به گزارش خبرگزاری حوزه، امروز همزمان با شهادت مظلومانه صدیقه طاهره حضرت زهرا(س)، ایران اسلامی در اقصی نقاط این مرز پرگهر، میزبان مراسم تشییع ۳۰۰ شهید گمنام دفاع مقدس است و این گونه بار دیگر آحاد ملت ولایتمدار و شیفته و محب اهل بیت(ع) با حضور گسترده و معنادار خود در عزای فاطمی و این قبیل مراسم های عزیز و پربرکت، به شیوه زیبای خود قدردانی کردند از فرزندان خویش که ترجمان حقیقی عزت و ایثار و عشق به وطن و اسلام عزیز بوده و هستند.
حضور نسل جوان در این برنامه ها، گواه دیگری است از پیوند عمیق کودکان، نوجوانان و جوانان برومند ایران اسلامی با شهیدان به خصوص شهدای گمنامی که به راستی خوشنامان همیشگی تاریخ هستند.
شهدای گمنام، عزیزانی هستند که هر از گاهی با آمدن خود به شهر و دیارمان، هوای زندگی را بیش از پیش معطر و بهشتی می کنند؛ آن ها نه در مقام حرف و شعار بلکه در میدان عمل ثابت کرده و می کنند که اگر نیت خدایی باشد و قصد معامله با پروردگار مهربان را داشته باشی، در عین گمنامی هم می توان نام آورترین افراد در این کره خاکی شد، چه آن که دستگاه محاسبات الهی، بسی متفاوت از دو دو تا چهارتای ما آدمیان گرفتار در معادلات دنیایی است.
تشییع پیکرهای مطهر شهدای گمنام در چنین روزهای عزیزی خود بهسان بزرگترین زنگ بیدارباشی است برای همه ما که در عصر حیرت از غفلتی که در وانفسای دنیایِ مادی بدان دچار شده ایم، رها گشته و با تأسی به سیره و مرام ماندگار این شهیدان فاطمی، در پیِ حقیقت، مؤمنانه و عاشقانه در این مسیر نورانی استوار و ثابت قدم بمانیم.
شک و تردیدی نیست که شهدای گمنام به خصوص با تاسی به بی بی دو عالم حضرت فاطمه(س) به وادی عظیم شهادت مفتخر شدند و چه زیبا امام امت در وصفشان فرمود:"همین تربت پاک شهیدان است که تا قیامت مزار عاشقان و عارفان و دلسوختگان و دارالشفای آزادگان خواهد بود".
شهیدان حقیقتاً با لبیک به ندای هل من ناصر مولایشان حضرت اباعبدالله(ع) نشان دادند که زندگی و مماتشان بوی حسینی دارد و رنگ و جلای خدایی و این که در زیارت عاشورا می خوانیم "أللهم اجعَل مَـحیایَ مَحیا مُحمدٍ و آلِ محمد و مَماتی مَماتَ محمدٍ و آلِ محمد"، چقدر با شهادت معنا و مفهوم جاودانه پیدا می کند.
به راستی کیست که نداند شهیدان خاصه شهدای گمنام، والاترین انسان هایی هستند که در عمل ثابت کردند سبک زندگی شان به دور از هر گونه شعار و تظاهری چنین بوده و الحق و الانصاف نیز پرگشودنشان به همان میزان و بلکه لطیفتر و بالاتر!
آری به راستی که شهید قلب تاریخ و شمع همیشه فروزان آن است که با خون مقدس خود، گواهی داده که نصرت نهایی با مظلومان و مستضعفان است و حق آمدنی است و باطل رفتنی.
در این میان، غربت و مظلومیت شهدای گمنام، به واقع مظلومیتی عجیب است اما اگر نیک بنگریم آن ها در عین مظلومیت عزیزند و سرافراز که اگر این گونه نبود به مقام والای «... احیاء عند ربهم یرزقون» دست نمی یافتند و چه زیبا سید مرتضی آوینی _ آن سید و سالار شهیدان اهل قلم – می گفت: " پندار ما این است که شهدا رفته اند و ما مانده ایم و حقیقت آن است که شهدا مانده اند و زمان ما را با خود برده است..."
القصه آن که اینک ماییم و میراث بی بدیلی که آن شهیدان عزیز برایمان به جای گذاشتند و آن غیرتمندی و احساس مسئولیت در راه حفظ و حراست از دین خدا و دفاع از انقلاب و نظام اسلامی است.
از این منظر، چه خوب و لازم است که دست کم در چنین روزهایی نگاهی بیندازیم به وصایای نورانی شهدا که حقیقتاً برای همیشه زندگی ما چراغ راه هستند، چه آن که اطلاع و آگاهی از دغدغه و تاکید آن یاران سفرکرده برای ادامه مسیر انقلابی مان بس ضروری است و پربرکت.
سید محمدمهدی موسوی
نظر شما