به گزارش خبرگزاری «حوزه»از اصفهان، در این کرسی آزاد اندیشی، خانم کربلایی، مدیر مدرسه علمیّه خواهران خوراسگان به عنوان استاد ارائه دهنده و خانم سمیه جلالی، استاد حوزه و دانشگاه به عنوان استاد منتقد و حجت الاسلام ناجی، دبیر کرسی آزاد اندیشی دینی به عنوان استاد داور به ارائه بحث پرداختند.
در ابتدای جلسه خانم کربلایی ضمن بیان جایگاه طلاب در جامعه گفت: طلبه جهت انجام رسالت تبلیغی خود نیازی به همگرایی با جامعه نداشته و در عین واگرایی و حفظ شئونات طلبگی می تواند بیشترین تاثیر را در جامعه بگذارد.
وی به عنوان شاهد مثال همراهی حضرت ابراهیم(ع) با ستاره پرستان، ماه پرستان و خورشید پرستان را بیان نموده و افزود: حضرت ابراهیم ضمن همراهی ظاهری با این گروه ها به وظیفه تبلیغی خود عمل نمودند ولی هنگامی که لازم بود تبر برداشته و بت ها را شکستند. در واقع حضرت ابراهیم(ع) با توجه به ویژگی های گروه هایی که با آنها برخورد داشت نوع رفتار خود را انتخاب نمودند.
در ادامه، خانم جلالی به عنوان استاد منتقد، به نقد دیدگاه بیان شده پرداخت و گفت: وظیفه طلبه تبلیغ دین اسلام است. طلبه در جامعه ای زندگی می کند که از اقشار مختلف تشکیل شده است. طلبه اگر بخواهد در جامعه بهترین و بیشترین تاثیر را داشته باشد باید در جمع حاضر شده و با این حضور فاصله ها را کم کند.
وی در ادامه افزود: طلبه باید بین اقشار مختلف جامعه زندگی کند ولی هم رنگ و همراه با جامعه نشود. یعنی حضور او در جامعه نباید همراه با گناه و زیر سوال بردن شئونات طلبگی باشد.
پس از سخنان استاد ارائه کننده و استاد منتقد، طلاب حاضر به بیان نظرات خود پرداخته و دیدگاه های اساتید را در پاره ای موارد نقد و یا تایید کردند.
در ادامه جلسه، حجت الاسلام ناجی به عنوان استاد داور به جمع بندی موارد بیان شده پرداخت و گفت: نسبت بین ما و امام زمان(عج) خود به خود با طلبگی ما شروع می شود و هنگامی که عنوان طلبگی روی کسی آمد، عنوان سرباز امام زمان(عج) بودن هم به او اطلاق می شود. قرار است طلبه دینش، دین حداقلی نباشد. قرار است طلبه به عنوان آیینه ای از صفات جمال و جلال حضرت حق باشد.
وی در ادامه بحث خود افزود: با ورود به حوزه باید طلبه مصداق بارز عمل به احکام و دستورات الهی بالاتر از جامعه باشد. مردم توقع دارند، آبروی دین، اسلام و امام زمان (عج) را حفظ کند، پس طلبه در هر موقعیتی قرار می گیرد باید ببیند رضای امام زمان(عج) در رفتار او وجود دارد یا نه؟
این محقق حوزوی بیان داشت: هم گرایی و واگرایی دو سر یک طیف طلبگی است و برای تاثیر در جامعه هم گرایی، ما به معنای آشنایی با زبان روز مردم و راه های نفوذ به مردم را خوب بشناسیم و دینمان هم حداقلی نباشد و این یعنی واگرایی.
