به گزارش خبرگزاری حوزه، شیخ مرتضی حائری در یکی از خاطرات در مورد شهرت گریزی آیت الله بهجت اینچنین نقل میکند:
وقتی آقای بهجت به کلاس درس میآمدند، اشکالات مهمی را مطرح مینمودند؛ بهطوری که نظر آقای بروجردی را جلب میکردند. اشکالات مطرحشده توسط آقای بهجت، گاهی چند روز پیدرپی وقت کلاس را به خود اختصاص میداد.
ایشان میگوید: «بعد از مدتی متوجه شدیم که آقای بهجت چند روز سر کلاس حاضر نمیشود. حتی از آقای بروجردی پرسیدم؛ اما ایشان هم بیخبر بودند.»
آقای حائری میگوید: «آقای بهجت پس از چند روز آمدند؛ اما حرف نمیزدند و ساکت بودند. به ایشان عرض کردیم: آقا چه اتفاقی افتاده است؟ چرا از درسها اشکال نمیگیرید؟»
ابتدا فکر کردیم کسی با ایشان برخورد نامربوطی داشته است؛ ولی وقتی پیگیری کردیم، متوجه شدیم که ایشان میخواهند از شهرتطلبی پرهیز کنند؛ چون در آن روزها نام ایشان بر سر زبانها افتاده بود. آقای حائری میفرماید: «ایشان از همان اول امتحان خویش را دادند و از مقام و شهرت دوری کردند.»
منبع: زلال حکمت؛ زندگی و سلوک آیت الله بهجت، ص۲۷
نظر شما