خبرگزاری حوزه | دکتر بروجردی (داماد امام راحل) میگوید: یک روز شیشه کوچک قرصی در دست پسرم دیدم که مایعی داخل آن بود.
پرسیدم این چیست؟
گفت: دوستان مدرسهام از من خواسته بودند، مقداری از آب وضوی امام را به عنوان تبرک برای آنها ببرم، من هم هنگام وضو طشتی بردم و زیر دست پدر بزرگ گذاشتم.
اما آبی که از وضوی ایشان توی ظرف ریخت، آن قدر کم بود که ناچار شدم با سرنگ، آن را در شیشه بریزم که پر نشد.
به امام گفتم: آقا آیا آب وضوی شما همین قدر است؟ لبخند زدند و گفتند، این باقیمانده آب واجبات وضوی من است.
(در وضو یک بار ریختن آب واجب و بار دوم مستحب است و امام فقط به همان یک بار واجب اکتفا کرده بودند)
منبع: مجله پاسدار اسلام ، شماره ۲۲۲ ، خرداد ۱۳۷۹
نظر شما