وضعیت شناسی جهان اسلام بر اساس مؤلفه های تاثیر گذار صورت می پذیرد

به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین حسن رضایی، در نشست علمی «وضعیت شناسی جهان اسلام با تاکید بر نگاه راهبردی بر وضعیت‌ها، ظرفیت‌ها و روندها»  که در پژوهشگاه بین المللی المصطفی در قم برگزار شد، نگاه منطقه‌ای را سر فصل ورود به مسائل جهانی دانست و اظهار داشت: برای ورود به تحلیل هر موضوع در مسائل جهانی نیازمند نگاهی جامع از مناطق بوده، تصویر ما باید بر اساس مولفه‌های ترجیحی تقسیم بندی گردد.

وی با بیان این که برای ورود به فعالیت‌های آموزشی، تبلیغی و پژوهشی در عرصه جهان شناسی، نباید از مقوله های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی مناطق غافل باشیم، اظهار داشت: باید در وضعیت شناسی جهان اسلام به دنبال مؤلفه‌های تاثیر گذار در تحلیل های خود باشیم.

استاد حوزه، وضعیت شناسی و ظرفیت شناسی را در پیش برد راهبردهای جهان اسلام امری مهم و ضروری دانست و خاطر نشان ساخت: منطقه آفریقای عربی به جهت وجود ظرفیت های ویژه و حضور کسانی که آموزه‌های رفتاری آنان به مکتب اهل بیت(علیهم السلام) نزدیک بوده، عرصه‌های قابل توجهی را برای حضور معارف اهل بیت(علیهم السلام) در این سرزمین ها فراهم نموده است.

منطقه‌بندی و گروه‌بندی کشورهای جهان

حجت الاسلام رضایی، ضمن ارائه نقشه جغرافیایی مناطق مختلف جهان، با بیان این که تقسیم بندی‌های منطقه‌ای مورد توجه فعالان حوزه روابط بین المللی است، خاطرنشان کرد: در حال حاضر حدود 259 كشور، سرزمین، جزیره و مجمع الجزائر در سطح جهان وجود دارد؛ كه 190 كشور از آن‌ها به صورت مستقل عضو سازمان ملل متحد و آژانس‌هاي وابسته به آن است. البته با احتساب رژيم جعلي و اشغالگر قدس، تعداد اعضاي اين سازمان به 191 كشور بالغ مي‌شود.

وی افزود: دو كشور واتيكان و تايوان نيز از کشورهای مستقل جهان محسوب می‌شوند، اما عضو سازمان ملل متحد نیستند، علاوه بر آن فلسطين که از سال 1974 به عنوان عضو ناظر در این سازمان حضور داشت در ماه‌های اخیر موفق با کسب کرسی در سازمان ملل متحد شده است؛ به اين ترتیب مجموع كشورهای جهان به رقم 194 كشور مي‌رسد.

وی در ادامه با بیان این که تغيير و تحولات در آمار كشورها طي دو سه دهه گذشته بسیار چشم‌گیر بوده است، خاطرنشان کرد: در این دوره، بيش از 25 كشور جديد به كشورهاي مستقل جهان افزوده شده که عظيم‌ترين تحول در قرن بيستم، يعني با فروپاشي اتحاد جماهير شوروي رقم خورد.

 وی اذعان داشت: در طي اين مدت، علاوه بر تجزيه شوروی، كشور يوگسلاوی نيز به پنج كشور تبديل گرديد و كشور چكسلواكي هم به دو جمهوري چك و اسلواكي تقسيم شد.

وی ادامه داد: در این گذرگاه تاریخی، اريتره از اتيوپي جدا شده و تيمور شرقی از كشور اندونزی مستقل گرديد؛ آخرين موارد استقلال‌طلبی مربوط به دو منطقه كوزوو و جنوب سودان مي‌باشد كه مورد اول در سال 2008 ميلادی از صربستان اعلان استقلال نمود و مردم جنوب سودان نيز در سال 2010 طي يك رفراندم رأي به استقلال دادند.

رئیس پژوهشکده مطالعات منطقه‌ای پژوهشگاه بین المللی المصطفی، در پایان به شکل گیری وحدت كشورها در دهه‌های اخیر اشاره‌ نمود و خاطرنشان کرد: اتحاد آلمان شرقي و آلمان غربي در سال 1990 و همچنین ادغام جمهوري عربي يمن و يمن جنوبي  از مهمترین رویدادهای به هم پیوستگی کشورهای در این دوره است.