به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام علی محمد مظفری بهمناسبت میلاد با سعادت حضرت فاطمه زهرا(س) در مطلبی نوشت:
مطابق با قول مشهور شیعه اثنی عشریه، وجود مقدسه حضرت زهرا (س) در بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت در شهر مکه چشم به جهان گشود. با غور در روایات فریقین (شیعه و اهل تسنّن) در می یابیم که ذوات نورانی معصومین علیهم السلام دارای دو بعد از خلقت بوده که خلقت نورانی آن ذوات مقدسه تقدّم بر خلقت جسمانی آنان داشته و حتی این خلقت مقدم بر خلقت آسمان ها و زمین است.
احمد بن حنبل از بزرگان اهل تسنن و امام الحنابله در جلد دوم از کتاب «فضائل الصحابه»ص۶۶۲ به نقل از جناب سلمان(ره) آورده اند که رسول الله(ص) می فرمودند: «کُنْتُ أَنَا وَ عَلِیٌّ نُوراً بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ اللَّهُ آدَمَ بِأَرْبَعَةَ عَشَرَ أَلْفَ عَام...» من و علی نوری بودیم در پیشگاه پروردگار چهارده هزار سال پیش از آن که خداوند حضرت آدم (ع) را خلق نماید.
مرحوم شیخ صدوق(ره) نیز در صفحه ۳۹۶ از کتاب«معانی الاخبار» در روایتی از رسول الله(ص) به این تقدم اشاره فرموده و آورده اند:« خُلِقَ نُورُ فَاطِمَةَ ع قَبْلَ أَنْ تُخْلَقَ الْأَرْضُ وَ السَّمَاء»همچنین در ادامه این روایت حضرت در پاسخ به شبهه برخی که صدیقه طاهره را صرفا «حوریه» می دانستند به خلقت دو بعدی حضرت زهرا(س) اشاره نموده و فرمودند:« فَاطِمَةُ حَوْرَاءُ إِنْسِیَّة» اما در پاسخ به کیفیت این خلقت، پیامبر(ص) به جنس نور که از نور الهی بوده و تقدم خلقت نورانی بر خلقت جسمانی ایشان با این بیان اشاره نمودند:« خَلَقَهَا اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْ نُورِهِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ آدَمَ إِذْ کَانَتِ الْأَرْوَاحُ »
همچنین مرحوم علامه مجلسی(ره) نیز در جلد۴۳ بحار الانوار در روایت جناب جابر از امام صادق(ع) در وجه تسمیه حضرت فاطمه(س) به «زهراء»آورده اند:«لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ خَلَقَهَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِه»همچنین خداوند در پاسخ به ملائکه از این سوال که « إِلَهَنَا وَ سَیِّدَنَا مَا هَذَا النُّورُ ؟»بیان فرمودند:«هَذَا نُورٌ مِنْ نُورِی وَ أَسْکَنْتُهُ فِی سَمَائِی خَلَقْتُهُ مِنْ عَظَمَتِی»
خلقت جسمانی حضرت زهرا(س)
اما در بعد خلقت جسمانی حضرت زهرا(س) ذیل آیه۲۹ رعد«...طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآب»مرحوم شیخ صدوق(ره)در کتاب معانی الاخبار، ص۴۷ از جناب اصبغ بن نباته از امیرالمومنین(ع)در ذیل معنای«طوبی» آورده اند: « وَ أَمَّا الطَّاءُ فَ طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ وَ هِیَ شَجَرَةٌ غَرَسَهَا اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ وَ نَفَخَ فِیهَا مِنْ رُوحِهِ وَ إِنَّ أَغْصَانَهَا لَتُرَی مِنْ وَرَاءِ سُورِ الْجَنَّة»
به نقل حاکم حسکانی از علمای حنفی مذهب اهل تسنّن در کتاب «شواهد التنزیل لقواعد التفضیل»، ابْن مَغَازِلِی از دیگر علمای اهل تسنن در کتاب «مناقب» ص۲۶۸ در ذیل آیه ۲۹ رعد به معرفی «درخت طوبی» پرداخته و نقل نموده: « عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِیرِینَ فِی قَوْلِهِ تَعَالَی:( طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ) قَالَ: طُوبَی شَجَرَةٌ فِی الْجَنَّةِ، أَصْلُهَا فِی حُجْرَةِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ، لَیْسَ فِی الْجَنَّةِ حُجْرَةٌ إِلَّا وَ فِیهَا غُصْنٌ مِنْ أَغْصَانِهَا»
میوه درخت طوبی
مرحوم علی بن ابراهیم قمی نیز در ذیل تفسیر این آیه به روایت امام صادق(ع) از وجود نورانی رسول خدا(ص) اشاره فرموده که سیره حضرت بر این بود که فراوان حضرت زهرا(س)را می بوسیدند« کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص یُکْثِرُ تَقْبِیلَ فَاطِمَةَ»این سیره رفتاری رسول الله(ص) برای عایشه دختر ابوبکر قابل تحمل نبوده و مدام بر رسول خدا که قرآن ایشان را مصداق آیه تطهیر و به عنوان اسوه ای حسنه به جهانیان معرفی نموده بود خرده می گرفت لذا پیامبر(ص) در ادامه روایت به واقعه شب معراج و تناول از میوه درخت طوبی که بعدا به عنوان نطفه حضرت زهرا(س) شکل گرفته بوده اشاره فرموده و آورده اند:« یَا عَائِشَةُ إِنِّی لَمَّا أُسْرِیَ بِی إِلَی السَّمَاءِ دَخَلْتُ الْجَنَّةَ فَأَدْنَانِی جَبْرَئِیلُ مِنْ شَجَرَةِ طُوبَی وَ نَاوَلَنِی مِنْ ثِمَارِهَا- فَأَکَلْتُ فَحَوَّلَ اللَّهُ ذَلِکَ مَاءً فِی ظَهْرِی- فَلَمَّا هَبَطْتُ إِلَی الْأَرْضِ وَاقَعْتُ خَدِیجَةَ فَحَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ فَمَا قَبَّلْتُهَا قَطُّ- إِلَّا وَجَدْتُ رَائِحَةَ شَجَرَةِ طُوبَی مِنْهَا»
طبرانی از علمای بزرگ اهل تسنّن نیز در روایتی از عایشه دختر ابوبکر که نسبت به بوسه های رسول خدا(ص) بر حضرت زهرا(س) اعتراض نموده بود، در روایتی مشابه با روایت شیعه در کتاب«معجم الکبیر» در پاسخ پیامبر(ص)به عایشه آورده اند: «یَا حُمَیْرَاءُ، إِنَّهُ لَمَّا کَانَ لَیْلَةَ أُسْرِیَ بِی إِلَی السَّمَاءِ أُدْخِلْتُ الْجَنَّةَ، فَوَقَفْتُ عَلَی شَجَرَةٍ مِنْ شَجَرِ الْجَنَّةِ لَمْ أَرَی فِی الْجَنَّةِ شَجَرَةً هِیَ أَحْسَنُ مِنْهَا حُسْنًا، وَلَا أَبْیَضَ مِنْهَا وَرَقَةً، وَلَا أَطْیَبَ مِنْهَا ثَمَرَةً فَتَنَاوَلْتُ ثَمَرَةً مِنْ ثَمَرَتِهَا فَأَکَلْتُهَا فَصَارَتْ نُطْفَةً فِی صُلْبِی، فَلَمَّا هَبَطْتُ الْأَرْضَ وَاقَعْتُ خَدِیجَةَ فَحَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ، فَإِذَا أَنَا اشْتَقْتُ إِلَی رَائِحَةِ الْجَنَّةِ شَمَمْتُ رِیحَ فَاطِمَةَ »
مرحوم علامه اربلی(ره)از علمای قرن هفتم در جلد اول از کتاب «کشف الغمه فی معرفه الائمه»صفحه ۴۶۷ در روایتی از رسول الله(ص)،وجود نورانی حضرت زهرا(س) را پاره تن و قلب خویش و روح بین دو پهلوی مبارکشان معرفی فرموده و آورده اند:«قَالَ النَّبِیُّ ص وَ هُوَ آخِذٌ بِیَدِ فَاطِمَةَ فَقَالَ مَنْ عَرَفَ هَذِهِ فَقَدْ عَرَفَهَا وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهَا فَهِیَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ وَ هِیَ بَضْعَةٌ مِنِّی وَ هِیَ قَلْبِی وَ رُوحِیَ الَّتِی بَیْنَ جَنْبَیَّ فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی وَ مَنْ آذَانِی فَقَد آذَی اللَّه»
زنان بهشتی خادم ام المومنین(س)
در شب ولادت حضرت زهرا(س) زمانی که زنان قریش و بنی هاشم از کمک کردن به ام المومنین حضرت خدیجه(س) امتناع ورزیدند، ناگهان چهار زن قد بلند به سوی حضرت خدیجه آمدند. به نقل مرحوم طبری آملی در کتاب «دلائل الامامه»، حضرت ساره به عنوان یکی از این زنان بهشتی در خطاب به حضرت خدیجه(س) به ماموریتی که خداوند در جهت خدمتگذاری به ام المومنین حضرت خدیجه و ام ابیها حضرت زهرا سلام الله علیهما به آنان محول نموده بود فرمودند:« لَا تَحْزَنِی- یَا خَدِیجَةُ- فَإِنَّا رُسُلُ رَبِّکَ إِلَیْکَ، وَ نَحْنُ أَخَوَاتُکَ، أَنَا سَارَةُ، وَ هَذِهِ آسِیَةُ بِنْتُ مُزَاحِمٍ وَ هِیَ رَفِیقَتُکِ فِی الْجَنَّةِ، وَ هَذِهِ مَرْیَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ، وَ هَذِهِ صَفُورَاءُ بِنْتُ شُعَیْبٍ؛ بَعَثَنَا اللَّهُ إِلَیْکِ لِنَلِیَ مِنْ أَمْرِکِ مَا تَلِی النِّسَاءُ مِنْ النِّسَاءِ.»
۱۹:۳۵ - ۱۴۰۴/۰۹/۲۲
نظر شما