به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، اعظم ابوالحسن عراقی، عضو انجمن علمی پژوهشی تاریخ جامعه الزهرا (س)، در یادداشتی آورده است:
یکی از ارکان قیام کربلا و در جریان عاشورا، حضور جوانان و نوجوانان در کنار امام حسین (علیهالسلام) بود که نقش، تأثیر و حمایتهای آنان را نمیتوان نادیده گرفت. جوانانی همچون علیاکبر، قاسم بن الحسن، حضرت ابوالفضل (علیهمالسلام) از بنی هاشم و نیز وهب و دیگر یاران امام حسین (علیهالسلام) نمونههایی از ایثار و فداکاری بینظیر و بیهمتای این دوران بودند. این فداکاریها آنقدر چشمگیر است که در تاریخ به عنوان الگوهایی برتر و نمونههایی تراز شناخته میشوند.
اما سوال این است که آیا این قهرمانی و فداکاریهای جوانان در کربلا ناگهان بروز پیدا کرد؟ یا زمینهها و عوامل مختلفی در شکلگیری و شکوفایی این روحیه نقش داشتند؟
مسلماً، فداکاری و شجاعت در صحنه کربلا نیازمند زمینههای معرفتی، شناختی و ایدئولوژیکی است که نشانگر آموزشهای زندگی معرفتی و تربیتی خانوادهها است. شاید بتوان مرام و وفاداری مادر قاسم بن الحسن و تعهد ایشان به خاندان اهل بیت را نمونهای بارز آن دانست; مادری که کنیز امام حسن مجتبی (علیهالسلام) بوده است، اما عشق، محبت و معرفتی عمیق نسبت به وظایف در برابر امام زمانش را در فرزندانش پرورانده و آنها را آنچنان به وظایفشان آشنا ساخته است که این معرفت و عشق در گوشت و جانشان تنیده شده بود. نتیجه این تربیت صحیح و عمیق، این شد که حضرت قاسم (علیهالسلام) بهرغم سن کم ۱۳ سالهاش اما مشتاق شهادت در رکاب امام حسین علیه السّلام بود؛ شهادتی که برای او از عسل شیرینتر بود. همچنین، عبدالله بن الحسن، فدایی امام خود، در قتلگاه شد .
بنابراین، نسل عاشورایی نیازمند تربیت عاشورایی است و مادران عاشورایی با تربیت و انتقال معارف، نقش مهمترین و اساسیترین در شکلگیری چنین نسلی دارند. آنان با انتقال ارزشها، محبت و معرفتهای مرتبط با قیام عاشورا، نسل آینده را برای ایستادگی، فداکاری و راهپیمایی در مسیر حق تربیت میکنند.
لذا، امروز نیز باید همانطور که در گذشته به تربیت عاشورایی توجه ویژهای میکردند، در کنار عزاداریها و برگزاری مراسم روضه، عنایت خاص و ویژهای به فرآیند تربیتی و معرفتی داشت. این تربیت، کلید حفظ و استمرار روحیه مقاوم و فداکار نسل عاشورایی است.
امروز، در دنیای پرآشوب و پرچالش، اهمیت این تربیت بیش از پیش روشن میشود. همانطور که در زمان قیام عاشورا، مادران و خانوادهها نقش محوری در تربیت جوانانی با روحیه مقاوم و فداکار داشتند، ما نیز باید همان روحیه و ارزشها را در دل نسل جدید نهادینه کنیم. این مهم نیازمند توجه و تلاش مستمر است تلاشی که فراتر از مراسم عزاداری و برگزاری روضه، به عمقبخشی به تربیت معرفتی و اخلاقی جوانان میپردازد.
در پایان، باید بر این باور تأکید کرد که آینده جامعه ما در گرو تربیت نسلی است که عشق، معرفت، و اخلاق عاشورایی در آنان نهادینه شده باشد و تنها مادران، به عنوان سرچشمههای عشق و محبت، میتوانند با تربیت صحیح و انتقال معارف، این نور را در دل نسل آینده روشن نگه دارند و آنان را برای ساختن فردایی عدالتخواه و مقاوم آماده سازند.
انتهای پیام
نظر شما