حجاب در اسلام، مسئولیتی دوسویه برای مردان و زنان است

خانم توسلی معاون فرهنگی مدرسه علمیه الهیه ساوه در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اراک، اظهار داشت: یکی از مهم‌ترین آداب اجتماعی دین مبین اسلام، مسئله حجاب است.

وی افزود: برخلاف باور عموم مردم، این آموزه تنها مختص زنان نیست، بلکه حجاب مردان در اسلام مهم است و در قرآن و روایات بسیاری از ائمه اطهار (ع)، رعایت حجاب به مردان نیز توصیه شده است.

توسلی اظهار کرد: دین مبین اسلام علاوه بر توصیه‌های اخلاقی و عبادی فردی به مسلمانان، اصول و آموزه‌هایی در خصوص حقوق و وظایف انسان، به عنوان موجودی اجتماعی، در خود دارد.

وی تصریح کرد: از مهم‌ترین آداب اجتماعی اسلام، رعایت حجاب و یا به بیان دیگر حفظ عفت و حیا در بستر اجتماع است. این توصیه، برخلاف باور عموم مسلمانان، تنها مختص به زنان نیست، اگر چه در روایات اکثر بار این مسئولیت به دوش زنان است، اما بدون رعایت متقابل مردان، حفظ حیا و عفت عمومی بی‌معنا خواهد بود.

معاون فرهنگی مدرسه علمیه الهیه ساوه یادآور شد: مسئله حجاب، از جمله آداب متقابل و دوسویه در تفکر اسلامی است. علت این موضوع، ابتنای آن بر لزوم حیا و عفت عمومی در حفظ حیات فرهنگی جامعه است.

وی ابراز کرد: بدیهی است که رعایت عفت تنها توسط نیمی از مردم جامعه یعنی بانوان، کاری از پیش نمی‌برد، به همین جهت در اسلام، چه در قرآن و چه در روایات معصومین، نقش فاعلانه‌ مردان در گسترش حیا در جامعه مورد توجه قرار گرفته است.

توسلی اظهار کرد: حجاب مردان در اسلام و رعایت عفت آقایان، در دو معنا به کار رفته است، معنای اول که مشخصاً در قرآن کریم ذکر شده است، حجاب چشم و پرهیز از نگاه حرام است، این نکته آن قدر در نظریه اجتماعی اسلام مورد اهمیت است که بخشی از احکام فقهی، «احکام نگاه کردن» نامیده شده است.

وی اضافه کرد: قرآن کریم وظیفه‌ اصلی مردان در برابر زنان را مراقبت از نگاه و قرار دادن حجاب در برابر چشم می‌داند. اهمیت این نکته تا آن‌جاست که خداوند متعال، این وظیفه را مقدم بر وظیفه‌ بر رعایت حجاب زنان می‌داند.

توسلی گفت: تلقی دوم از حجاب همان تلقی عرفی از پوشش مردان است، اگرچه بر اساس منابع دینی، مردان تنها موظف به پوشاندن عورتین در برابر زنان هستند، اما این حکم کلی تبصره‌های شرعی و اخلاقی متعددی دارد، نکته اول آن است که بر اساس نظر اسلام، برهنگی هر کدام از اندام مرد، حتی بازوان او، اگر به جهت تحریک نامحرم بوده و یا حتی ناخواسته موجب آن بشود، جایز نیست.

انتهای پیام. /