به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام والمسلمین عابدی، استاد درس خارج حوزه، در سخنانی کوتاه از بزرگی سردار رشید گفت؛ مردی که عقل، دانش و اخلاص را در عمل به‌هم پیوند داد و بی‌صدا، اما پراثر، امنیت را برای امت اسلامی رقم زد.

مغز متفکر بی‌ادعا؛ رازهای ناگفته سردار رشید

سردار رشید واقعاً نابغه نظامی بود؛ نه فقط نابغه‌ای برای کشور ما، نه فقط برای ما شیعیان، بلکه به‌معنای واقعی کلمه نابغه نظامی دنیای اسلام. کسی که همه دنیای اسلام به او مدیون است؛ امنیتی که امروز در این سطح برای مسلمانان وجود دارد، بخشی از آن مرهون زحمات این بزرگ‌مرد است. در چند جمله، درباره عظمت سردار رشید نکاتی را عرض می‌کنم.

اکنون سال ۱۴۰۴ است. اولین باری که با نام آقای رشید آشنا شدم و بعد با شخصیت ایشان، به سال ۱۳۵۴ بازمی‌گردد؛ یعنی سه سال پیش از پیروزی انقلاب اسلامی. اگر بخواهم توضیح دهم که آقای رشید قبل از انقلاب در شهر قم چه فعالیت‌هایی داشتند، فعالیت‌هایی که حتی مراجع تقلید زمان قادر به انجامش نبودند. و ایشان شخصاً کارهای بزرگ دینی و مذهبی در قم انجام دادند، اینکه چطور در اصفهان به‌دست ساواک به زندان افتادند و خدمات دینی ایشان چه بود، اینها همه یک فصل مجزا می‌طلبد.

فعالیت‌های قبل از انقلاب، سپس در دوران جنگ تحمیلی، و بعد از آن تا امروز، از جمله زمانی که صهیونیست‌ها به لبنان حمله کرده بودند، ایشان شاید حتی یک شب هم در تهران در منزل خود نخوابیدند. فرماندهی عملیات جنوب لبنان، حمایت از عملیات فلسطینی‌ها، همه به عهده این شخصیت بزرگ بود.

اما اینکه آقای رشید چگونه به چنین جایگاهی رسید، به سه ویژگی اخلاقی و رفتاری ایشان برمی‌گردد.

فرمانده باهوش؛ عقلِ برتر میدان‌ها

نخست، عقل و درایت. این سخن را با حدیثی از پیامبر اکرم آغاز می‌کنم که ابوعلی سینا از آن حضرت نقل کرده‌اند. پیامبر به امیرالمؤمنین فرمودند:

«یا علی ، إِذَا رأیتَ النَّاس تَقْرَبُوا إلی خَالِقِهِمْ بِأَنْوَاعِ الْبِرِّ ، فتقرب إلیه بِالْعَقْلِ ، تَسبقهُم»

اگر دیدی مردم به کار خیر مشغول‌اند،یکی نماز می‌خواند، دیگری صدقه می‌دهد، دیگری دعا می‌کند،تو با عقل به خدا نزدیک شو، که از همه پیشی خواهی گرفت.

در کتاب‌های اخلاقی نیز اولین صفت برجسته، عقل معرفی شده است. عقل مردم در یک اندازه نیست؛ یکی هوش بالاتری دارد، یکی کمتر. عقل، صفتی است که بالاتر از هر عمل خیر دیگری قرار دارد.

مرحوم کلینی نیز در کتاب شریف کافی، نخستین باب را به عقل اختصاص داده و حتی آن را بر توحید مقدم داشته، که این نیز به‌جا و درست است.

سردار رشید، انسانی بود که به‌تمام‌معنا عاقل بود. ضریب هوشی بسیار بالا، درک و شعور فوق‌العاده‌ای داشت. او از نظر برنامه‌ریزی و تدبیر، بر هزاران نظامی برتری داشت. و این هم اول لطف خداست و بعد هم به‌سبب تلاش بی‌وقفه و پشتکار خود ایشان نیز بود.

عقل رو هم خدا به مردم کم داده، حدیثی هست که پیامبر اکرم می‌فرمایند:«مِنْ أَقَلِّ مَا أُوتِیتُمُ اَلْیَقِینُ» کمترین چیز عقل، اما خداوند به اندک افرادی فراوان داده، یکی از این افراد در این قرن اخیر سردار رشید بود

دانشمندی در هیبت فرمانده نظامی

دومین ویژگی اخلاقی ایشان، علم و مطالعه بود. به‌معنای واقعی اهل مطالعه بود و بسیار کتاب می‌خواند؛ نه فقط در حوزه نظامی که در آن تسلط کاملی بر جنگ‌های خاورمیانه و شمال آفریقا داشت، بلکه در حوزه‌های دیگر نیز عمیقاً مطالعه می‌کرد.

برای نمونه، کتابی با عنوان تاریخمندی فهم در هرمنوتیک گادامر که از کتب تخصصی فلسفه غرب است و شاید کمتر کسی حتی نام آن را شنیده باشد، در دفتر ایشان دیدم. آقای رشید این کتاب را چهار بار، از ابتدا تا انتها مطالعه کرده و حاشیه‌نویسی‌های فراوانی بر آن زده بود. آن‌قدر یادداشت داشت که خود کتاب را برایم امانت داد و تأکید کرد که بازگردانم، به‌دلیل ارزش آن حاشیه‌ها.

همچنین کتاب‌هایی در زمینه فلسفه غرب، شناخت مسیحیت، یهودیت، جنگ‌های تاریخی میان ادیان و جنایاتی که غرب به‌نام حقوق بشر مرتکب شده، از دیگر حوزه‌هایی بودند که آقای رشید عمیقاً آن‌ها را مطالعه کرده بود. بسیاری از این کتاب‌ها را به کتابخانه من هدیه داده‌اند.

در یکی از جلسات قرارگاه، از ایشان پرسیدم که برای نیم‌ساعت سخنرانی چقدر مطالعه می‌کنید؟ پاسخ دادند: اگر کم مطالعه کنم، هفت ساعت مطالعه می‌کنم. این دقت و دقت نظر، نشان از عظمت علمی ایشان داشت.

در سخنرانی سال گذشته‌شان نیز، اشراف کم‌نظیری بر تاریخ معاصر و جنگ‌های دوران قاجار و فتحعلی‌شاه نشان دادند، در حدی که حتی برخی پژوهشگران متخصص این حوزه چنین تسلطی نداشتند.

ایشان صرفاً یک فرمانده نبود؛ بلکه یک استاد تاریخ، استاد جغرافیا، و استاد تاریخ اسلام بود.

یک‌بار که خدمت ایشان عرض کردم قصد دارم کتابی درباره حضرت خدیجه (س) بنویسم، هفته بعد چندین صفحه یادداشت از منابع مختلف جهانی درباره آن حضرت جمع‌آوری کرده بودند.

در آخرین دیدار، کتابی درباره شطرنج به من دادند نه به‌عنوان قمار، بلکه بازی فکری، که آن‌قدر جذاب بود که همان مسیر تهران تا قم را با خواندن آن سپری کردم، و بار دیگر نیز آن را مطالعه نمودم.

سردار بی نام؛ قهرمانی که پشت صحنه ماند

سومین ویژگی برجسته ایشان، تواضع و گمنامی بود. بسیاری از طرح‌های بزرگ کشور—از جمله شهرهای موشکی زیرزمینی و برخی فرودگاه‌های پیشرفته—به همت ایشان طراحی، تأمین مالی و اجرا شد، اما هیچ‌گاه حاضر نشدند نام خود را بر آن‌ها ثبت کنند. حتی افتتاح آن پروژه‌ها را به دیگران سپردند، چون تمایلی به شهرت نداشتند. بسیاری از افتخاراتی که در این مملکت وجود داره اینها زحمات سردار رشید است.

کم‌تر در تلویزیون ظاهر می‌شدند، کم‌تر سخنرانی می‌کردند. یک‌بار با اصرار ایشان را به قم آوردم تا سخنرانی کند. از قشرهای مختلف با تفکرات انقلابی و غیرانقلابی رو دعوت کردم در این جلسه تا پای صحبت ایشان بنشینند. پس از سخنرانی، یکی از روحانیون حاضر به من گفت: اگر این آقا سالی یک‌بار می‌آمد و چنین سخنرانی می‌کرد، احدی ضدانقلاب نمی‌شد.

سردار رشید، بی‌تردید از بزرگان تاریخ اسلام و تشیع است. خداوند نام، یاد و عظمت او را در تاریخ ماندگار خواهد ساخت. این نیز افتخار بزرگی برای مردم شریف و متدین خوزستان و دزفول است که چنین فرزندی را به جامعه اسلامی تقدیم کردند.

برای شنیدن صوت و دانلود اینجا را کلیک کنید