به گزارش خبرگزاری «حوزه»، آیت الله ناصری، استاد اخلاق حوزه در یکی از سخنرانی های خود اینگونه بیان کرده است: گاهي سؤال مي‌شود؛ اگر امام زمان (علیه السلام) به کسي احتياج ندارد؛ پس اين‌كه بزرگان مي‌گويند براي امام زمان علیه السلام صدقه بدهيد و عبادات را محضر حضرت هديه كنيد و ... براي چيست؟

در جواب مي‌گوييم: ‌حضرت، بيمه حق تعالي است. ذخيره الهي است و عُصاره عالم وجود است. حضرت حق، وجود امام زمان علیه السلام و حيات و صحتش را تا موقعي كه تشكيل حكومت جهاني بدهد، تضمين كرده است. اين مسلم است؛ ولي توسلات ما براي استفاده خود ما است؛ براي مثال، اين لامپي كه اينجا روشن است، هيچ احتياجي به من ندارد. من احتياج به نور دارم.

پس موقعي كه صدقه براي حضرت دادم، مثل دست گذاشتن روي كليد است که نور ولايي وجود خودم را روشن كرده‌ام و خودم استفاده مي‌كنم، نه امام زمان علیه السلام. عبادات و صدقات، براي اين است كه ما از وجود حضرت استفاده بكنيم و بين من و وجود حضرت، ارتباطي باشد.