به گزارش خبرگزاری حوزه، حکایتی در مورد امام رضا علیه السلام مشهور شده، اما بررسیها نشان میدهد در اصل مربوط به امام کاظم علیه السلام است.
صدای کبوترها خانه را پر کرده بود. امام نشسته بود روی تخت، داخل حیاط. ناگهان لبخند آمد روی لبهای مبارک امام.
علّت را پرسیدند؛ امام کاظم علیه السلام فرمود: این دو کبوتر را میبینید؟ زن و شوهرند. شوهر دارد برای زنش آواز میخواند: «آرامشم! عروس خانهام! در این دنیا هیچکس را بیشتر از تو دوست ندارم، مگر امام زمانم؛ همین آقایی که روی تخت نشسته!»
اینکه انسان کسانی غیر از خودش را دوست داشته باشد خیلی زیباست؛ اما قانون الهی این است که نباید هیچ کس را بیشتر از حجت او یعنی امام عصر و زمانت (عج) دوست داشته باشیم.
خیلی وقتها خداوند ما را در این مورد امتحان میکند و ما را در یک دوراهی قرار میدهد. آیا خواستهی عزیزانمان با خواستهی امام زمانمان مخالف است تا معلوم شود آیا حاضریم اماممان را بر معشوقمان و خواستههایمان ترجیح دهیم؟!
آیا حاضریم عشق امام زمانمان را بر هر چیزی مقدم نماییم؟
برگرفته از بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۳۴۲
نظر شما