گاهی اوقات صلحی که بر پایه حق و عدالت نباشدخسارتش بیشتر از جنگ است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از ساری، حجت الاسلام مهدی قائمی امیری کارشناس مذهبی، در نشست تخصصی با عنوان پیامد های صلح تحمیلی در طول تاریخ ائمه(علیه السلام) در جمع طلاب و اساتید در مدرسه علمیه فاطمه الزهرا(سلام الله علیها) قائمشهر برگزار شد اظهار کرد: اگر در دوران امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام، زمانی که ایشان فرمودند باید با گروهی که قرآن را به‌عنوان ابزار فریب به دست گرفته‌اند مقابله شود، این توصیه جدی گرفته می‌شد و با کشته شدن تعداد محدودی از افراد فتنه‌گر، ماجرا پایان می‌یافت، یقینا امروز شاهد این همه ظلم و خونریزی در جهان نبودیم. اما متأسفانه، برخی افراد در آن زمان به اشتباه تصور کردند که امیرالمؤمنین علیه‌السلام به دنبال آدم‌کشی است و از اقدام قاطعانه امتناع کردند. نتیجه این تصمیم، استمرار ظلم و جنایت در طول تاریخ شد.

همچنین در زمان امام حسن مجتبی علیه‌السلام نیز، صلحی که با معاویه تحمیل شد، که در واقع صلح نبود و آتش بس بود به‌گونه‌ای بود که برخی افراد به اشتباه تصور کردند این صلح به معنای پایان مشکلات و آغاز زندگی در صلح و صفاست. این افراد، امام حسن علیه‌السلام را با پدر بزرگوارشان مقایسه کردند و گفتند که پدرش تمام عمر جنگ کرد و حالا پسرش می‌خواهد همان مسیر را ادامه دهد. آن‌ها با این تصور اشتباه، امام حسن علیه‌السلام را تنها گذاشتند و فکر کردند با پذیرش حکومت معاویه، آرامش و صلح برقرار خواهد شد. اما تاریخ نشان داد که این صلح نه تنها به آرامش منجر نشد، بلکه زمینه‌ساز ظلم‌های بی‌پایان و جنایات گسترده‌ای شد که تا امروز ادامه دارد.

وی ادامه داد: این وقایع تاریخی به ما می‌آموزد که گاهی اوقات، صلحی که بر پایه حق و عدالت نباشد، خسارتش بسیار بیشتر از جنگ است. زیرا چنین صلحی، زمینه را برای استمرار ظلم و جنایت فراهم می‌کند و مردم بی‌گناه را قربانی جاه‌طلبی‌های حاکمان فاسد می‌سازد.امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در جنگ‌های صفین و جمل، به‌ویژه در جنگ نهروان، با دقت و تدبیر عمل کرد. در جنگ جمل، زمانی که لشکر دشمن به سمت آنها تیراندازی می‌کرد، حضرت علی علیه‌السلام همواره روشنگری و صبوری و حفظ اخلاق و انسانی تأکید داشت و صبر کرد تا کار جنگ به جایی برسد که حجت بر سپاه دشمن تمام شود و لشکرش بصیرانه بجنگند. در یکی از وقایع، رئیس منافقان که بعدا در نهروان کشته شد، مناره‌ای شبیه به مناره مسجد بر بالای خانه‌اش ساخته بود. حضرت علی علیه‌السلام به اذان نماز صبح بسیار مقید بود و خود به  اذان گفتن می‌پرداخت. او قبل از نماز صبح به مسجد می‌رفت و نماز شب را می‌خواند و نزدیک اذان صبح، برای بیدار کردن افرادی که در مسجد خواب بودند می پرداخت، بعد به بالای مناره می‌رفت و اذان می‌گفت تا مردم برای نماز حاضر شوند.در این حال، که حضرت اذان میگفت رئیس منافقین بالای مناره خود با صدای بلند به حضرت علی علیه‌السلام توهین میکرد این گروه خواج که محصول بی بصیرتی مردم در صفین بودند، به مردم می‌گفتند که همه کسانی که از علی حمایت می‌کنند، کافرند. این در حالی بود که آنها به غارت اموال مردم می‌پرداختند.

در پایان کارشناس مذهبی بیان کرد: در شرایط کنونی نیز، باید هوشیار باشیم و اطرافیان خود را نیز آگاه کنیم که صلح تحمیلی نمی‌تواند راه‌حل مناسبی باشد. رهبر همواره به این نکته تأکید کرده که در هر جنگی، زمانی که دشمن به لبه مرز شکست رسیده است، به‌دنبال صلح می‌آید. اگر در چنین شرایطی صلح را بپذیری، بدان که دشمن با قوای سنگین‌تر و با تحلیل دقیق از ضربات وارده، دوباره به میدان می‌آید. دشمن در چنین مواقعی به بررسی موشک‌ها، روش‌های حمله، و مواضع آسیب‌دیده می‌پردازد و سپس برای مقابله با آن‌ها برنامه‌ریزی می‌کند. این فرجه چند ماهه به آن‌ها این امکان را می‌دهد که دوباره سازماندهی شوند و با قدرت بیشتری به میدان برگردند. بنابراین، باید هوشیار باشیم و از هرگونه صلح تحمیلی که به نفع دشمن باشد، پرهیز کنیم. آتش‌بس تحمیلی که به امیرالمؤمنین علیه‌السلام تحمیل شد، هنوز هم آثار منفی آن را مشاهده می‌کنیم.

انتهای خبر: 313/48