی از مردم خواست تا از نماینده منتخب، حامد یزدیان حمایت کنند تا اقدامات عملی برای حل این بحران به نتیجه برسد.
قانون توزیع آب و اعتراضات کشاورزان
کاظم محمدی نماینده کشاورزان با بیان اینکه باور دارم دانشگاه بهعنوان خاستگاه نسل آینده کشور باید سهم پررنگتری در این گفتوگوها داشته باشد، با اشاره به آیه ۱۴۸ سوره نساء، اظهار کرد: بنابر این آیه افراد میتوانستند به میزان دلخواه از منابع آبی برداشت کنند و این تصمیم با اعتراض شدید کشاورزان روبرو شد.
وی توضیح داد: در زمان پیامبر اکرم(ص)، انفال اموالی محسوب میشدند که صاحب مشخصی ندارند، اما رودخانه زایندهرود به دلیل سرمایهگذاری کشاورزان، جزو انفال نیست.
محمدی ادامه داد: خشکی رودخانه زایندهرود از سال ۷۹ آغاز شد و ناشی از تصمیمات دولت وقت بود که مشکلاتی را در تامین آب ایجاد کرد، کشاورزان شرق و غرب اصفهان، یک خواسته روشن دارند، ما حقابه داریم، این ادعا زاییده ذهن نیست، این «حق»، قابل اختراع یا جعل توسط افراد نیست، بلکه در قوانین متعددی، از جمله قانون توزیع عادلانه آب ۱۳۶۱، بهصراحت مورد تأکید قرار گرفته است.
وی تاکید کرد: قانون توزیع عادلانه آب تصویب شده و شورای نگهبان نیز آن را تایید کرده، این قانون به حقوق کشاورزان توجه دارد و تلاش میکند تا عدالت در بهرهبرداری از منابع آبی برقرار شود.
نماینده کشاورزان با اشاره به اینکه سندی چون طومار شیخ بهایی، که در ۱۳۰۷ تحت شماره ۹۲۰۰ در اداره ثبت اسناد اصفهان ثبت شده و اعلام عمومی نیز شده، خود جزئی از جمع قدیم محسوب میشود، براساس همان طومار و مصوبه ۱۳۳۳، حقابه کشاورزان اصفهان به رسمیت شناخته شده است، شاهراه آبرسانی اول کوهرنگ و زایندهرود، متعلق به کشاورزان اصفهان است و این در اسناد رسمی، مصوبات و قوانین آمده است، صنایع استان اصفهان نباید به دلیل کمبود آب تعطیل شوند و ایجاد صنایع در مناطق خشکسال باید با مدیریت صحیح منابع آبی همراه باشد.
بحران آب و پروژههای در حال اجرا
حامد یزدیان نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی، اظهار کرد: نباید آب به ابزاری برای کسب رأی نمایندگان تبدیل شود و جلسات نمایشی برای حل بحران آب برگزار گردد.
وی با بیان اینکه برخی معتقدند ملیشدن آبها در ایران بیش از آنکه نیاز درونی کشور باشد، حرکتی تقلیدی بود، اما فارغ از قضاوت درباره خوب یا بد بودن این رویکرد، آنچه در متن قانون ۱۳۴۷ تصریح شده، بسیار روشن است؛ منابع آبی از این تاریخ به بعد، ملی محسوب میشوند، اما مالکیتهایی که پیش از این تاریخ وجود داشتهاند که امروزه از آنها با عنوان «حقابه» یاد میشود به رسمیت شناخته میشوند، تأکید کرد: نمایندگان و مسئولان باید به صورت جدی و عملی در حل این مسئله مشارکت کنند.
یزدیان تصریح کرد: در ۱۳۶۱، قانون مادر در حوضه مدیریت آب یعنی «قانون توزیع عادلانه آب» به تصویب رسید، این قانون نیز بار دیگر تأکید کرد که مالکیتهای پیش از آن یعنی همان حقابهها محترماند و قانون باید برای آنها شأن و جایگاه قائل شود.
وی عنوان کرد: در مادهای از این قانون تصریح شده که حقابه، عبارت است از مصرف آبی که در دفاتر جمع قدیم، اسناد مالکیت، احکام دادگاه یا مدارک قانونی دیگر برای ملک یا مالک آن قبل از تصویب این قانون تعیین شده باشد، بنابراین در هیچیک از قوانین کشور، چه پیش و چه پس از انقلاب، مالکیتهای خصوصیِ قدیم بر آب، تحت عنوان حقابه، انکار نشدهاند، بلکه همواره به رسمیت شناخته شده و باید مورد احترام واقع شوند، اما در گذر زمان و با تغییر ساختارهای بهرهبرداری از آب، تعارضهایی در اجرای این قوانین پدید آمد.
عضو هئیت رئیسه کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست مجلس با اشاره به مشکلات موجود در نظام مدیریت آب، بیان کرد: تصمیمات غلط گذشته باید اصلاح شوند و بهرهوری آب در بخش کشاورزی افزایش یابد، استان اصفهان یکی از مناطق پر بهرهدار در زمینه کشاورزی است و باید از این ظرفیت به بهترین شکل استفاده شود.
وی از مصوبات اخیر برای مدیریت منابع آب و دریچههای آبخیزداری خبر داد و ابراز کرد: در کنار نگرانیها، امیدهایی نیز وجود دارد، سه پروژه بزرگ آب در حال اجرا هستند که یکی از آنها پروژه ماندگان است، این پروژهها میتوانند حجم عظیمی از آب را وارد زایندهرود کنند؛ ساخت سد نیز در حال انجام است و عملیات اجرایی پروژهها با سرعت پیش میرود.
یزدیان خاطرنشان کرد: در کنار همه این مسائل، دولت با فروش اشتراکهای جدید، از جمله در قالب احیای اراضی ملی در استانهای بالادست و حتی در مناطق غرب و شرق اصفهان، بدون تأمین منابع جدید، مصرف را افزایش داده است، نتیجه این اقدام، ظلمی مضاعف به کشاورزانی است که دارای سند و حقآبه قانونی و تاریخیاند، اما از این حق محروم شدهاند. این در حالی است که قانون، راه را بسته نگذاشته، اما آنچه غایب است، ضمانت اجرایی قانون است.
وی اضافه کرد: در حوضهای که جغرافیایش چنان است که بارشهایش در نهایت به نقطهای خاص میرسد و از آن خارج میشود، نداشتن مدیریت منسجم و مسئولانه، جز اتلاف منابع، تشدید اختلافات و نابودی زیستبوم، ثمر دیگری نخواهد داشت.
یزدیان تأکید کرد: آنچه امروز در جریان است، نتیجه تصمیماتی است که در گذشته اتخاذ شد و باعث بهوجود آمدن مشکلاتی مانند برداشتهای بیرویه آب، کمبود منابع آبی و اختلال در زیستبومهای طبیعی شده است.
وی تصریح کرد: همانطور که اشاره شد، این تغییرات در ساختار مدیریتی آب، بهویژه بعد از اصلاحات در دولتهای گذشته، نهتنها به نفع کشاورزان و بهرهبرداران نشده، بلکه باعث بروز مشکلات اساسی برای تمامی مناطق درگیر در حوضه زایندهرود شده است.
وی یادآور شد: خواسته همه اجرای قانون است و پروژههای کوهرنگ و ماندگان تا دو سال آینده به بهرهبرداری خواهند رسید.
در ادامه این جلسه چند نفر از دانشجویان به بیان دیدگاه و نقطه نظرات خود در باره بحران آب و مباحث زاینده رود پرداختند.
نظر شما