به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه» حجت الاسلام والمسلمین بندانی نیشابوری در مراسم بزرگداشت دوازدهمین سالگرد عروج ملکوتی فقیه اهل بیت(ع)، حضرت آیت الله میرزا جواد تبریزی که در مدرس این عالم بزرگ برگزار شد، به لزوم اقامه امر جهت حفظ ولایت امیر المؤمنین(ع) و اولاد معصومشان پرداخت و اظهار داشت: برخی با ساختن حسینیه و یا زیارت اهل بیت(ع) اقامه امر می کنند.
وی با بیان اینکه اقامه امر گاهی همین برپایی روضه ها و مجالس است به حفظ حرمت حریم اهل بیت اشاره کرد و گفت: پادشاه عربستان سعودی در سفری به ایران آمده بود به اعتبار اینکه خود را دارای شأن متولی حرم می دانست، تا به دیدار مرحوم آیت الله العظمی بروجردی در قم هم برسد از سفیران خود خواست تا مقدمه دیدار با این مرجع تقلیدرا فراهم کنند، ولی آیت الله العظمی بروجردی نپذیرفتند؛ دلیل ایشان این بود، این پادشاه چون وهابی است، وقتی به قم بیاید به زیارت حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها) نمی ورد و ادب رعایت نمی کند و این هتک حرمت به ساحت مقدس بی بی فاطمه معصومه(سلام الله علیها) است.
این استاد حوزه تصریح کرد: از صاحب جواهر پرسیدند به چه نیت جواهر را نوشتید که پاسخ داد: قصد تألیف کتاب نداشتم یکی از مسائل فقهی را کسی سؤال کرد من حضور ذهن نداشتم لذا فروعات را جمع کردم برای خودم اگر می دانستم کتاب می شود بیشتر دقت می کردم.
وی از ارادت بزرگان به اهل بیت(ع) اشاره کرد و عنوان داشت: زمان مقدس اردبیلی شاطر های نانوایی را کسانی گذاشته بودند که زیارت عاشورا و حدیث کسا حفظ باشند و هم چنین آیت الله تبریزی در مراسم اهل بیت به احترام ،حتی به پشتی تکیه نمی داد.
حجت الاسلام والمسلمین بندانی به زحمات علما چون محدث قمی، خوانساری، آیت الله تبریزی، بروجردی و دیگر بزرگان اشاره کرد و گفت: تلاش این ها،این بود که روضه ها اکنون اینگونه به دست ما رسیده است.
وی ادامه داد: بزرگان ما در فکر این نبودند کشف و کرامات داشته باشند یا مرید جمع کنند، لذا از باب وظیفه فعالیت های دینی خود را انجام می دادند.
این کارشنانس مسائل دینی ابراز کرد: عالمان گذشته بسیار زحمت کشیدند؛ اما امروز همه چیز و اطلاعات با یک جست و جو در فضای مجازی به دست می آید.
وی به اردات حضرت آیت الله میرزا جواد تبریزی به اهل بیت اشاره کرد و گفت: به چشم دیدم ایشان در مصیبت اهل بیت و سالار شهیدان ابا عبدالله حسین(ع) بسیار اشک می ریخت و بعضی وقت ها حتی اسم سلمان و یا هرچیزی که دلالت بر مظلومیت اهل بیت داشت را می شنید چشمانش خیس می شد و وصیت کرده بود تا دستمالی که اشکانش را پاک می کرد هنکام مرگ یکی در دست راست و دیگری را روی سینه اش بگذارند.
