توجه و تمرکز بر نعمت‌ها و داشته‌ها، آغاز شکرگزاری است

به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان ، حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمد باقر طباطبایی‌نژاد در هیئت فدائیان حسین با اشاره به اهمیت توجه به نعمت‌های الهی در زندگی انسان، تأکید کرد: انسان باید شکرگزار نعمت‌هایی باشد که در اختیار دارد، نه آنکه مدام در حسرت نداشته‌ها بماند.

وی با استناد به آیه‌ای از سوره نحل، افزود: وَآتَاکُم مِّن کُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ ۚ وَإِن تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ الْإِنسَانَ لَظَلُومٌ کَفَّار؛ خداوند از هر آنچه خواستید به شما بخشید و اگر نعمت‌های الهی را بشمارید، هرگز نخواهید توانست آن‌ها را به شماره درآورید، همانا انسان بسیار ستمگر و ناسپاس است.

کارشناس دینی با اشاره به ظرفیت شگفت‌انگیز نظام آفرینش انسان به‌ویژه چشم، عنوان کرد: چشم انسان در هر ساعت حدود ۳۶ هزار بیت اطلاعات را پردازش می‌کند و نزدیک به ۸۵ درصد اطلاعات محیطی را به مغز مخابره می‌نماید، چشم دارای بیش از دو میلیون بخش فعال است، می‌تواند بالغ بر ده میلیون رنگ را تشخیص دهد و شفافیتی دارد که حتی فناوری پیشرفته گوشی‌های امروزی به آن نمی‌رسد، اما با این همه، هنگامی‌که انسان به این نعمت‌ها عادت کرد، دیگر آن‌ها را نمی‌بیند و دچار غفلت می‌شود.

حجت‌الاسلام طباطبایی‌نژاد تأکید کرد: باید تمرین کنیم که نعمت‌ها را ببینیم و از عادت‌زدگی نسبت به الطاف پروردگار نجات یابیم، شکرگزاری با تمرین توجه آغاز می‌شود و اگر هر روز به نعمتی که در اختیار داریم بیندیشیم، دل ما زنده می‌ماند.

وی با ذکر روایتی از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله افزود: أَکثَرُ النّاسِ لا یَشکُرُونَ اللهَ عَزَّوجَلَّ عَلَی ما یَفعَلُهُ لَهُم مِنَ النِّعَمِ؛ بیشتر مردم خدا را بر نعمت‌هایی که به آنان داده سپاس نمی‌گویند، اما در میان همه پیامبران و بندگان الهی، خداوند تنها درباره یک نفر فرموده است: إِنَّهُ کَانَ عَبْدًا شَکُورًا؛ او بنده‌ای بسیار شکرگزار بود.

کارشناس دینی در ادامه گفت: این تعبیر در قرآن تنها درباره حضرت نوح علیه‌السلام آمده است، و وقتی از امام صادق علیه‌السلام پرسیدند چرا خدا حضرت نوح را عبد شکور خواند، حضرت پاسخ دادند که کانَ یَأکُلُ الطَّعامَ فَیَحمَدُ اللّه‏، وَ یَشرَبُ فَیَحمَدُ اللّه‏، وَ یَلبَسُ فَیَحمَدُ اللّه‏، وَ یَرکَبُ فَیَحمَدُ اللّه‏، وَ یَقضی حاجَتَهُ فَیَحمَدُ اللّه‏، وَ کانَ دَائِماً عَلی کُلِّ حالٍ یَحمَدُ اللّه‏؛ هرگاه غذا می‌خورد، می‌آشامید، لباس می‌پوشید، سوار مرکب می‌شد یا حتی نیاز خود را برطرف می‌کرد، دائماً خدا را حمد می‌گفت و در هر حالی شکرگزاری می‌نمود.

وی تأکید کرد: شکرگزاری تنها گفتن یک کلمه نیست، بلکه توجه و تمرکز بر نعمت‌ها، احساس حضور خدا در جزئیات زندگی، و پرورش نگاه مثبت به الطاف پروردگار است که زمینه‌ساز عاقبت‌به‌خیری و رشد معنوی انسان می‌شود.