به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، در دومین سالگرد عملیات مقدس طوفان الاقصی با وجود دستاوردهای متعدد این علمیات که بارزترین آن زنده کردن آرمان فلسطین و تبدیل آن به عنوان مهمترین قضیه جهان اسلام و بلکه جهان است هنوز در اذهان برخی ممکن است این شائبه وجود داشته باشد که چرا عملیات ۷ اکتبر رخ داد.
مردم مظلوم فلسطین نزدیک به یک قرن است که با پدیده شوم اشغالگری به عنوان یک پروژه انگلیسی آمریکایی و غربی درگیر هستند. ملت فلسطین جز سرزمین و خاک خود هیچ نمی خواهند و همین تنها یک خواسته ساده و بدیهی موجب شده که نسل های پی در پی با انواع ظلم، شکنجه، قتل، اسارت و آوارگی روبرو شودند.
تمام جنایات صهیونیست ها در طول چند دهه در سال های اخیر با توطئه محور شرارت قرار بود با مساله عادی سازی روابط کشورهای عربی با رژیم اشغالگر قدس به فراموشی سپرده شود و اخبار مساله فلسطین حتی در رسانه ها و محافل سیاسی جهان اسلام نیز قبل از طوفان الاقصی رو به کمرنگ شدن می رفت.
اما عملیات کاملا فلسطینی طوفان الاقصی در روز ۷ اکتبر ۲۰۲۳ ناگهان شوک بزرگی را در جهان ایجاد کرد.
عملیاتی که به منزله فریاد تمام فلسطینیها بود؛ از زندانیان فلسطینی گرفتار در بند زندانهای مخوف رژیم گرفته تا آوارگانی که به زور از خانه و زمین های خود در کرانه باختری و سایر مناطق فلسطین اشغالی رانده می شدند و باید با دست خود خانه هایشان را خراب می کردند و به دست صهیونیست ها می دادند.
اگر چه بعد از دوسال عملیات طوفان الاقصی آمار تکان دهنده ای از وحشی گری صهیونیست ها در غزه گزارش می شود، اما به اعتقاد کارشناسان فلسطینی جنایات غزه در مدت دو سال نمادی از جنایت های چند دهه اخیر صهیونیستهاست که به طور آشکار در برابر چشم جهانیان به روی پرده غزه به نمایش گذاشته شده است.
«منعم» دانشجوی پزشکی فلسطینی در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشت: شهید یحیی السنوار در سال های ۲۰۱۸ و ۲۰۲۳ سخنرانی های بسیار مهمی را ایراد کرد و در آن توضیح میدهد که چرا عملیات ۷ اکتبر رخ داد و آیا فلسطینی ها جز این عملیات راه چاره دیگری برای نجات خود و احقاق حقوقشان داشتند؟
شهید یحیی السنوار در سال (۲۰۲۳) قبل از عملیات ٧ اکتبر در یکی از سخنرانی های خود گفت: «در طول چند ماه محدود که برآورد من بیش از یک سال نخواهد بود، ما اشغالگر را وادار خواهیم کرد که بین دو گزینه انتخاب کند: یا او را وادار میکنیم که قوانین بینالمللی را رعایت کند، به تصمیمات بینالمللی احترام بگذارد، از کرانه باختری و بیتالمقدس خارج شود، شهرکها را تخریب کند، زندانیان را آزاد کند و آوارگان را بازگرداند، یا این که ما او و جامعه جهانی را وادار میکنیم تا این خواستهها را عملی کنند و براساس مرزهای ۱۹۶۷ کشوری فلسطینی با قدس به عنوان پایتخت برپا کنیم. یا این که این رژیم اشغالگر را در وضعیتی از تضاد و رویارویی با تمامی اراده بینالمللی قرار داده و آن را به شدت منزوی کنیم و به وضعیت ادغامش در منطقه و جهان و نیز به وضعیت فروپاشی که در تمام جبهههای مقاومت رخ داده، خاتمه دهیم.»
منعم دانشجوی فلسطینی با بیان اینکه این روز مهمترین روز تاریخ فلسطین است ادامه داد: ما فلسطینیان در این ۷۷ سال اشغال، هر رنگ از ستم و تجاوز را دیدیم و در برابر آن، با هزاران روش گوناگون، مقاومت و ایستادگی کردیم. در سالهای اخیر، پروژهٔ "عادیسازی" را نیز رد کردیم؛ پروژهای که بنیانش بر کنار گذاشتن باورهای دینی و بیاحترامی به مقدسات اسلامی و غیراسلامی در سرزمین تاریخی فلسطین استوار بود. ما زندگی با عزت در نوار غزهٔ محاصرهشده وجنگزده را بر زندگی مرفه همراه با ذلت ترجیح دادیم.
فرماندهان ما در سالهای اخیر پیوسته جهانیان را خطاب قرار داده و از آنها خواستهاند تا کاری کنند که ما فلسطینیان به حقوق خود برسیم؛ اما هیچکس ما را به عنوان "انسان" به رسمیت نشناخت. ملتهای عربی، اسلامی و غربی، وجود فلسطینیان را فراموش کرده و اسرائیل را به عنوان کشوری مستقل و بخشی از منطقه پذیرفته بودند.
ما پیش از هفتم اکتبر، خطر را حس کردیم؛ بلکه آن را با چشمان خود دیدیم. خطر نابودی کامل حقوقمان، خطر فراموشی ما، خطر از دست دادن مقدساتمان و مهمتر از همه، خطر از دست دادن مسجدالاقصی، قبلهٔ اول مسلمانان. ما این خطر را دیدیم و تصمیم گرفتیم با گوشت و استخوانمان بجنگیم. ضربهای محکم به پیکر مجهزترین ارتش جهان وارد کردیم، افسانهٔ "رژیم شکستناپذیر" را در هم شکستیم و چهره ضعیف وکثیف صهیونیستها برای جهانیان آشکار کردیم.
صهیونیستها سالها سعی کردند که ما اهل غزه را شبیه به بقیه ملت هایی که زیر سایه استکبار زندگی میکنند تبدیل کنند ولی امروز همه سعی میکنند شبیه اهل غزه آزاد و با عزت باشند. اروپاییها و آمریکاییها، همگان نام "غزه" را صدا میزنند و به جان ما قسم میخورند، در حالی که دو سال پیش، هیچ وجود خارجی در ذهن جهانیان نداشتیم. اما امروز، ذکر و ورد همهٔ آزادگان جهان شدهایم.
ما در هفتم اکتبر به وظیفه مان عمل کردیم و واجب شرعی و انسانی خود را ادا کردیم، شما ای اعراب و مسلمانان، چه کردید؟ آیا هنوز خطر اسرائیل را حس نکردهاید؟ از شما نمیپرسم برای ما چه کردید،بلکه میپرسم: برای خودتان چه کردید؟ برای مقدسات وآزادی خودتان چه کردید؟ برای حفظ انسان و انسانیت چه کردید؟
من به عنوان یک فلسطینی میگویم: وظیفهام را در هفتم اکتبر انجام دادم؛ و همانگونه که هزینهٔ فلسطینی بودنم را در طول ۷۷ سال پرداختهام، اکنون نیز هزینهٔ با عزت, آگاه ومقاوم بودنم را میپردازم.هفتم اکتبر،مهمترین روز تاریخ فلسطین تا روز آزادی کامل سرزمین وطنم خواهد ماند.
انتهای پیام/
نظر شما