به گزارش خبرگزاری حوزه، از حاج آقا عیدی خرم آبادی نقل شده که آیت الله سعادت پرور بیان می کردند:
بنده در مدت سی سال که در خدمت علامه طباطبایی بودم، دوبار جلسه درس ایشان را ترک کردم و آن دوبار نیز یک بار به خاطر ازدواج یکی از دخترانم بود که مجبور شدم به تهران بروم و چاره ای نبود و یک بار نیز، در زمستانی به منزل علامه طباطبایی میرفتم، برف سنگینی باریده بود و دیدم سیدی با زحمت مشغول پارو کردن برف های پشت بام منزل خویش است.
با خود فکر کردم به یقین حضرت استاد راضی است که من جلسه نروم و به این سید پیر کمک کنم. به همین دلیل آن جلسه را نرفتم و به آن سید پیر کمک دادم.
منبع: حکایات الصالحین










نظر شما