به گزارش خبرگزاری «حوزه»، دکتر عباس بصیر، مشاور ارشد رئیس جمهور افغانستان در نشست علمی «فرصت ها و چالش های فراروی صلح در افغانستان» که در پژوهشگاه بین المللی المصطفی برگزار شد، تصریح کرد: همواره قدردان فعالیت جامعه المصطفی هستیم که زمینه آموزش تحصیلات عالی علوم اسلامی و انسانی را برای طلاب و دانش پژوهان افغانستانی فراهم نموده است.

وی در ادامه ضمن اشاره به اهمیت و ضرورت صلح در میان جوامع انسانی، اظهار داشت: علی رغم وجود امکانات فراوان، بدون امنیت نمی توان بهره برداری بایسته ای از ظرفیت ها داشت؛ چرا که بدون صلح، امنیت و آرامش هیچ فعالیت توسعه ای رقم نخواهد خورد.

مشاور ارشد رئیس جمهور افغانستان با اشاره به این که شرایط جنگ و نا امنی فرصت سوزی فزاینده ای را بر کشور افغانستان تحمیل نموده است، خاطرنشان کرد: در کشور افغانستان حدود 20 گروه تروریستی از کشورهای مختلف حضور داشته، به دنبال ایجاد رعب و هراس در این سرزمین هستند.

دکتر بصیر با اشاره به این که از منظر حکومت افغانستان، طالبان گروهی بومی، با پایه های اجتماعی در میان برخی از اقوام افغانستانی است، ابراز داشت: در ارتباط با طالبان همواره باید دریچه و روزنه ای را برای صلح و گفت و گو باز نگه داریم.

سخنران این نشست علمی داعش را مهمترین خطر جدی تروریسم در افغانستان عنوان کرد و ابراز داشت: در کشور افغانستان طالبان مقابله جدی را برای نفوذ داعش در این سرزمین پیگیری و اقدامات قابل توجهی را رقم زده است.

مشاور ارشد رئیس جمهور افغانستان صلح عزت مند و آبرومند برای طرفین در افغانستان را اصل مهمی در پایه ریزی صلح ماندگار در این کشور عنوان کرد و یادآور شد: دولت افغانستان آمادگی دارد تا بر اساس پروسه قانونی مشخص شده، تغییراتی را در قانون اساسی افغانستان پیگیری نماید.

وی در ادامه به برخی از درخواست های مطرح شده طالبان از دولت افغانستان اشاره نمود و ابراز داشت: ضمن توجه به همکاری های بین المللی، گفتگوی بین الافغانی و پیگیری مذاکرات با محوریت افغانستانی ها، باید اصل مهم در صلح قرار گیرد.

دکتر بصیر با اشاره به این که آغاز گفتگوها نیازمند نشست های غیر رسمی است، اذعان داشت: در نشست های غیر رسمی بعد از شکل گیری اطمینان از دایره خواست های طرفین، پروسه گفتگوهای رسمی آغاز می شود.

مشاور ارشد رئیس جمهور افغانستان با بیان این که شروع مذاکرات رسمی تأثیر خود را در جبهه های مواجه ای ایجاد خواهد کرد، یادآور شد: حکومت افغانستان همواره به دنبال عملیاتی کردن پروسه صلح در این کشور است.

وی با تأکید بر این که تمام دنیا متوجه شده اند که عامل گسترش اقدامات تروریستی در افغانستان ریشه در بیرون از مرزهای این کشور دارد، ابراز داشت: در برهه کنونی دولت افغانستان موفق شده تا با بهره گیری از دیپلماسی فعال، جامعه جهانی را برای مقابله با عوامل هراس افکنانه ای که در خارج از مرزهای این کشور دنیال می شود، بسیج نماید.

سخنران این نشست علمی سیاست اقتصاد محور در گفتگوهای بین المللی را یکی از پارامترهای مهم پایه ریزی و تقویت صلح در افغانستان عنوان کرد و اظهار داشت: عدم تفاهم در میان جریان های سیاسی داخل دولت افغانستان، به چالشی پیش روی عملیاتی شدن فرایند صلح در این کشور تبدیل شده است.

دکتر بصیر ضعف حکومت داری محلی و فساد اداری در محلات را عامل گریز مردم و مخالفان از حکومت برشمرد و اذعان داشت: ترویج فرهنگ خشونت در دانشگاه ها و مدارس فعال در این کشور نیز چالشی مهم در رسیدن به صلح پایدار در افغانستان به شمار می رود.

وی رقابت منطقه ای قدرت ها و کشورها در موضوع افغانستان را یکی دیگر از موانع پیش روی صلح پایدار در این سرزمین عنوان کرد و ابراز داشت: دولت افغانستان همواره به دنبال عملیاتی سازی پروسه گفتگوی ملی برای رسیدن به صلح است.

مشاور ارشد رئیس جمهور افغانستان تقویت عرصه های دیپلماسی بین المللی و بنیه های نظامی را اصل مهمی در تسریع روند صلح برشمرد و تصریح کرد: هماهنگی جریان های سیاسی و اجماع ملی در افغانستان، ضرورتی انکار ناپذیر در پایداری صلح است.

وی توجه به نگرانی های بین المللی و ترویج روحیه مدارا و تحمل در عرصه ملی را یکی دیگر از اصول مهم رسیدن به صلح عنوان کرد و ابراز داشت: پایگاه های ملی  فعال در حوزه های پژوهشی و فرهنگی، نقش مهمی را می توانند در تقویت روحیه مدارا ایفا کنند.

دکتر بصیر در پایان با تأکید بر این که علی رغم وجود تمام تفاوت ها در میان اقوام و مذاهب مردمان کشور افغانستان، همه در آینده این سرزمین شریک و سهیم هستیم؛ خاطرنشان کرد: اگر نتوانیم در حوزه تضعیف فرهنگ خشونت در افغانستان اقدامات جدی را رقم بزنیم، هیچ گاه به صلح پایدار نخواهیم رسید.

گفتنی است؛ حجت الاسلام محمد علی جوادی، دبیر علمی جلسه در ابتدای این نشست ضمن بیان مفهوم صلح و ابعاد آن، با مطرح کردن صلح منفی و صلح مثبت، چالش‌ها و فرصت‌های فراروی صلح در افغانستان را مورد بررسی قرار داد.

 دانش آموخته جامعه المصطفی در بخش دیگری از سخنان خود به محورهایی همچون؛ فقدان استراتژی جامع در خصوص صلح، عدم قاطعیت در برخورد با تروریسم، متوازن نبودن سیاست‌های توسعه‌ای، ملی نبودن فرآیند صلح در افغانستان، فقر و بیکاری، عدم مبارزه با فرهنگ خشونت و... اشاره نمود.