تمنای مرگ نشانه اولیای خدا است/ سه عامل مؤثر در زیبایی یا زشتی باطن انسان+ تصاویر

به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین قرنی، استاد حوزه علمیه در مراسم یادبود فرزند حجت‌الاسلام والمسلمین صدیقی که عصر دوشنبه در مسجد جامع ازگل برگزار شد، به تبیین مساله مرگ و مواجهه انسان با این حقیقت الهی پرداخت.

وی با تأکید بر اینکه مرگ حقیقتی اجتناب‌ناپذیر است و تمامی موجودات زنده، جز خداوند، دیر یا زود با آن مواجه می‌شوند، گفت: خود مرگ مساله مهمی نیست؛ آنچه اهمیت دارد، مواجهه انسان با حقیقت مرگ است. انسان‌ها در مواجهه با مرگ یکسان نیستند. اکثریت انسان‌ها از مرگ بیمناک و متنفرند و برخی از آنان با آغوش باز به استقبال مرگ می‌روند. این واقعیت هم در قرآن کریم و هم در روایات اهل بیت(ع) تأکید شده است.

استاد حوزه با اشاره به آیه ۶ سوره مبارکه جمعه «قُلۡ یَـٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ هَادُوٓاْ إِن زَعَمۡتُمۡ أَنَّکُمۡ أَوۡلِیَآءُ لِلَّهِ مِن دُونِ ٱلنَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ ٱلۡمَوۡتَ إِن کُنتُمۡ صَٰدِقِینَ» افزود: خداوند در این آیه خطاب به پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: به یهودیان بگو اگر گمان می‌کنید از اولیای خدا هستید، به استقبال مرگ بروید.

وی با بیان اینکه تمنای مرگ نشانه اولیای خدای متعال است، اما اکثر مردم از مواجهه با مرگ فرار می‌کنند. قرآن کریم می‌فرماید: «قل ان الموت الذی تفرون منه ملاقیکم»، یعنی فرار از مرگ بی‌نتیجه است و انسان‌ها بالاخره با حقیقت آن روبه‌رو می‌شوند.

حجت‌الاسلام والمسلمین قرنی ادامه داد: انسان‌هایی که از مرگ بیزارند، دنیا را آباد کرده و آخرت خود را خراب کرده‌اند. از آبادانی به سوی ویرانی رفتن برای انسان ناخوشایند است.

سخنران مراسم گفت: روایات بسیاری از ذوات مقدسه معصومین(ع) درباره صحنه مواجهه انسان با مرگ ازجمله ظهور جناب عزرائیل بر بالین محتضر وجود دارد. برای برخی محتضرین، عزرائیل زیبا و دل‌آرا است و از خوشحالی جان می‌دهند و برای برخی دیگر ترسناک و هولناک ظاهر می‌شود. این تضاد ناشی از باطن انسان‌ها است، نه خود عزرائیل.

وی با بیان اینکه عزرائیل آینه‌ای زلال و صاف است که محتضر در آن خود را می‌بیند، بیان کرد: کسانی که باطن زیبا دارند، با خوشحالی جان می‌دهند و کسانی که باطن پلید دارند، از ترس غالب تهی می‌شوند. بنابراین این تضاد ناشی از وضعیت درونی انسان‌هاست، نه خود عزرائیل.

استاد حوزه در ادامه سه عامل مؤثر در زیبایی یا زشتی باطن انسان را معرفی کرد:

۱. اندیشه و فکر: افکار زیبا و دل‌آرا سر انسان را زیبا می‌کند و اندیشه‌های پلید چهره باطنی انسان را زشت و هولناک می‌سازد.

۲. عمل و رفتار: اعمال و کردار انسان، باطن او را شکل می‌دهد. قرآن کریم می‌فرماید: «یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر محضرا و ما من سوء تودلو».

۳. قوای روحی و معنوی: تربیت روحی و بهره‌مندی از آموزه‌های الهی سر و باطن انسان را نورانی یا تاریک می‌کند.

حجت الاسلام والمسلمین قرنی گفت: عمل انسان در آخرت جدی گرفته می‌شود و هر شوخی و کوتاهی در دنیا، در آنجا جدی است. بنابراین عنصر عمل، یکی از عوامل شکل‌دهنده باطن انسان است.

انتهای پیام/