حجت الاسلام محمد اکبری سیرت از محققان و پژوهشگران حوزوی شهرستان قروه استان همدان در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، با بیان این که گردهمایی اقوام و آشنایان در دید و بازدیدهای نوروزی و همچنین روز 13فروردین که بنام روز طبیعت نامگذاری شده، فرصت خوبی برای طلاب و روحانیون برای امر تبلیغ دین است، گفت: برخی فکر می کنند که اسلام با شادی و یا مناسبت هایی چون نوروز مخالف است، در حالی که روایات فراوانی درباره عید نوروز و آداب و رسوم این عید در کلام معصومین(ع) آمده است.

وی خاطرنشان کرد: نقل است که شخصی در عید نوروز نزد امام صادق(ع) رسید و امام(ع) نیز به او توصیه کرد در این روز لباس نو بپوش و خود را معطر کن و به دیدن اقوام و نزدیکانت بپرداز؛ همچنین روایاتی به ظهور حضرت مهدی(عج) در نوروز دلالت می کند؛ یعنی به قدری نوروز در اسلام اهمیت دارد که روایات زیادی در رابطه با ظهور حضرت ولیعصر(عج) در نوروز آمده است.

این کارشناس مذهبی شهرستان قروه استان همدان در ادامه سخنان خود، با بیان این که بسیاری آداب نیکوی ایرانیان در ایام نوروز، مورد تأیید اسلام است، گفت: یکی از مباحث مهم در اسلام، دید و بازدید و صله رحم است، که سبب  آرامی دلها، رفع کینه ها و همچنین سبب طول عمر خواهد شد و خوشبختانه در ایام نوروز بیشتر و بیشتر می شود.

حجت الاسلام اکبری سیرت، در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اهمیت دستگیری از مستمندان و نیازمندان که در ایام نوروز رواج بیشتری بین مردم دارد، گفت: حال که طبیعت نو می شود و هم حال هوای منازل ما رنگ و بوی جدیدی به خود می گیرد، چه خوب است در این ایام ما هم از نیازمندان یادی بکنیم؛ البته مسئله دستگیری از مستمندان اختصاص به روز و ایام خاصی ندارد و در طول سال باید به فکر برادران و خواهران دینی خود باشیم.

وی با اشاره به وظایف طلاب و روحانیون در این ایام گفت: طلاب باید در این ایام مبارک که دید و بازدید ها رونق خاصی دارند، و یا در روز طبیعیت که شاهد اجتماع مردم در مکان های تفریحی و تفرجگاه ها هستیم، به بیان حدود الهی بپردازند و مسائل مورد نیاز جامعه همچون حجاب، روابط بین محرم و نامحرم، توجه به نماز و دیگر احکام را به اقوام و نزدیکان تفهیم کنند.

این محقق و پژوهشگر حوزوی در پایان با اشاره به ضرورت پرهیز از اسراف و تجمل گرایی نیز گفت: یکی دیگر از مسائلی که باید برای مردم در زندگی و به خصوص در عید نوروز تبیین شود، پرهیز از اسراف و تجمل گرایی است.