به گزارش خبرگزاری حوزه، مسلمانان آلمان نماز وحدت‌بخش جمعه را در شهر هامبورگ به امامت امام جمعه موقت این شهر، حجت‌الاسلام والمسلمین ترابی مدیر آکادمی مرکز اسلامی هامبورگ اقامه کردند.
خطیب جمعه هامبورگ در خطبه‌های نماز با اشاره به جایگاه خانواده در قرآن ضمن تشریح ویژگی‌های یک خانواده آرام از مجامع جهانی خواست آرامش واقعی را به خانواده‌هایی که بر اثر حمایت و پشتیبانی قدرت‌های بزرگ در اقصی نقاط دنیا خانه و کاشانه خود را از دست داده و آواره خشونت گردیده‌اند برگرداند.
*قداست خانواده
وقتی قرآن کریم قصّه‌ی آفرینش انسان را بیان می‌کنند می‌فرماید: «واذ قال ربک للملائکه انّی..». امّا در این آیه می‌فرماید: «و قلنا...». در این آیه شریفه «قلنا» براي تفخيم و تعظيم است و ضمير «نا» براي كبريايي است، نه براي جمع. بسا این تفخیم و تعظیم در مقام سخن با آدم، ناظر بر ایجاد اوّلین خانواده در عالم و ارزش و قداست آن باشد. اثر تربیتی چنین گفتاری، توجّه دادن به منزلت و جایگاه والا و رفیع خانواده نزد خداوند است؛ وقتی با یک خانواده روبرو می‌شویم باید حریم و حرمت برای آن در نظر گرفته شود و نگاه ویژه و احترام خاص و آداب رسمی برای آنان رعایت گردد. البته در جای خود به این نکته باید پرداخت که طبق تعالیم قرآن کریم اساسا چه چیزهایی احترام و تکریم خانواده شمرده می‌شود و چه آداب و قوانینی در ارتباط با خانواده ها باید از سوی دولت‌ها لحاظ شود و چه اموری بی حرمتی به خانواده است و باید رها گردد.
*بیان مفهوم سکونت
خداوند در آیه «قلنا یا آدم اسکن انت و زوجک» فرمود «ساکن» شوید و نفرمود: «مالک» شوید. تعبیر اوّل مفید اباحه است و تعبیر دوم مفید ملکیت. به این معنا: برخي از مفاهيم مانند «خلود» معناي دوام دارند، برخی مانند: «اقامه»، منافي با «دوام» نيستند و برخی هم منافی با دوام و استمرارند، بعضي از مفسران گفته‌اند، سکونت مستلزم انقطاع و خروج ساكن از مسكن مألوف است؛ چنانكه در فقه اصطلاحِ سُكني در برابر «رُقْبي» و «عُمْري» به کار می‌رود؛ در کلمه «سكني» خانه‌ی مورد اسكان، ملك فرد ساكن نيست و او بايد مسكن را پس از مدّتي رها كند.
برخی از مفسرین با تمسّک به آیه‌ای دیگر، سکونت را مانند اقامت و خلود دانسته‌اند: آنجا که می‌فرماید: «ويُدخلكم جناتٍ تجري من تحتها الأنهار و مساكن طيّبة في جنّات عدنٍ» امّا این تعبیر درست نیست؛ زیرا در این آیه تنها به کمک قرینه، سکونت به معنای خلود و دوام آمده است.
بنابراین، ما تنها در مدّت عمر خود از آنچه در اختیار داریم بهره مند می‌شویم و بعد از ما به دست دیگران می‌افتد و این داستان در زندگی دنیایی برای همه وجود دارد. و می‌بینیم گاهی یک خانه یا یک قطعه زمین در دست افراد مختلف می‌گردد. آنچه ما با کار و فعالیت یا خرید به دست می‌آوریم ملک اعتباری ماست و مالکیت آن در حقیقت برای خداست؛ و خداوند تنها اجازه‌ی استفاده از اشیاء عالم را به ما داده ولی ما را مالک حقیقی چیزی قرار نداده و مالک حقیقی تنها خود اوست.
*آثار تربیتی زودگذر بودن دنیا
توجّه به زودگذر بودن دنیا و اعتباری و غیر دائمی بودن آن، آثار اجتماعی و تربیتی و اخلاقی زیادی در ساختن و تشکیل خانواده و چگونگی ارتباط و رفتار در خانه دارد و به انسان لزوم بازگشت به زندگی ساده و پر از ایمان، معنویت و صفا و صمیمیت را یادآوری می‌کند.
این یک واقعیت مسلّم است که دنیا جای ماندن و جاودانگی نیست و روزی باید همه‌ی زرق و برق‌ها را بگذاریم و از این دنیا برویم و در پیشگاه الهی پاسخگوی عمل خود در زندگی فردی و اجتماعی باشیم. پس چه بهتر که با عشق الهی و محبت به خلق خدا و نام نیک نزد خانواده و دیگران، پاک زندگی کنیم و پاک برویم. این همان پیام اصیل قرآن کریم و انبیای الهی است که با صدای بلند، بشر مدرن را بدان فرا می‌خواند. خوشا به حال جامعه‌ای که آن را بشنود و به درستی پاسخ گوید.
*نخستین خطاب به خانواده-آرامش
«اسکن انت و زوجک...» اوّلین خطاب به یک خانواده است و در آن مسأله‌ی سکونت مطرح است. «سكونت» در اینجا به قرینه‌ی آیات دیگر به معناي آرامش بوده و با اضطراب ناشی از بيخانمانی و آوارگی مخالف است. «شما در اين جا ساكن باشيد» بدين معناست كه آسوده خاطر بيارميد؛ نظير آنجا که می‌فرماید: «خذ من أموالهم صدقةً تطهّرهم وتزكّيهم بها و صلّ عليهم إنّ صلاتك سكن لهم» یعنی ای پيامبر، زكات را از مردم بگير و براي آنان دعا كن؛ زيرا دعاي تو مايه‌ی آرامش آنان است. و یا می‌فرماید: «وجعل منها زوجها ليَسكن إليها» 
پس تشکیل و تداوم زندگی خانوادگی به یک مکان معیّن و مسکن و محل مشترک برای زن و شوهر نیاز دارد. خاصیت مسکن این است که در آن، مرد و زن در کنار هم آرامش می‌یابند.
مسکن مناسب بنابراین، فاصله داشتن مکان زندگی مرد و زن در دراز مدّت حتی به دلایل شغلی از نظر قرآن کریم امر پسندیده‌ای است و نظام خانواده را بر باد می‌دهد.
متأسفانه در روزگار ما به دلایل بی عدالتی حاکم بر نظام دنیای سرمایه‌داری، بسیاری از خانواده‌ها نمی‌توانند مسکن و مکان مناسبی برای زندگی تهیه کنند.
بسیاری از خانواده‌ها نیز به دلایل ناامنی و جنگ و خشونت که گاهی با تأیید و تشویق و حتی حمایت قدرت‌های بزرگ ادامه می‌یابد، خانه و کاشانه‌ی خود را از دست داده و آواره شده‌اند و برخی ناچار به مهاجرت اجباری شده‌اند و خانواده‌های زیادی در خطر نابودی است که امیدواریم جامعه‌ی جهانی برای بازگرداندن آرامش به آنان فکری کند.
نظر شما