به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» آیت الله استادی در هشتمین اجلاسیه مدیران حوزه‌های علمیه استان‌ها با معاونان و مدیران ستادی که در ساختمان مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه در قم برگزار شد، گفت: هرکسی مثل من و شما دارای استعدادها و ظرفیت‌های مختلفی است،  ولی پس از انجام وظایف ممکن است به این حس برسد که بهتر از این می‎توانسته به وظایف خود عمل کند، و یا با خلوص بیشتری می‌توانسته آن کارها را انجام دهد حتماً موانعی بوده که انجام نداده، برخی موانع مربوط به خود انسان نیست که در این زمینه باید به موارد و موانع مرتبط نگریست؛ ممکن است موانعی در کار باشد، شیطان و یا نفس اماره باشد.

وی ادامه داد: اما برخی از این موانع، کمبودهای درونی انسان است که باید برطرف شود تا در آینده این عدم توفیق تکرار نشود.

دبیر شورای عالی حوزه های علمیه بیان داشت: آیة‎الله حق‌شناس می‌فرمود، از خداوند ‌خواسته‌ام «ای کاش‎ها» از من گرفته شود و دیگر «ای کاش» نگویم و کارهای خود را به شکل اَتَم انجام دهم؛ این نکته بسیار مهمی است که باید همه ما توجه داشته باشیم.

وی افزود: گاهی انسان به ارزش کار توجه ندارد و نمی‌داند که کار او چقدر ارزش دارد و چون به ارزش کار توجه نداشته  به همین دلیل در آن کار نقصان ایجاد می‎شود؛ انسان باید پیش از انجام کار، به اهمیت آن کار نیز توجه داشته باشد؛ چراکه اگر ارزش چیزی را بداند با همه وجود به دنبال آن می‌رود.

این استاد حوزه گفت: خدمت به حوزه علمیه‎ای که به دنبال پرورش علمای مهذب است که کل خوبی‌ها در سایه آن‌هاست، که اگر عالم مهذب به اندازه کافی نداشته باشیم کارها خوب پیش نمی‌رود؛ پس کسی که به تشکیلات حوزه خدمت می‎کند بسیار با ارزش است؛ این‌که مشاهده می‎کنیم بزرگان ما در کارهای خود به این حد جدیت داشتند به همین خاطر است؛ بعضی از بزرگان مثل حاج شیخ غلام‌رضا یزدی بعضی وقت‌ها به جاهایی می‌رفتند که علاوه بر پیاده‌روی، سختی راه هم داشتند، این سختی را تحمل می‌کردند که به آن‌جا برود تا برای چهار نفر، ده نفر یک مسئله بگوید؛ پیداست که  او به ارزش کار پی برده است که سختی‌ها را تحمل می‌کند.

وی با بیان این که خدمت به یک تشکیلاتی که آینده یک مذهب و کشور به آن بستگی دارد  خیلی مهم است اظهارداشت: برخی به دنبال توجیه کم‌کاری خود هستند و به‌جای این‌که به نقصان خود بنگرند و کار را اصلاح کنند به دنبال توجیه‌اند؛ تا زمانی که این توجیهات وجود دارد، کار پیش نمی‎رود چه کار شخصی باشد و چه جمعی باشد.

واقعاً هر کسی هرکاری دستش بوده، بنشیند و راجع به گذشته خودش فکر کند؛ مثلاً از یکی خواستند درس بدهد و می‌توانست درس بدهد، اما نداده است، یکی بهتر می‌توانست مطالعه کند، اما نکرده است لذا کم‌کاری را باید بپذیرد و توجیه نکند و با این توجیه کردن‌ها به جایی نخواهیم رسید.

آیت الله استادی گفت: برخی انسان‌ها به پاداش برخی کارهای خیر، باور ندارند؛ باور چیزی است که اگر وجود داشته باشد باید یک آثاری هم برای آن باشد، برخی از افراد برای تهیه خانه، زحمات بسیاری می‏کشند؛ یکی از فضلا را دیدم که برای اصلاح پشت‌بام خانه خودش کار می‌کرد، زیرا این افراد باور دارند آسایش آن‌ها پس از تهیه و ساخت خانه، حاصل می‎شود، ولی وقتی این همه ثواب برای اعمال ذکر می‎شود، زیاد انگیزه نمی‌شود که یک‌صدم آن کار انجام شود، اگر این نماز را بخوانی یک خانه است، اگر فلان کار را انجام بدهی قصری هست،  برخی به آن مسئله باور ندارند. باید به خودمان تلقین کنیم که این حرف‌ها درست است.

وی بیان داشت: مسئله خلوص نیز از نکات دیگری است که باید به آن توجه داشت؛ عده‌ای به‌جای خلوص تام به دنبال شلوغ بودن جایگاه حضور درسی و تبلیغی و منبر هستند که این کار نشانگر عدم خلوص آن‌هاست؛ اگر انسان خالص نباشد، زحمات وی به باد رفته است.

دبیر شورای عالی حوزه های علمیه بیان داشت : یکی از بزرگان بیان می‌کند کار با اخلاص با انجام ندادن یک کار مساوی نیست، بلکه انجام درست و با اخلاص منظور نظر است و این‌که کاری را به بهانه این‌که اخلاص نداریم ترک کنیم، خودش از نقشه‌های شیطان است. باید کارمان را انجام دهیم، نباید سست شویم، اما سعی کنیم واقعاً با اخلاص باشد چون خیلی اثر می‌گذارد.

وی افزود: استفاده از فرصت‎ها در زندگی بسیار مهم است و انسان باید کوشش کند که فرصت‎های زندگی از دست نرود؛ روایات مختلفی نیز در این زمینه وجود دارد. علامه امینی فرموده؛ النفس اسرع شیئ عدة و ابطأ شیئ وفاءاً پای وعده که می‌آید زود قول می‌دهد که خیلی زود انجام می‌دهم ولی وقتی پای عمل می‌آید امروز و فردا می‌کند.

آیت الله استادی گفت: جمعیتی از کوفه به مدینه آمدند و چند روزی به مجلس امام صادق (ع) رفته سخنان آن حضرت را شنیده و یا می‌نوشتند و بعد از چند روز که می‌خواستند مدینه را ترک کنند، برای خداحافظی محضر امام(ع) رسیدند و گفتند؛ مهم‌ترین توصیه را برای ما بفرمایید، امام صادق (ع) بعداز این‌که فرمودند تقوا پیشه کنید ادای امانت داشته باشید، خوش‌برخورد باشید و...، فرمودند؛ مردم را با سکوت و عمل خود به سمت ما دعوت کنید.

این استاد حوزه افزود: کسانی که بیت‌المال را در دست دارند به هر شکل و نحوی، چه کم چه زیاد چه آخوند چه غیر آخوند، باید امانت‌دار باشند جمله پایانی امام (ع) این بود که، مردم را با سکوت (با عمل) به سوی ما دعوت کنید.

آیت الله استادی خاطرنشان کرد: باید بپذیریم که امروز روحانیت این مشکل را دارد که در بسیاری موارد عملش دعوت‌کننده نیست و کسی که این لباس را بر تن کرد باید عملش مُبَلِّغ باشد که وقتی مردم آن‌ها را دیدند بگویند این‌ها تربیت شده مکتب امام صادق (ع) هستند. آری روحانیت باید با عمل خود مردم را به دین دعوت کند و صد درصد روحانیت باید چنین حالی را داشته باشد که مردم را با عمل خیر به دین دعوت کند.