به گزارش خبرگزاری حوزه آیت‌الله گرامی در شرح دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان سرانجام کسانی که از یاد خدا غافل می‌شوند را تشریح کرده است.
اللَّهُمَّ أَعِنِّي فِيهِ عَلَى صِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِوَ ارْزُقْنِي فِيهِ ذِكْرَكَ بِدَوَامِهِ بِتَوْفِيقِكَ يَا هَادِيَ الْمُضِلِّين ؛ إقبالالأعمال ص : 132؛
خدایا مرا در اين روز بر روزه و اقامه نماز يارى كن و از لغزش‌ها و گناهان دور ساز و ذكر دايم نصيبم فرما به حق توفيق بخشى خود، اى رهنماى گمراهان عالم.
*مراتب عبادت
اللَّهُمَّ أَعِنِّي فِيهِ عَلَى صِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ
خدایا، کمکم کن که در این ماه، روزه دار باشم و به عبادت قیام کنم، البته، عبادت هم مراتبی دارد. انسان باید در مراتب عبادت حضرت حق، به مرتبه ای برسد که مانند حضرت علی علیه السلام بگويد «خدايا تو را نه به شوق بهشتت و نه از ترس دوزخت عبادت مىكنم، بلكه تو را شايسته پرستش مىدانم و خودت را مىخواهم».
حضرت زين العابدين «عليه السّلام» مىتواند ترسيمى از وضع اين گونه افراد بدهد" آن حضرت می‌فرماید: گروهى از ترس عبادت مىكنند و اين عبادت بردگان است، گروهى به طمع بهشت عبادت مىكنند و اين عبادت اجيران مىباشد كه به شوق دريافت اجرت كار مىكنند، گروهى هم به خواست خود، خداوند را عبادت مىكنند و اين عبادت آزادگان است".
*روزه کامل
وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ
خدایا، خودت مرا از لغزش ها و گناه در این ماه حفظ کن؛ اعضاء و جوارحم نیز روزه داشته باشد؛ در حديث وارد شده است «اِذَا صُمْتَ فَلْيَصُمْ سَمْعُكَ وَ بَصَرُكَ وَ شَعْرُكَ وَ جِلْدُكَ.... كافي ج 4 ص 87» بايد گوش و چشم و..اعضاء و جوارح روزه دار باشند.
*عاقبت دوری از یاد خدا
وَ ارْزُقْنِي فِيهِ ذِكْرَكَ بِدَوَامِهِ
خدایا در این ماه روزی ام کن که دائما ذکر تو را بگویم.
باید متوجه این مطلب بود که إعراض از ياد خدا، موجب نابينائى در قيامت می‌شود؛ وَ مَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِى فَإِنَّ لَهُ و مَعِيشَةً ضَنكًا وَ نَحْشُرُهُ و يَوْمَ الْقِيَمَةِ أَعْمَى* قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِى أَعْمَى وَ قَدْ كُنتُ بَصِيرًا قَالَ كَذ لِكَ أَتَتْكَ ءَايَتُنَا فَنَسِيتَهَا وَ كَذلِكَ الْيَوْمَ تُنسَى ، طه آیات 124- 126»
*چه کسی کور است
«و كسى كه از ياد خدا إعراض كند، زندگى او توأم با سختى و مشكلات خواهد بود، و ما او را در روز قيامت كور محشور خواهيم كرد، مي‌گويد: اى پروردگار من! در دنيا بينا بودم، چرا مرا در اينجا كور محشور نمودى؟ خداوند مي‌فرمايد: زیرا در دنيا، آيات ما به سوی تو آمد و آنها را فراموش كردى! و بدين جهت امروز نيز فراموش شده‌ای!»
*تصرف دل سخت است
بِتَوْفِيقِكَ يَا هَادِيَ الْمُضِلِّين
همه این امور، با توسل به مقام توفیق توست، ای کسی که همه گمراهان را تو هدایت می کنی.
توفیق، امر مهمی است که انسان اهل ایمان، به آن نیاز دارد؛ گاهى درس خواندن به تنهائى موجب درك حقایق و رسیدن به آن نيست، خواست و جذبه محبوب هم بايد باشد:
تسبيح و خرقه، لذت مستى نبخشدت همت در اين عمل، طلب از مىفروش كن
گر مىبرندت واصلى ور مىروى بي‌حاصلى رفتن كجا، بردن كجا، توفيق ربّانيست اين
تصرف دل، بسيار سخت است. گريه و خنده هم در كف قدرت اوست. « وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى ؛ نجم 43 » او مىخنداند و او مىگرياند.
«قلب المؤمن بين إصبعي الرحمن يقلبه كيف يشاء؛ عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج1، ص: 48» دل مؤمن ميان دو انگشت خداوند است و او را آن طور كه بخواهد مىگرداند. در عين حال بايد بدانيم که انسان، با رفتار خود اين برخوردارى از تقليب و تقلّب الهى را در خویش به وجود مىآورد.
