علی انسانی شعر آیینی را به رفعت و منزلت حقیقی‌اش رساند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در تهران، یوسفعلی میرشکاک، شاعر و نویسنده آیینی، در آیین رونمایی از کتاب «من از کودکی...» اثر علی انسانی، با اشاره به نقش ماندگار شعر در حفظ هویت دینی و فرهنگی، گفت: در همه فرهنگ‌های باستانی، شعر نگهبان هویت قومی و دینی مردم بوده است. شعری که بتواند از اسطوره و اسوه پاسداری کند، ماندگار می‌شود و نقش تاریخی خود را ایفا می‌کند.

وی با مرور تحولات شعر فارسی در طول تاریخ، افزود: از دوران حکومت همور تا فردوسی، و از فردوسی تا قرن دهم هجری، شعر حامل هویت ملی و ایمانی ما بود. اما با روی کار آمدن صفویه، اوضاع شعر دگرگون شد؛ در حالی که ظاهر آن قوت گرفت، از معنا و عمق فاصله پیدا کرد و تا روزگار ما روند نزولی داشت. با این حال، در دهه‌های اخیر، شعر دوباره شأن خود را بازیافته و به جایگاه اصیلش بازگشته است. به باور من، این اعتلا مدیون بزرگانی چون حاج علی انسانی است که شعر آیینی را به رفعت و منزلت حقیقی‌اش رساندند.

میرشکاک ادامه داد: شعر، هنرِ هنرهاست؛ چون بسیاری از چیزها ممکن است در گذر زمان فراموش شود، اما وقتی عاطفه، تخیل، تفکر، توحید و امامت در شعر به هم پیوند می‌خورند، اثری ماندگار و تأثیرگذار پدید می‌آید. شاعرانی چون حاج آقا انسانی از معدود کسانی‌اند که توانسته‌اند این عناصر را در کنار هم بنشانند. ایشان با شعر خود، کاستی‌هایی را که از ناحیه دین‌فروشی‌ها، خطاها و بی‌توجهی‌ها در جامعه پدید آمده، جبران می‌کنند و خلاها را پر می‌سازند.

وی با بیان خاطره‌ای از تأثیر معنوی علی انسانی بر مسیر شعری خود، گفت: وقتی نخستین‌بار به محضر ایشان رسیدم، تنها برای مولا امیرالمؤمنین(ع) شعر می‌سرودم و هیچ شعری برای دیگر معصومان نگفته بودم. اما صدای گرم و تأثیرگذار ایشان و حال خاصی که در شعرشان بود، چنان در من تصرف کرد که کم‌کم برای همه اهل‌بیت(ع) شعر گفتم. این تأثیر تا آنجا پیش رفت که بعدها سرودم:

«جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه / سرِ سرمستیِ هفتاد و دو ملت، زهراست(س)»

این شاعر آیینی در پایان تأکید کرد: اگر به بیش از چهل سال پیش بازگردیم، به یاد دارم که در آن زمان صدای رسا و شورانگیز حاج آقا انسانی یکی از مهم‌ترین انگیزه‌هایی بود که ما، نسل پرورش‌یافته شعر روشنفکری، را از آن فضا جدا کرد و به دامان اهل‌بیت(ع) بازگرداند. دست‌کم در دایره وجودی خودم، این بازگشت را مدیون حاج آقا انسانی هستم.

انتهای پیام/