به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، بعد از ظهر امروز در ادامه درس تفسیر خود در ماه مبارک رمضان در مدرسه حجتیه قم با ذکر این مطلب که  قرآن کریم بهترین تصویر را از امام علی(ع) ارایه می دهد، گفتند: امام علی(ع) در قرآن کریم به بزرگترین خصایل معرفی شده است؛ روزی که پیامبر اکرم(ص) با پخت غذا سران قریش را دعوت کرد تا دین خود را آشکار سازد ابولهب با ایجاد فضای منفی از آنکار ممانعت کرد و فردای آن روز در یک مهمانی دیگر پیامبر دین خود را سه بار عرضه کردند و تنها امام علی(ع) بود که در هر سه بار این دین را پذیرفت.

معظم له افزودند: البته باید به یادداشت که این این پذیرش، پذیرش رسمی بود والا امام علی(ع) از همان آغاز نیز با پیامبر (ص)همراه بودند؛ پیامبر اکرم نیز ایشان را اولین مومن به خدا و خلیفه پس از خود معرفی کردند؛ قرآن کریم امام علی(ع) را اولین مومن به رسول الله و دین خدا معرفی می کند؛ یعنی در همان ابتدای اعلام نبوت، ولی و امام نیز معرفی شد و حجت نیز بر همگان تمام شد.

این مرجع تقلید  تصریح کردند: آیات متعددی در قرآن در وصف امام علی(ع) وجود دارد که آیات مرتبط به واقعه غدیر از مهمترین آیاتی است که هیچ شکی را در مسیر حقانیت امامت حضرت باقی نمی گذارد؛ به حدی این مساله دارای اهمیت است که خداوند به پیامبر فرمودند که اگر این کار را انجام ندهی گویا رسالت خود را به پایان نرسانده ای؛ قرآن کریم این گونه حجت خدا را معرفی می کند.

ایشان با ذکر این مطلب که محبت به امام علی(ع) همان محب به رسول الله(ع) است گفتند: آیه تطهیر مصداق دیگری از تصریح قرآن به عصمت امام علی(ع) و همسر و فرزندان ایشان است؛ جایی که ام السلمه نیز اجازه نیافت تا زیر آن عبا بیاید و این آیه مشمول حال وی شود؛ علامه طباطابیی بیان کردند که از امام علی(ع) 11هزار حدیث و نامه وخطبه باقی است ولی همه این گفتارها پس از رحلت پیامبر است و تا زمانی که ایشان در قید حیات بود، حضرت هیچ سخنی از خود بیان نکردند.

حضرت آیت‌الله سبحانی بیان کردند: امام راحل نیز تا زمانی که حضرت آیت الله بروجردی در قید حیات بود هیچ حرکتی را آغاز نکردند و پس از رحلت ایشان بود که به عنوان یک عالم حرکت خود را از دامان حوزه علمیه آغاز کردند و این انقلاب شکوهمند را در این کشور ایجاد کردند.

این مفسر قرآن کریم با اشاره به بحث تفسیری سوره برائت بیان کردند: در جنگ حنین، پیامبر اکرم(ع) پس مواجهه با حمله چند جانبه دشمن با یک مشکل بزرگتر مواجه شدند و آن هم فرار همه یاران از کنار ایشان بود؛ در این جنگ همگان فرار کردند مگر امام علی(ع) و چند نفر از بستگان پیامبر که گرداگرد ایشان ایستادند.

ایشان افزودند: پس از این آیه خداوند خطاب به پیامبر و یارانشان بیان می فرمایند که ما به شما سکینه دادیم که در این زمینه تفاسیر متعددی مطرح شده است به خصوص اینکه یکی از سلفیون پیرو ابن تیمیه عنوان می کند که منظور از سکینه، همان آرامش قلبی است؛ در حالی که آرامش قلبی در وجود سپاه دشمن نیز بود، زیرا از پیروزی خود مطمئن بودند.

حضرت آیت‌الله سبحانی اظهارکردند: قطعا معنی و مفهوم سکینه قلب الهی است؛ زیرا در دو آیه 4 و 26 سوره فتح نیز معنی سکینه مشخص شده است؛ یعنی سکینه دو آورده آرامش فوق العاده و ایمان زیاد است که این مساله تنها در این ده نفر وجود داشت و شامل مابقی نمی شود.