به گزارش خبرگزاری حوزه، در احوالات مرحوم آیت الله بهاءالدین محلاتی آمده است که:

«پیش آیت‌الله شیخ بهاءالدین محلاتی برو؛ از جانب ما از او تشکر کن، یاد قشنگی کرده از عطش جدم سیدالشهدا علیه‌السلام.»

دستور، دستور امام زمان علیه‌السلام بود.

بیدار شد.

صبح زود سراغش رفت و از کار دیشبش پرسید، جوابی نداشت.

ولی به گریه افتاد خواب را که شنید.

گفت: «در مهمانی غذای چربی خورده بودم؛ تشنه آمدم خانه، دیدم همه خوابند؛ نخواستم مزاحم باشم، تشنه خوابیدم».

«بین شب تشنگی فشار آورد، بیدار شدم.

آب نوشیدم، خنک بود و گوارا؛ یاد تشنگی امام حسین (ع) افتادم، یک دل سیر گریه کردم، همان جا برای سیدالشهدا علیه‌السلام.

منبع: جرعه‌ای از کرامات امام حسین علیه‌السلام ص ۱۴۷