به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان ، حجتالاسلام مهدی یادگاری، شامگاه جمعه در مراسم عزاداری هیئت انصار الحسین اظهار داشت: از همان لحظهای که نظام آفرینش پدید آمد، پروردگار متعال سفرهای عظیم گسترد و همه مخلوقات را بر سر این خوان بیپایان نشاند تا از رأفت و ربوبیت او بهرهمند شوند؛ ازاینرو او، هم رازق است، هم کافی و هم وکیل، و به تعبیر قرآن «تُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ»، یعنی هر چه بخواهد به فضل خود عطا میکند و هر که را بخواهد در پناه لطف خویش نگاه میدارد.
وی افزود: روزی شخصی خدمت امام باقر علیهالسلام رسید و از تفسیر «بسماللهالرحمنالرحیم» پرسید، حضرت برای او واو به واو معنا کردند و فرمودند: «الباء بهاءُ الله، والسین سناءُ الله، والمیم ملکُ الله»؛ سپس درباره اسم جلاله «الله» توضیح دادند که الف نماد ولایت ما اهلبیت است، لام نخست نشاندهنده لزوم اطاعت از ولایت و هاء آخر هشدار میدهد که هر کس از این ولایت سرپیچی کند، گرفتار بدبختی و حرمان خواهد شد.
خطیب دینی تصریح کرد: وقتی راوی از دو صفت «رحمان» و «رحیم» پرسید، امام باقر علیهالسلام روشن ساختند که اساس عالم بر مهربانی است؛ اگر خدا ما را آفرید و روزی داد، چیزی بر عظمت او نیفزود، بلکه جلوه مهر او بود، رحمان، رحمت عامّی است که حتی کافر و بیدین را در بر میگیرد؛ چنانکه همه از نعمت حیات بهره میبرند. رحیم اما رحمت خاصّی است که انسان باید با ایمان و شایستگی در خود زمینه دریافت آن را فراهم کند.
وی ادامه داد: اگر قرار بود خداوند بر پایه عدل محض نعمت عطا کند، هیچکس لیاقت برخورداری نداشت؛ اینجاست که قرآن باب فضل الهی را میگشاید و میفرماید اگر دریچه فضل نبود، «مَا مَلَکْنَا مِنْ نِعْمَةٍ»؛ فضل، ناتوانی و کاستیِ ما را میپوشاند و شایستگیمان را به کریمانهترین شکل افزایش میدهد.
حجتالاسلام یادگاری خاطرنشان کرد: وادی اباعبدالله الحسین علیهالسلام، تجلی همین وسعت رحمت است؛ بسیاری از دلدادگان شاید هنوز به مرتبه شایستگی فضل نرسیده باشند، اما امام حسین علیهالسلام دستگیرشان میشود و ره صدساله را یکشبه میپیمایند، حضرت با فداکاری خویش راهی گشود تا تشنگان رحمت، حتی در اوج بیلیاقتی، جرعهای از کرامت خداوند را بنوشند.
وی تأکید کرد: همه اسماء و صفات الهی در نهایت به رحمت بازمیگردد، ولی تأکید همزمان قرآن بر «الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» یادآور میشود که نعمت به دو شکل جاری است، یکی بیقید برای همه خلایق و دیگری مشروط به آمادگی دلها و اگر کسی در کلاس رحمانیت حاضر شد، تازه مقدمات ورود به ضیافت رحیمیت را مییابد.
سفره نعمت و مسئولیت بندگی
وی بیان کرد: غفلت از این حقیقت سبب میشود انسان نعمت را حقِ مسلّم خود بداند، حال آنکه هر لحظه رزق ما از خزانه فضل الهی است؛ همانطور که قرآن هشدار میدهد: «لَوْ یُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَکَ عَلَیْهَا مِنْ دَابَّةٍ»، اگر رحمت، پرچمدار خلقت نبود، هیچ موجودی تابِ بقای لحظهای را نداشت.
کارشناس دینی ادامه داد: درس بزرگ تفسیر امام باقر علیهالسلام این است که ولایت؛ شاهکلید بهرهبرداری از رحمت خاصّه است، آنگاه که انسان گوش جان به ندای ولی خدا بسپارد، نهتنها از سفره عامّ خلقت نصیب میبرد، بلکه طعم شیرین رحمت خاصّه را نیز میچشد؛ همان که در دعای کمیل میخوانیم: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ».
راه فضل باز است؛ درِ رحمت بسته نیست
وی یادآور شد: پروردگار، راه فضل را به روی بندگان نبسته؛ هرچه معرفت ما به رحمت افزون شود، به همان اندازه میتوانیم از دریای نعمت بهرهمند شویم، هیئتهای حسینی، دانشگاه کرامتاند؛ جایی که دلها زیر پرچم سیدالشهدا علیهالسلام آبدیده میشوند و از رحمان عمومی به رحیم اختصاصی قدم میگذارند.
حجتالاسلام یادگاری در پایان تصریح کرد: امروز اگر کسی میخواهد به مراتب عالی انسانیت برسد، کافی است با بسمالله راه را آغاز کند، با ولایت ادامه دهد و با رحمت خاصّه به مقصد قرب الهی برسد؛ آنگاه خواهد دید که امام حسین علیهالسلام چگونه از فضل الهی برای بندگانی که به ظاهر لیاقت ندارند، پلی به بهشت میسازد و نشان میدهد هنوز هم سفره گسترده خداوند وادیِ امنِ امید است.
نظر شما