زنی ۴۰ ساله هستم . سال ۸۰ باوعده های دروغ به همسری مردی بااختلاف۲۱ سال سن شدم بعداز ازدواج مشخص شد همسر اولش را طلاق نداده و برای همه وعده هایی که داده بود شاهد خواست که نداشتم حتی به واضع مهریه اهانت کرد و وادار کرد برای امرار معاش کار کنم و خرج خود را در بیاورم.و از باردار شدنم به شدت پرهیز میکرد باوجودی که نیازشدید مرا به مادری میدید .من پدر و خواهرو برادر ندارم.و میخواستم فرزند داشته باشم لذا بدون رضایتش صاحب ۲ فرزند شدم در بارداری دوم سرو دنده هایم را مدام میشکست و تا بهبودی در خانه حبس میکرد.فرزندانم راشکنجه میکرد و میگفت یکی آمدی و سه تا شدی هرسه مارا به کار میگرفت میگفت باید خرج خودرا بدهید.من دوبار برای طلاق اقدام کردم ودوتا دوسال از آنها دور شدم و با وجود حکم طلاق بدلیل بی تابیهای فرزندانم برگشتم اما شکنجه منو فرزندانم تمامی نداشت و به خواست فرزندانم برای همیشه ترکش کردیم.دیگر اقدام به طلاق قانونی نکروم چون تا روشن شدن وضعیت فرزندانم را نزد او میبرند فرزندانم دو پسر ۱۳ و ۱۷ ساله هستند و به شدت ازاو بیزارند و اصرار دارند نزد من باشند من هم از آزادی قانونی خود گذشتم.این آقا به خانواده و اطرافیانش گفته که این زن زن من نیست ولی امضا نمیکنم چون اگر زن من نباشد حق ندارد زن مرددیگری باشد.. من هم بارها اعلام کردم که از این مرد بیزارم و هربار تقاضای طلاق خلع داشتم.تمام این سالها لمسم میکرد عق میزدم و حس تهوع و چندش داشتم انگار تنم را سلاخی میکردند به خودش میگفتم به خاطر بچه ها اینجا هستم و دست به من بزنی به من تجاوز کردی .. تکلیف من چیست آیا شرعا هنوز زن این آقا هستم ؟ مگر شرط وقوع عقد رضایت من و مهریه و نفقه و..نبود وقتی ازش متنفرم و قصد پرداخت مهریه و نفقه و..را ندارد و من و فرزندانم در عسرو حرج به سرمیبریم و نمیخواهیم اورا ببینیم و مجددا سرو استخوانهایمان بشکند آیا من هنوز همسرش هستم .. من برای ابطال این قرارداد ظالمانه ازدواج نمیخواهم بمیرم میخواهم فرزندانم را بزرگ کنم قصد خروج از دین اسلام رانیز ندارم فقط این دوراه مانده تا خودرا به او حرام کنم ..شمارا بخدا قسم پاسخ مرا بدهید و مرا از عذاب نجات دهید..آیا اسلام دراین حد ظالم است و نظرمن مهم نیست ۲۰ میلیون در ۱۲ سال گذشته برای آزادی جانم و پس گرفتن بله ای که بااغفال دادم خرج کردم ..گناه من چیست که ما خودرا زن و