مرضیه عظیمی مسئول مبلغان مدرسه علمیه نرجس(س) در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در مشهد، با اشاره به نقش و جایگاه بینظیر زنان در قیام عاشورا، اظهار کرد: در میان بانوانی که در کاروان حسینی حضور داشتند، چهرههایی برجسته از بانوان مشاهده میشود که با همسران و فرزندان خود گام در این راه گذاشتند. مادر وهب، زنی که پیشتر بر آیین مسیحیت بود و پس از قبول اسلام به جمع یاران امام حسین(علیهالسلام) پیوست، با رشادت و شهامت کمنظیر، نمونهای عینی از ایثار و ایمان خالص را رقم زد. زمانی که دشمن سر فرزندش وهب را جدا کرد و به سوی او افکند، آن مادر بزرگوار در حالیکه قلبی مملو از مهر مادری داشت، سر را برداشت و با صلابت اعلام کرد: «آنچه در راه خدا تقدیم کردهایم، باز پس نمیگیریم» و سپس سر را مجدداً به سوی دشمن بازگرداند تا جنبه عملی باور خود را به رخ دشمنان بکشد که در مسیر دفاع از دین، احساسات مادری نیز در برابر ایمان ناب به کناری نهاده میشود.
عظیمی با اشاره به دیگر الگوهای خیرهکننده قیام عاشورا، حضرت زینب(سلاماللهعلیها) را سمبل وفاداری، فداکاری و بینش ممتاز خواند و گفت: حضرت زینب(سلاماللهعلیها) در دشوارترین لحظات یار و حامی امام عصر خود بود و حتی پس از شهادت فرزندانش، برای صیانت از عزت امام زمان خویش، از خیمه خارج نشد تا مبادا اندوهی بر امامش تحمیل کند. این رفتار نشان از نهایت تسلیم، بینش و تبعیت محض او از اراده الهی دارد؛ تا جایی که نهتنها برای فقدان عزیزانش سوگواری نمیکند بلکه آن را اوج افتخار و رسالتی برای صیانت از دین مینگرد.
مسئول مبلغان مدرسه علمیه نرجس(سلاماللهعلیها) افزود: هر یک از بانوان عاشورایی، به فراخور جایگاه خود نقشی تعیینکننده در تحقق اهداف قیام حسینی ایفا کردند. حضرت رباب(سلاماللهعلیها) در حالی که فرزند شیرخوار خود علیاصغر(علیهالسلام) را در آغوش داشت، با عشق و ایمان، کودک خویش را تسلیم شرایط ساخت و هیچگونه مخالفتی در برابر امام حسین(علیهالسلام) ابراز نکرد تا تصویر ایثارگری مادرانه در تاریخ جاودانه شود.
عظیمی ادامه داد: بانوانی مانند امکلثوم، خواهر امام حسین(علیهالسلام)، که در سنین جوانی اسارت را تجربه کردند، در مسیر عبور از دوران سخت، بیانگر مظهر عفاف، حیا، تقوا و وقار بودند. این بانوان والامقام در بازار کوفه و شام، زمانیکه بدون پوشش کافی بر شتران نشانده شده بودند و مردم به چهره آنان مینگریستند، با دستان خویش صورت خود را پوشاندند تا از نگاههای ناپاک در امان بمانند و این رفتار، تبلور والاترین درجات غیرت دینی و حیای اسلامی محسوب میشود. حتی امام سجاد(علیهالسلام) برای کاستن از آزارها، به برخی یاران خود دستور داد با پرداخت مبلغی، سربازان را تشویق کنند با شتاب کاروان اهلبیت(علیهمالسلام) را عبور دهند یا از نگاههای هوسآلود مردم جلوگیری نمایند. اطاعت، وفاداری و حمایت بینظیر این بانوان از امام زمان خود، الگویی بیبدیل از حضور زن در صحنههای پرتلاطم تاریخی و عرصههای دینی بر جای نهاد.
وی با تأکید بر تداوم این مسیر پرشکوه در تاریخ معاصر، بیان داشت: به فضل الهی بانوان ایرانی نیز در تداوم راه زنان عاشورایی، در صحنههای مختلف انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و مقاومت در برابر استکبار جهانی، منشأ اثرات شگرفی بودهاند. مادرانی که عزیزترین سرمایه خود را در راه اسلام تقدیم کردند و همسرانی که در مسیر ولایت ایثار ورزیدند، همگی تجلی همان غیرت، صبر و وفاداری زنان عاشوراییاند که امروز همچنان در جامعه اسلامی ایران استمرار یافته است. در حوادثی همچون جنگ دوازدهروزه، نیز نقشآفرینی زنان ایرانی با حمایت و ایستادگی در خط ولایت، گویای امتداد همان روحیه عاشورایی و پیروی راستین از اهلبیت(علیهمالسلام) بوده است.
عظیمی در بخش دیگری از سخنان خود، با اشاره به اهمیت تربیت نسل آینده افزود: زندگی و سیره خانوادگی امام حسین(علیهالسلام) پیش از واقعه عاشورا، خود الگویی برجسته در تربیت فرزند مقاوم به شمار میرود. واقعه عاشورا در یک روز به وقوع پیوست اما آمادگی یاران صدیق برای ایثارگری، نتیجه سالها تربیت، محبت، مهرورزی و ارتباط عمیق و عاطفی در خانواده حسینی بوده است.
وی ادامه داد: امام حسین(علیهالسلام) با همسران و فرزندان خود، بهویژه حضرت رباب و دخترانی چون سکینه و رقیه(سلاماللهعلیها)، بالاترین مراتب محبت، احترام و توجه را داشتند؛ چنانکه در روایتی فرمودهاند: «من از خانهای که در آن سکونت دارم خوشحال میشوم، خانهای که در آن سکینه و رباب باشند».
عظیمی تصریح کرد: امام حسین(علیهالسلام) با آرامش، احترام و تربیت دینی توأم با محبت و عطوفت، فرزندان را پرورش داد و نسلی مقاوم و مؤمن به یادگار گذاشت. امروز نیز جامعه ما نیازمند آن است تا ابراز محبت صادقانه را در کنار آموزش دینی و تربیت معنوی به فرزندان خود بیاموزد. کودکان باید ضمن تجربه بازیهای سالم و فضای شاد، مجالی برای آشنایی با مجالس اهلبیت(علیهمالسلام)، حضور در مساجد، مراسم زیارت و کسب مفاهیم معنوی داشته باشند. چنان که خاطرات نسلهای قدیم از زیارات، به واسطه حضور دلنشین والدین و هدایای محبتآمیز، تجربه معنویت را برای همیشه در ذهن آنان ماندگار کرده است.
نظر شما