به گزارش خبرگزاری«حوزه»، هیأت تحريريه بنياد نهج البلاغه در قالب کتاب «پندهاى كوتاه از نهج البلاغه» به جمع آوری بخشى از كلمات و جملات این کتاب ارزشمند و ارائه شرح مختصری از آن پرداخته که در شماره‌های گوناگون تقدیم حضور علاقمندان می‌گردد.

* خودرأيى و مشورت

«من استبد برأته هلك و من شاورالرجال شاركها فى عقلولها/ شخص خودرأى به هلاكت مي رسد و كسي كه با مردان برجسته و انديشمند مشورت كند، در عقل آنها شريك مي شود».

* شرح

كسي كه در همه كارها، تنها عقيده و نظر خود را درست مي داند و به رأى و عقيده هيچ كس ديگر اهميتى نمی‌‏دهد، بيش از هر كس، به خودش ظلم مي كند.

هيچكس نيست كه همه چيز را بداند و براى همه مسائلى و مشكلات، راه حل درست و منطقى و قابل اجرا پيدا كند و هر كس، هر اندازه هم كه عاقل و دانشمند باشد، باز با مسائلى روبرو خواهد شد كه راه حل درست و عملى آنها به فكرش نخواهد رسيد.

در چنين حالى، اگر شخصى خودرأى باشد و جز عقيده خود، عقيده هيچ كس را نمى‌پذيرد، بطور مسلم در حل مسائل، به راه هاى غلط می‌رود و چه بسا دچار اشتباهاتى مي شود كه حتى زندگى‏اش را به خطر می‌افكند و او را به هلاكت و نيستى مي كشاند؛ اما كسي كه تنها به عقيده خود اتكا ندارد و در مسائل گوناگون مشورت مي كند، به راه سعادت مي رود. مخصوصا اگر شخصى، با افراد عاقل و انديشمند و مردان برجسته مشورت كند، مانند آن است كه در فكر و دانش آنها شريك شده و از عقل و انديشه هركدام، براى خود سهمى برداشته است.

وقتى ما بار سنگينى داريم كه نمی‌‏توانيم از روى زمين حركت دهيم، به كمك چند نفر ديگر نياز پيدا می‌‏كنيم و هنگامى كه چند نفر آمدند و به ما كمك كردند، مثل آن است كه ما را در زور بازوى خود شريك كرده‌‏اند و هر كدام، از قدرت و توانايى خود سهمى به ما داده‏‌اند.

در مورد مسائل مربوط به فكر و عقل نيز همين طور است. وقتى با مسأله‏ اى روبرو مي شويم كه به تنهايى از حل آن عاجزيم، بايد از عقل و انديشه ديگران هم كمك بگيريم و در اين صورت، مثل آن است كه خود را در عقل و شعور آنها شريك ساخته‌‏ايم و از نيروى انديشه و فكرشان سهمى هم به ما رسيده است.