خبرگزاری حوزه؛ فرازی از این واقعه تاریخی را به مناسبت اول ذی‌الحجه منتشر می‌کند.

در سال نهم هجرت ، ابوبكر از تبليغ سوره برائت برکنار شد سپس ‍ پيامبر (صلى الله عليه و آله ) امير المؤ منين (عليه السلام ) را روانه فرمود كه آيات برائت را از ابوبكر بگيرد و خود بر اهل مكه قرائت فرمايد(1.

آغاز ماجرا اين بود كه در سال 9 ه‍ پيامبر (صلى الله عليه و آله ) ابوبكر را به مكه فرستاد تا آيات اوايل سوره برائت را بر كفار بخواند. پس از رفتن او جبرئيل نازل شد: ((يا رسول الله ، اداى اين امر بايد به دست شما يا به دست مردى كه از شماست انجام شود)). به روايت ديگر: ((بايد على (عليه السلام ) از جانب تو تبليغ كند)).

پيامبر (صلى الله عليه و آله ) امير المؤ منين (عليه السلام ) را كه به منزله جانش بود معين كردند و به او فرمودند: شتاب كن و آيات را از ابوبكر بگير و در موسم حج بر مردمان قرائت كن .

فرستادن امير المؤ منين (عليه السلام ) و بازگشت ابوبكر

آن حضرت ناقه غضباء را به امير المؤ منين (عليه السلام ) داد و آن حضرت همراه جابر بن عبد الله حركت فرمود، و در روز دوم به ابى بكر رسيد و آيات برائت را از وى گرفت و اختيار آمدن يا برگشتن را به خود او واگذار كرد.

ابوبكر به مدينه بازگشت و به پيامبر (صلى الله عليه و آله ) عرض كرد: ((مرا براى كارى لايق دانستى كه ديگران مشتاق آن بودند، ولى مقدارى كه رفتم مرا معزول نمودى ))؟ حضرت فرمود: ((من تو را معزول نساختم بلكه خدا تو را معزول ساخت )).

تبليغ سوره برائت توسط امير المؤ منين (عليه السلام )

امير المؤ منين (عليه السلام ) آيات را در سه روز ايام تشريق در منى كه مجمع كفار و مشركين بود و از بغض و عداوت على (عليه السلام ) آكنده بودند، هر صبح و شام همراه با فرمايشات پيامبر (صلى الله عليه و آله ) بر مردم قرائت مى نمود و سپس به مدينه مراجعت فرمود.

از هنگامى كه على (عليه السلام ) به مكه رفته بود، از فراق او آثار حزن بر صورت مبارك پيامبر (صلى الله عليه و آله ) ظاهر گشته بود. صحابه با خود مى گفتند: شايد خبر فوت آن حضرت از آسمان رسيده ، يا از ما دلتنگ شده باشد.

ابوذر (رحمه الله ) نزد پيامبر (صلى الله عليه و آله ) داراى مقام و منزلتى بود و لذا او را نزد آن حضرت فرستادند. ابوذر كلمات اصحاب را عرضه داشت ، و آن حضرت فرمود: ((حزن و اندوه من براى مفارقت على است )).

بازگشت امير المؤ منين (عليه السلام ) از تبليغ برائت

ابوذر براى اطلاع از حال على (عليه السلام ) از مدينه به استقبال آن حضرت حركت كرد، و در اثناى راه به امير المؤ منين (عليه السلام ) رسيد و با آن حضرت دیدار كرد و عرض كرد: پدر و مادرم فداى شما باد، آهسته تشريف بياوريد تا من پيشتر بروم و بشارت آمدن شما را به پيامبر (صلى الله عليه و آله ) بدهم .

ابوذر به سرعت خود را به پيامبر (صلى الله عليه و آله ) رسانيد و آمدن على (عليه السلام ) را به پيامبر (صلى الله عليه و آله ) بشارت داد. آن حضرت با اصحاب به استقبال على (عليه السلام ) آمدند و چون به آن جناب رسيدند، پياده شده آن حضرت را در آغوش گرفتند و صورت مبارك خود را بر شانه على (عليه السلام ) گذاشتند و از شوق ديدار گريستند و امير المؤ منين (عليه السلام ) نيز گريستند. پس پيامبر (صلى الله عليه و آله ) به على (عليه السلام ) فرمود: ((پدر و مادرم به قربانت ، در مكه چه كردى ))؟ امير المؤ منين (عليه السلام ) از آنچه انجام شده بود به آن حضرت خبر داد(2).

1- توضيح المقاصد: ص 29. مصباح كفعمى : ج 2 ص 60. بحار الانوار: ج 97 ص 384. شرح احقاق الحق : ج 7 ص 422. فيض العلام : ص 106 107.

2 فيض العلام : ص 107.

تقویم شیعه-عبدالحسین نیشابوری