خطاب‌های قرآن کریم به مؤمنان

خطاب‌های قرآن کریم به مومنین.

یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِکُمْ لا یَأْلُونَکُمْ خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیاتِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ (۱۱۸)

ای مومنین! از غیر خود ( منظور کفار ) محرم اسراری انتخاب نکنید زیرا آنان از ایجاد هر گونه شر و فسادی درباره شما کوتاهی نمی کنند و دوست دارند شما در رنج و زحمت باشید (نشانه‏ های) دشمنی، از حرفها و دهان آنها آشکار است و آنچه از دشمنی در دل پنهان می دارند از اینها مهمتر است، ما آیات (و راههای پیشگیری از شر آنها) را برای شما بیان کردیم اگر اندیشه کنید.
آل عمران آیه «۱۱۸»

جاسوسی و دشمنی و ترور مسلمانان به وسیله یهود، از زمان ظهور اسلام شروع شده تا جایی که برای ترور شخص پیامبر(ص) هم اقداماتی انجام دادند اما به لطف خداوند موفق نشدند.

لذا این آیه و چند آیه بعد به مومنین هشدار می دهند که مواظب باشند، کفار و یهود از آنان سوء استفاده نکنند.

در این آیات قرآن کریم برای همیشه به مسلمانان یادآور می شود که از غیر هم‌مسلکان خود برای خود، دوست و همرازی انتخاب نکنند، و بیگانگان را از اسرار و رازهای درونی خود باخبر نسازند.

و نباید آنان دوست و محرم اسرار شما باشند. زیرا کفار در رساندن شر و فساد نسبت به مسلمانان کوتاهی نمی‏کنند (لا یَأْلُونَکُمْ خَبالًا) و پیوسته علاقه آنها این است که شما در رنج و زحمت باشید. (وَدُّوا ما عَنِتُّمْ‏) آنها برای اینکه شما از مکنونات ضمیرشان آگاه نشوید، و رازشان فاش نگردد، معمولا در سخنان و رفتار خود مراقبت می‏کنند، و با احتیاط و دقت حرف می‏زنند، ولی با وجود این، آثار عداوت و دشمنی از لابلای سخنان آنها آشکار است و گاه بطور ناخودآگاه سخنانی بر زبان می‏آورند، که می‏توان از سخن آنها، به عمق دشمنی آنان پی‏ببرید (قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ‏).

امیر مؤمنان ع نیز در یکی از سخنان خود می‏فرماید:
"ما اضمر احد شیئا الا ظهر فی صفحات وجهه او فلتات لسانه‏"

هیچ کس در ضمیر باطن، رازی را پنهان نمی‏دارد، مگر اینکه از رنگ چهره و لابلای سخنان پراکنده و خالی از توجه او آشکار می‏ شود.

خلاصه اینکه خداوند بدین وسیله طریقه شناسایی باطن دشمنان را نشان داده و می‏فرماید: آنچه از عداوت و دشمنی در دل خود پنهان کرده‏اند، بمراتب از آنچه بر زبان می‏آورند بزرگ‏تر است. (وَ ما تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ). و سپس اضافه می فرماید: ما برای شما این آیات را بیان کردیم، که اگر در آن تدبرکنید، بوسیله آن می‏توانید دوست خود را از دشمن تمیز دهید، و راه نجات از شر دشمنان را پیدا کنید (قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیاتِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ‏).

در آیات بعد چند نشانه از نوع دشمنی های کفار را یادآوری نموده و می فرماید: مواظب باشید که شما صادقانه برخورد می کنید و آنان را دوست می دارید اما آنان منافقانه در ظاهر ابراز دوستی می کنند اما در باطن از غیظ شما انگشتان خود را به دندان می گزند. شما کتاب آسمانی آنان را قبول دارید اما آنان کتاب شما را قبول ندارند. و یا اینکه اگر برای شما فتح و پیروزی پیش آمد و خوبی رخ داد، آنها ناراحت می ‏شوند، و چنانچه حادثه ناگواری برای شما رخ دهد خوشحال می‏شوند. اما "وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا یَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئاً إِنَّ اللَّهَ بِما یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ:" اما اگر در برابر کینه‏توزیهای آنها استقامت کنید، و پرهیزگار و خویشتن دار باشید، آنان نمی‏توانند بوسیله نقشه‏های خائنانه خود به شما لطمه‏ای وارد کنند، زیرا خداوند به آنچه‏ می‏کنید کاملا احاطه دارد.

بنابراین از ذیل این آیه استفاده می‏شود که در امنیت بودن مسلمانان در برابر نقشه‏های شوم دشمنان مشروط به استقامت و هوشیاری و داشتن تقوی است،

امیدوارم ما با تقوای کامل و دعا برای رزمندگان و استقامت در برابر مشکلات بتوانیم بر نقشه های شوم دشمنان زمان خود پیروز و سربلند باشیم. انشاءالله.

۱۴۰۴/۴/۲۷ حبیب یوسفی

انتهای پیام./