به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، کارگاه پژوهشی «آسیبشناسی طرحنامههای رساله سطح چهار» با حضور جمعی از طلاب سطح چهار، به همت معاونت پژوهش مدرسه علمیه تخصصی فاطمهالزهراء(سلاماللهعلیها) اصفهان برگزار شد.
در این نشست تخصصی، دکتر مهدی حبیباللهی، عضو کارگروه تفسیر تطبیقی مدرسه، با تشریح مراحل نگارش طرحنامه اجمالی و تفصیلی، به بررسی دقیق آسیبهای رایج در این فرآیند پرداخت و توصیههای کاربردی به طلاب ارائه داد.
وی در ابتدای این کارگاه، با بیان اهمیت مرحله نگارش طرح اجمالی گفت: طلاب باید بدانند که نگارش صحیح طرح اجمالی، گام نخست در مسیر تدوین رساله سطح چهار است و اهدافی مانند انتخاب عنوان مناسب، تثبیت استاد راهنما و مشاور، و تسلط بر ساختار نگارش را دنبال میکند.
دکتر حبیباللهی با اشاره به چالشهای اولیه طلاب در انتخاب موضوع خاطرنشان کرد: بزرگترین آسیب در نگارش رساله، نداشتن یک موضوع دقیق، بومی و نوآورانه است. طلبه باید از همان ابتدا به سراغ مطالعه مقالات علمی حوزه تخصصی خود برود و از دل این مطالعات، با دقت و حوصله، موضوعی مسألهمحور و دارای نوآوری انتخاب کند.
وی ادامه داد: مسألهمحوری، ایدهپردازی و رعایت نیازهای واقعی جامعه دینی، از ویژگیهای یک عنوان مناسب برای رساله است. طلاب باید بیاموزند که چگونه یک موضوع عمومی را به یک مسأله دقیق پژوهشی تبدیل کنند.
مدرس این کارگاه همچنین به اهمیت مطالعه، یادداشتبرداری و تحلیل منابع اولیه اشاره کرد و افزود: هر طلبه باید در آغاز مسیر پژوهشی، مقالات تخصصی حوزه مورد نظرش را با صبر و دقت بررسی کند و با توجه به شبهات روز و نیازهای علمی جامعه، به انتخاب عنوان بپردازد. سایتها و منابع شبههشناسی نیز در این زمینه میتوانند بسیار راهگشا باشند.
وی در ادامه به معرفی فرمهای جدید طرح اجمالی و تفصیلی پرداخت و گفت: بررسی طرحهای ارائهشده از سال ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۳ نشان میدهد که بسیاری از طرحنامهها به دلیل ضعف در نگارش دقیق موارد خواستهشده در فرمها، در کارگروه معطل میمانند.
دکتر حبیباللهی مهمترین دلایل رد شدن طرحنامهها را چنین برشمرد: تکراری بودن یا فاقد نوآوری بودن موضوع (۶ مورد از ۷ طرح ردشده)، ضعف در بیان صحیح مسأله (۵ مورد) و ناهماهنگی تخصص استاد راهنما با موضوع (۲ مورد)، از رایجترین ایرادات مشاهدهشده در طرحهای رد شده هستند.
وی در ادامه با اشاره به مهمترین دلایل اصلاح طرحنامهها اظهار داشت: در طرحهای اجمالی، بیشترین اشکالات مربوط به ناهماهنگی بین عنوان و مسأله (۱۱ مورد)، ضعف یا بیارتباطی پیشینه تحقیق (۹ مورد)، نبود انسجام در سؤالات اصلی و فرعی (۸ مورد) و ابهام در تعریف مفاهیم کلیدی نظیر «نظریه»، «الگو» و «متن» (۶ مورد) بوده است.
وی همچنین افزود: در بخش طرحهای تفصیلی نیز ایراداتی همچون ضعف در ارتباط منطقی میان سؤالات، فصول و عنوان (۱۰ مورد)، نیاز به اصلاح پیشینه و پیشفرضها (۹ مورد)، ابهام در روش تحقیق (۶ مورد) و تکرار یا پراکندگی مطالب در ساختار (۵ مورد) از مهمترین چالشهای مشاهدهشده در بررسی طرحها به شمار میرود.
دکتر حبیباللهی در پایان این کارگاه، با تأکید بر لزوم آموزشپذیری و دقت طلاب در فرآیند نگارش علمی اظهار داشت: طلاب باید از شتابزدگی در ارائه طرح بپرهیزند، موضوعی نو و دقیق انتخاب کرده و با رعایت اصول نگارشی، روند تصویب را کوتاهتر کنند. رعایت این نکات میتواند از اتلاف وقت طلبه و پیچیده شدن فرآیند تصویب جلوگیری کند.
گفتنی است: این نشست پژوهشی با استقبال خوب طلاب سطح چهار همراه شد و فرصتی برای ارتقاء دانش و مهارتهای پژوهشی آنان فراهم آورد.
نظر شما